<< Wstecz |
Wybrano: R-4767 b, z 1911 roku. |
Zmień język na
| |
| | |
Święty naród w figurze.
"Błogosławiony lud, któremu
się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan". -
Ps.144:15.
W czasie, kiedy Bóg przyjął Izraela
za Swój lud, On zawarł z nim przymierze, czyli umowę. Dał im prawo wyobrażone w
Dziesięciu Przykazaniach jako podstawę tego przymierza, a którego pośrednikiem
był Mojżesz. Izraelici zgodzili, się być wiernymi Bogu i pełnić przykazania
Jego doskonale. Bóg zaś ze Swej strony obiecał im Swoje błogosławieństwa i
łaski. Izrael miał się stać Jego ludem a gdyby wypełnił wszystko, co Zakon w
sobie obejmował mógłby żyć wiecznie - nie mieli umierać. Ponadto Bóg jeszcze
obiecał, że będzie im błogosławił we wszystkich doczesnych sprawach życia;
miało im się szczęścić w ich domach i rodzinach, ich pola, stada i trzody miały
obfitować.
Izraelici jednak nie okazali się
godnymi tych błogosławieństw i to z powodów, z jakich każdy inny naród okazałby
się niegodnym, ponieważ Zakon Boży był doskonały, był on miarą dla doskonałego
człowieka: "Będziesz miłował Pana Boga twego ze wszystkiego serca twego,
ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej; a bliźniego twego
będziesz miłował jako samego siebie" (Łuk. 10:27). Izraelici więc umierali
w dalszym ciągu, tak jak ich ojcowie i jak wszyscy inni ludzie - bo Zakonu
doskonale zachować nie byli zdolni. Z tego samego powodu przychodziły na nich
wojny, głody, mory i różne tym podobne klęski w stosunku na ile zaniedbywali
warunków Przymierza uczynionego z Bogiem. - 3Moj.26:14-33.
BŁOGOSŁAWIONY NARÓD.
W naszym tekście Prorok Dawid
określa lud Pański święty, szczęśliwy i błogosławiony. Jest to szkic obrazu,
jaki odnosi się do przyszłości a nie do przeszłości. Jest to nader wzniosłe
określenie; lecz ocenionym ono będzie dopiero wtenczas, gdy królestwo Mesjasza
będzie ustanowione pomiędzy ludźmi, gdy Szatan zostanie związany to jest
obezwładniony a władza jego ukróconą i gdy błogosławieństwa restytucji
podźwigną ludzkość z grzechu i skażenia i przyprowadzą ponownie do obrazu i
podobieństwa Bożego utraconego w Raju, lecz przywróconego przez ofiarę naszego
Pana dokonaną na Kalwarii.
W dodatku do tych błogosławieństw
ludzkość otrzyma miejsce wiecznego pobytu - utracony Raj, który stanowić będzie
cała ziemia. Doskonałość nie dałaby zupełnego szczęścia człowiekowi gdyby trwały
w dalszym ciągu kataklizmy jak: cyklony, huragany, trąby powietrzne, trzęsienia
ziemi, mory i głody. Dzięki niech będą Bogu za zapewnienie, jakie nam daje
Pismo Święte, że błogosławieństwo Boże spłynie nie tylko na ludzi, lecz i na
całe ich mieszkanie, czyli na całą ziemię. Pustynie i miejsca opustoszałe
rozradują się - zakwitną jako róża. Bóg uwielbi miejsce nóg Swoich. -
Dz.Ap.3:19-21; Iz.11:9; Ezech.37; Iz.35:1; 60:13.
SZCZEGÓŁY PRZEZ PROROKA OPISANE.
W łączności z opisem błogosławionego
stanu onego ludu przyszłości, Prorok wspomina o uwolnieniu z ręki cudzoziemców:
"Wybawże mię a wyrwij mię z rąk cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo,
a prawica ich, prawica omylna". -
Ps.144:11.
W kościele, w ciągu wieku
ewangelicznego znajdują się członkowie, których Apostoł określił jako
"bękartów", czyli nieprawe dzieci (cudzoziemcy). W obecnym czasie
wszyscy mogą czynić to wyznanie i rościć różne pretensje, lecz "zna Pan,
którzy są Jego" i w Swoim czasie właściwym On oddzieli fałszywych nieprawych
dzieci od prawdziwych synów Bożych i uwielbi świętych, czyniąc ich chwalebnymi
członkami onego wielkiego Mesjasza, czyli Chrystusa. Tedy nastąpi czas
błogosławienia całej ludzkości - czas w tekście naszym opisany, gdy cała
ludzkość, pod panowaniem Mesjasza, stanie się tym świętym i szczęśliwym ludem
Bożym - gdy Szatan i grzech będą zniszczeni, sprawiedliwość i prawda zakwitną a
znajomość i chwała Pańska napełni całą ziemię.
Wielki Mesjasz stanie się
Życiodawcą, Ojcem, Odrodzicielem świata. Wszyscy ludzie zostaną wzbudzeni z
grobów i otrzymają pełną sposobność by się mogli odrodzić i dojść do zupełnej
doskonałości ludzkiej i wyobrażenia Bożego. Jednak przez pewien okres czasu
będą jeszcze pomiędzy ludźmi cudzoziemcy, tj. tacy, którzy będą korzystać z
błogosławieństw onych czasów, lecz w sercach swych nie będą zupełnie wiernymi.
Dopiero, gdy ci zostaną wytraceni przez wtórą śmierć, nastąpi i zapanuje
doskonałe szczęście pomiędzy synami ludzkimi. Tych niegodnych, prorok określa
jako mówiących kłamstwo, a prawica ich, czyli najlepsza władza okazała się
omylną tj. nieszczerą, niewierną wielkiemu Królowi królów, którego król Dawid
był tylko figurą.
PRZYJDĄ CZASY OCHŁODY OD OBLICZNOŚCI
PAŃSKIEJ I ON POŚLE JEZUSA CHRYSTUSA.
"Aby synowie nasi byli jako
szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze jako kamienie węgielne
wyciosane w budynku kościelnym" (w.12). Chwała i piękność dzieci
Chrystusowych - uczestników błogosławieństw restytucji będzie cudowna
(Dz.Ap.3:19-21). Osiągną oni więcej aniżeli doskonałość Adamową, bo oprócz
doskonałości posiadać będą zwiększoną znajomość.
Wtenczas spiżarnie będą napełnione
wszelkimi dobrymi rzeczami, wówczas trzody rodzić będą tysiące i dziesiątki
tysięcy w oborach swoich. Cała ziemia wyda urodzaj swój pod błogosławieństwami
Królestwa Chrystusowego.
Woły będą tłuste, czyli mocne do
pracy; a włamań ani targań związków doskonałej przyjaźni już więcej nie będzie
(w.44). Nawet śmierć zostanie zniszczona. - Obj.21:4.
Nie będzie już wtenczas tego
ustawicznego ubiegania się - tego gonienia za szczęściem i lepszą dolą. Nie
będzie tam już więcej narzekania po ulicach. Obecnie jak wiemy, niezadowolenie
wzmaga się prawie z każdym nowym błogosławieństwem obecnych czasów. Przyczyną
tego jest, że grzech i samolubstwo rządzą myślami i sercami ludzi. Lecz pod
zmienionymi warunkami królestwa Mesjaszowego, pokój, szczęście i zadowolenie
zajmą miejsce samolubstwa i niezadowolenia.
Nie dziw więc, że Prorok oświadcza
iż błogosławiony lud, któremu się tak dzieje - błogosławiony lud, którego
Bogiem jest Jehowa. Nam należy naprawić swoje pojęcia, swoje poglądy o Bogu i
Jego sprawach. Bóg nie chce być Bogiem złych i odmawia im wszelkich względów,
traktując ich jako buntowników i cudzoziemców, na ile to się tyczy Jego łask i
obietnic. Cała ludzkość była obcą i oddaloną od Boga. Lecz łaska Boża
przygotowała nam wielkiego Wybawiciela. Ten Wybawiciel wybawia już teraz
wiernych członków Kościoła, którzy mają otrzymać dział z Nim w Królestwie Niebieskim.
Wkrótce zastosuje On zasługi Swojej Ofiary za całą ludzkość.
Pismo Święte zapewnia nas, iż będzie
to w zupełności przyjemnym Ojcu Niebieskiemu, który wówczas zawrze Nowe
Przymierze z Izraelem, którego to Przymierza wielkim Pośrednikiem będzie
Mesjasz, Chrystus - pozafiguralny Mojżesz (Jer.31:31). Pod tym Nowym
Przymierzem cała ludzkość otrzyma przywilej i pomoc powrócenia do łaski Bożej,
pod chwalebnym działaniem Restytucji połączonej z sądem i ćwiczeniami tegoż
królestwa. Wynikiem tego tysiącletniego panowania sprawiedliwości będzie
rozwinięcie ludzkości w jeden święty lud, czyli naród, którego szczęście będzie
zupełnym i wiecznie trwałym. Nie będzie tam więcej płaczu, ani śmierci, ani
smutku, ani boleści; bo wszystkie te rzeczy przeminą bezpowrotnie; a Ten, który
wówczas siedzieć będzie na stolicy, uczyni wszystkie rzeczy nowymi. -
Obj.21:4,5.
Straż 1927 str. 189,190. W.T. R-4767 b - 1911 r.