Przez całą sobotę i niedzielę przedstawiciele zgromadzeń z wielu miast na wschód od Missisipi i z Kanady przybywali prawie każdym przyjeżdżającym pociągiem. Sala Temple nie mogła pomieścić wszystkich. Znajdująca się poniżej sala wykładowa została otwarta dla tych, którzy nie zmieścili się w głównym pomieszczeniu. Zajęty był każdy centymetr dostępnego miejsca od sutereny aż do balkonu na drugim piętrze.

    Przewidziano dwie usługi w sali zgromadzeń Temple – jedno miało się odbyć po południu dla przyjaciół, drugie wieczorem – dla publiczności. Jednak ze względu na szybko rosnącą liczbą przybywających, Komitet Organizacyjny ustalił dodatkową usługę w niedzielę rano. Mówcą był brat Macmillan więcej >>.

     Usługa popołudniowa, która była przewidziana szczególnie dla przyjaciół, rozpoczęła się odśpiewaniem solo pieśni „Bądź wierny aż do śmierci”. Te słowa robiły szczególne wrażenie, ponieważ jedna z najpiękniejszych kompozycji z kwiatów okalających trumnę miała szeroką białą wstęgę, na której widniały słowa tej pięknej pieśni. Następnie odśpiewano pieśń 23, „Błogosławiona niech będzie więź, która łączy”, tak często śpiewaną w zborach i na konwencjach na powitanie brata Russella podczas jego usług, oraz pieśń 273 – „Słońcem mej duszy mój drogi Ojciec” – która była jedną z ulubionych pieśni brata Russella.

     Każdy mówca po zakończeniu swojego przemówienia przy trumnie w głównej Sali zebrań, przechodził do sali wykładowej na dole i powtarzał to samo dla przyjaciół stłoczonych w mniejszej sali. Wszystkie te przemówienia – łącznie siedemnaście -  ukazały się w THE WATCH TOWER.

KOMPOZYCJA Z KWIATÓW

     To była najładniejsza kompozycja, jaką kiedykolwiek widzieliśmy przy takiej okazji.  Nie da się opisać tego widoku. Mównica na sali zgromadzeń Temple była tak zupełnie wypełniona roślinami, paprociami i kwiatami i najpiękniejszym zestawem kompozycji z kwiatów, że ledwie wystarczało miejsca dla mówcy i zwłok naszego umiłowanego Pastora. Co więcej, cała powierzchnia każdego balkonu oraz trybun była artystycznie udekorowana wielką różnorodnością paproci i kwiatów.

     U stóp trumny był umieszczony złamany słup kwiatów, właściwie przedstawiający to drogie ciało, które, podobnie jak ciało Pana, zostało złamane w służbie dla braci; podczas gdy u wezgłowia był wspaniały krzyż i korona zrobione z kwiatów, krzyż symbolizujący jego udział w śmierci Chrystusa, a korona symbolizująca koronę chwały, którą, jak wierzymy, nosi teraz w niebie z naszym drogim Panem.

     Mównica nie była na tyle duża, aby pomieścić wszystkie kompozycje z kwiatów, ani też wewnątrz sali zgromadzeń Temple nie było tyle miejsca, aby ukazać wszystkie przyniesione kwiaty. Chociaż wszystkie były piękne i tak liczne, w bardzo niedoskonały sposób przedstawiały stopień miłości i szacunku, którym nasz zmarły Pastor był obdarzany przez tych wszystkich, którzy dobrze go znali.

     Komitet Organizacyjny pragnął oczywiście zastosować się do sugestii, jakie wysunął Brat Russell w swoim Testamencie, dlatego też wielu braci zostało poproszonych do przemawiania podczas tej usługi.

Byli to między innymi:

  1. A.H. Macmillan – New York ... więcej >>

  2. Menta Sturgeon – New York ... więcej >>

  3. W.E. Van Amburgh – New York ... więcej >>

  4. P.S.L. Johnson – Colombus, Ohio ... więcej >>

  5. G.C. Driscoll – Dayton, Ohio ... więcej >>

  6. F.W. Manton – Toronto, Canada ... więcej >>

  7. J.T.D. Pyles – Washington, D.C. ... więcej >>

  8. C.A. Wise – Indianapolis ... więcej >>

  9. L.W. Jones – Chicago ... więcej >>

10. Ingram Margeson – Boston ... więcej >>

11. A.I. Ritchie – Toledo ... więcej >>

12. C.J. Woodworth – Scranton, Pa ... więcej >>

13. D. Kihlgren – Springfield, Mass ... więcej >>

14. A.E. McCosh – Detroit, Mich ... więcej >>

15. C.B. Shull – Columbus, Ohio ... więcej >>

16. E.W.V. Kuehn – Toledo ... więcej >>

17. J.F. Rutherford ... więcej >>

     Jednak zrealizowanie programu w całości zajęłoby znacznie więcej czasu, a ponieważ sala Temple była tak zatłoczona, że wiele osób było zmuszonych stać przez długie godziny, uznano za rozsądne zmniejszyć liczbę mówców. Przemówienia mówców podczas tych trzech zebrań podane są w porządku chronologicznym.

źródło: R-6000-1916.

powrót do początku >> pogrzeb