Strona o Pastorze Ch.T. Russellu | Polskojęzyczna strona poswięcona życiu i twórczosci Pastora Charlesa Taze Russella Polskojęzyczna strona poświęcona życiu i twórczości pastora Charlesa Taze Russella
Pastor Charles Taze Russell

 Historia Badaczy Pisma Świętego

Badacze Pisma Świętego – najnowsza historia

    Pastor Russell miał nie tylko charyzmę; dla jednych był pastorem, starszym, dla innych bratem, był przyjacielem i mentorem dla młodych i starszych. Po jego śmierci wiele się zmieniło. Towarzystwo i stowarzyszenia, które założył działały nadal bez jego obecności i pomocy. Faktem jest, że poszły w zupełnie nowym kierunku, przeciwnym temu, w co on sam wierzył i czego nauczał.

     Historia dowodzi, że śmierć charyzmatycznego lidera oznacza początek chaosu. Wydarzenia, jakie miały miejsce po śmierci Russella nie były wyjątkiem w tym względzie. Po czterdziestu latach działalności pasterskiej, wydawniczej i publikacyjnej, po wydaniu niezliczonych ulotek, magazynów i pisaniu do gazet, organizowaniu szkół biblijnych w Stanach Zjednoczonych i poza ich granicami, wszystko zaczęło chylić się ku upadkowi lub przynajmniej takie sprawiało wrażenie.

     Pastor Russell miał nie tylko charyzmę; dla jednych był pastorem, starszym, dla innych bratem, był przyjacielem i mentorem dla młodych i starszych. Po jego śmierci wiele się zmieniło. Towarzystwo i stowarzyszenia, które założył działały nadal bez jego obecności i pomocy. Faktem jest, że poszły w zupełnie nowym kierunku, przeciwnym temu, w co on sam wierzył i czego nauczał.

     Wydaje się, że wielu z braci wierzyło iż Pastor Russell pozostanie z nimi tak długo, jak tylko będzie praca do wykonania, ciężko było im przyjąć do siebie, że odszedł. Jego działalność misyjna spowodowała, że wiele tysiący ludzi uwierzyło w Biblię.

     Wydawnictwo „Watch Tower” (tłum. Strażnica) miało około 100 000 prenumeratorów. 1200 zborów wybrało go na swego pastora. Wiele z tych zborów liczyło po kilka tysięcy członków, pozostałe miały ich po kilkaset.

    Na początku 1916 roku doktryna Okupu i nadzieja Restytucji dla całej ludzkości była głoszona na szeroka skalę. Około 8 milionów egzemplarzy Wykładów Pisma Świętego zostało już wydanych i rozprowadzonych na świecie, kolporterzy rozdawali je na każdym kontynencie, a kazania Pastora Russella były co tydzień publikowane w ponad tysiącu różnych gazet i tygodników. Niestety, praca za granicą została wstrzymana przez wojnę w Europie.

    Pastor Russell zmarł w pociągu, 31-go października 1916 roku. Wieść o jego śmierci rozniosła się lotem błyskawicy do wszystkich, którzy zaangażowani byli w zapoczątkowaną przez niego działalność. Wielu stanęło przed dylematem: co teraz?

    W 1917 r. J.F. Rutherford zajął mieisce Russella na stanowisku przewodniczącego „Watch Tower”. Jego próba przejęcia kontroli nad całością działalności Towarzystwa okazała się skuteczna. Nielegalnie wprowadzone zmiany prawne w zapisie statutu dawały przewodniczącemu pełną kontrolę nad działalnością Towarzystwa.

    Jako wykonawca testamentu dodał do niego swe własne nazwisko. Mówi się bowiem, że Rutherford odmówił wszystkim żądaniom okazania testamentu. W ten sposób, Rutherford sam włączył się w skład Komitetu Wydawniczego.

    Krótko po śmierci wielkiego reformatora i „roztropnego sługi”, brata C.T. Russella, rozpoczęły się w łonie Badaczy Pisma Świętego różne przykre doświadczenia i podziały, głównie przyczyniły się do tego zmiany metod administracyjnych w (W.T.B.&T.S.). ... więcej >>

    Nie było to nigdy celem ani zamiarem Russella. W swej ostatniej woli i testamencie Russell prosił o ustanowienie siedmioosobowego zarządu, który miał przejąć jego obowiązki. Czterech członków zarządu Towarzystwa, czyli większość, sprzeciwiło się polityce twardej ręki jaką praktykował Rutherford. Napięcie pomiędzy Rutherfordem, a członkami zarządu narastało.

    Jedną z istotniejszych spraw dotyczących organizacji Kościoła, które akcentował w swych pismach i kazaniach pastor Russell, był sposób ordynowania sług zborowych - starszych i diakonów. Wbrew powszechnemu w chrześcijaństwie zwyczajowi mianowania duszpasterzy przez ich zwierzchników, podkreślał, że w pierwotnym Kościele panowały prawdziwie demokratyczne stosunki, o czym można przekonać się studiując uważnie Pismo Święte. Wyrazem owej demokracji był nie tylko brak hierarchii kościelnej, uprzywilejowanej w porównaniu ze "zwykłymi" członkami wspólnoty religijnej, ale też ordynowanie sług poprzez demokratyczne głosowanie. Tak obrani starsi i diakoni nie zajmowali w zborze jakiejś szczególnej pozycji - byli nadal "braćmi w wierze", równymi współwyznawcom, obarczonymi jedynie większą odpowiedzialnością z tytułu powierzonej im funkcji. ... więcej >>

     Po śmierci Russella stało się jasne, że rozpoczęte przez niego dzieło będzie kontynuowane. Lecz kto miał to czynić i w jaki sposób? Było oczywiste, że J.F. Rutherford nie miał zamiaru realizować jego prośby wyrażonej w ostatniej woli i testamencie. Wobec takich okoliczności, ciężar pracy zdecydowali się wziąć na siebie czterej wykluczeni członkowie zarządu wraz ze swymi współpracownikami, zborami i wydawnictwami.

     W dniu 15 sierpnia 1918 roku, czterech wspomnianych członków zarządu wraz z byłym pielgrzymem (C.T.Russella) Paulem Samuelem Leo Johnsonem zdecydowało się publikować czasopismo „The Bible Standard And Herald of Christ’s Kingdom” (tłum. Standard Biblijny i Zwiastun Królestwa Chrystusowego).

     Wraz z upływem lat, wielu widząc zmiany w sposobie działania Towarzystwa i J.F. Rutherforda zaczęło odchodzić od współpracy z nim. Do 1930 roku większość bliskich współpracowników Russella opuściło Towarzystwo. Do 1929 roku wprowadzonych zostało około stu zmian doktrynalnych, a całe Towarzystwo z J.F. Rutherfordem utraciło swój pierwotny charakter. Organizacja przyjęła nowy wygląd i nowe sposoby działania. ... więcej >>

     W 1931 roku Rutherford zdecydował się uczynić coś, co pomogłoby odróżniać niezależnych Badaczy Pisma Świętego od tych lojalnych wobec niego. Nadał im więc nową nazwę – „Świadkowie Jehowy”. Towarzystwo stało się wobec tego tym, co było najbardziej odrażające w samym chrześcijaństwie – małym Babilonem. ... więcej >>


"Pastoral Bible Institute"

    W listopadzie 1918 roku kilkaset osób uczestniczyło w kolejnej konwencji, zorganizowanej w Providence, na Rohde Island. To właśnie na tym spotkaniu utworzony został Pastoral Bible Institute (PBI) w celu kontynuowania pracy rozpoczętej przez Pastora Russella, niezależnie od Towarzystwa. W grudniu 1918 roku światło dzienne ujrzał pierwszy numer magazynu „The Herald of Christ Kingdom” (tłum. Zwiastun Królestwa Chrystusowego). Jego wydawcą był R. E. Streeter, który pracę tę kontynuował aż do śmierci w grudniu 1924 roku. Dzisiaj PBI nadal publikuje dwumiesięcznik „The Herald” (tłum. Zwiastun) oraz wiele innej literatury.

     R.E. Streeter (1847 – 1924) był jednym z założycieli Pastoral Bible Institute pierwszym członkiem Komitetu Wydawniczego magazynu „The Herald” (tłum. Zwiastun). Został Chrześcijaninem w 1877 roku, uczęszczając do Kościoła Wolnych Baptystów. Uznał jednakże ograniczenia tego ruchu za byt wiążące, wobec czego opuścił tę społeczność i przyłączył się do Kościoła Ewangelicznych Adwentystów. Po raz pierwszy otrzymał egzemplarz Boskiego Planu Wieków w 1896 roku, odrzucił go jednak jako fałszywą naukę. Rok później Streeter został wysłany w podróż misyjną do Południowej Ameryki i Indii Zachodnich. Tam, po raz kolejny wpadł mu w ręce egzemplarz tej książki, przeczytał ją w czasie podróży powrotnej. Tym razem, uznał zamieszczone w niej poglągu za racjonalne.


"Świecki Ruch Misyjny"

    Wkrótce z ich szeregów ubył P.S.L. Johnson, który odszedł założywszy Świecki Ruch Misyjny była to jedna z nazw ruchu nie posiadającego osobowości prawnej, wcześniej używana również przez Russell’a i przez IBSA, zdecydował się prowadzić działalność wydawniczą niezależnie. W 1918 roku Johnson opublikował „The Present Truth and Herald of Christ’s Kingdom”. W 1920 roku wydał „The Herald of The Epiphany” (tłum. Zwiastun Epifanii) [w późniejszym okresie nazwa ta została zmieniona na „The Bible Standard And Herald of Christ’s Epiphany”]. Wydał piętnastotomowe dzieło „Epiphany Studies in the Scriptures”, a dwa tomy zostały dodane po jego śmierci w 1950 roku (na podstawie pozostawionych przez niego notatek).

     Paweł. S. Leon Johnson urodził się 4 października, 1873 w miasteczku Titusville, w stanie Pensylvanii; zmarł 22 października, 1950. Oboje z jego rodziców byli pochodzenia żydowskiego, Ojciec jego był piekarzem w Polsce, który gdy miał być powołany do wojska, uciekł do Ameryki. Ojciec wziął go na pogrzeby Braci Stetsona i Storrsa, gdzie po raz pierwszy widział Brata Russella i słyszał jego kazania. Śmierć jego mamy nastapiła, gdy miał 12 lat. Posiadał dokładną znajomość języków greckiego i hebrajskiego i kilku innych. Ukończył Uniwersytet Capitol i Seminarium Teologiczne w Columbus, Ohio, w 1898 r., z najwyższymi stopniami w historii tego uniwersytetu. Był on pastorem kościoła luterańskiego w Columbus przez krótki okres czasu przed rozpoczęciem pracy głoszenia nauk biblijnych. 01.05.1904 r. został wyznaczony na pielgrzyma przez Pastora Russella (na mówcę stale podróżującego) w rok po opuszczeniu kościoła luterańskiego.

    Żaden z krewnych Pastora Russell’a nie został z Rutherfordem: Alice Land Williamson była szwagierką A.Ed. Williamson’a, jednego z liderów ruchu Nowego Przymierza w 1909 roku; Ada Land White, w stanie Kansas, popierała P.S.L. Johnson’a, May F. („Thelma”) Land Kendall, na Florydzie, Joseph Russell Land działał w Atascadero, w stanie Kalifornia, będą związany z Wydawnictwem „The Dawn”.

    Świecki Ruch Misyjny "Epifania" w swej obecnej formie powstał w 1920 roku, kiedy to Paul S.L. Johnson i Raymond G.Jolly (główny pomocnik Paula S.L. Johnsona) oraz inni potrzebowali nazwy dla celów publikacyjnych i innych w rozwijanych formach służby ewangelicznej bez przynależności denominacyjnej. P.S.L. Johnson, aż do swojej śmierci w 1950 roku, był także redaktorem czasopism, Teraźniejsza Prawda oraz Sztandar Biblijny.


Międzynarodowego Stowarzyszenia Badaczy Pisma Świętego

      W wielu krajach Badacze Pisma Świętego generalnie nie wiedzieli, co rzeczywiście się działo w Stanach Zjednoczonych w 1917 roku. Musiało minąć trochę czasu, zanim część z nich zorientowała się w sytuacji i opuściła Towarzystwo. Do 1931 roku większość grup  Badaczy Pisma Świętego funkcjonowała jako indywidualne zbory lub jednostki.

    Polska działalność "Zrzeszenia Wolnych Badaczy Pisma Świętego" rozpoczęła się wraz z początkami wydawania czasopisma Straż w 1923 roku przez R.H. Oleszyńskiego oraz. Brzask Nowej Ery w roku 1930. Brat R.H. Oleszyński przetłumaczył również na język polski Wykłady Pisma Świętego oraz Cienie Przybytku.

    Obecnie w Polsce Zrzeszenie Wolnych Badaczy Pisma Świętego w Polsce to autonomiczna społeczność Chrześcijan badających Biblię. Społeczność ta składa się ze zborów, które są samodzielne i samorządne pod względem organizacyjnym, gospodarczym oraz usługi duchowej. Zbory są od siebie niezależne, a łączy je jedynie miłość Chrystusowa, wspólny cel, doktryna i środki działania. więcej >>

     Bez względu na ilość podziałów w przeszłości, istnieje dzisiaj wiele zborów rozrzuconych na obszarze Stanów Zjednoczonych, Europy, Kanady, Indii, Azji, Ameryki Południowej i Afryki. Ich członkowie spotykają się na licznych konwencjach, wymieniając między sobą mówców i literaturę. Wiele zborów publikuje samodzielnie różnorodne książki, ulotki czy broszury. Powstaje wiele komitetów, w tym również komitetów międzyzborowych, mających na celu pomoc braciom w uboższych krajach. Zarówno w Stanach Zjednoczonych jak i Europie działają Domy Spokojnej Starości, zapewniające możliwość kontaktu z Biblią i społeczność.

Od 1982 roku w Europie organizowane są międzynarodowe konwencje, które miały już miejsce w Austrii, Niemczech, Holandii, Francji, Węgrzech i w Polsce. Dla dzieci w okresie letnim organizowane są seminaria i wyjazdy. Co więcej, od czasu upadku komunizmu, okazało się, że w wielu postkomunistycznych krajach istnieją kolejne zbory.

    Tym, co łączy braci rozsianych po całym świecie jest wiara w to, że Jezus Chrystus umarł raz za całą ludzkość, że dzięki jego ofierze odkupiony został każdy mężczyzna, każda kobieta i każde dziecko. I to jest przekaz, jaki przewija się przez całe Pismo Święte, przekaz, jakim dzielić się chcą Badacze Pisma Świętego od czasów Pastora Russell’a.

źródło: Herald - '04,Wrzesień-Październik

(c.d.n.)

powrót do początku >> historia


<<poprzedni  —  następny>>

Home | Biografia | Pogrzeb | Apologia | Historia | Dzieła | Fotogaleria | Pobieralnia | Prenumerata | Biblioteka | Czego nauczał
Polecane strony | Wyszukiwanie | Księgarnia | Kontakt | Manna | Artykuły

© pastor-russell.pl 2004 - 2016