<< Wstecz	Wybrano: R-721 d,   z 1885 roku.	Zmień język na
		Drukuj

Chociaż z poprzednich badań Pisma Świętego wynika, że dzień próby i sądu nad światem będzie miał miejsce nie w obecnym, lecz w przyszłym wieku, wielu niewątpliwie zadaje sobie pytanie: W jakim stopniu ludzie światowi są w chwili obecnej rozliczani za swoje uczynki? I czy ich poczynania w dniu dzisiejszym będą miały wpływ na ich przyszły sąd? Czy ci z ludzi światowych, którzy są moralni, uczciwi, honorowi, a nawet hojni i uczynni dla innych (gdyż są i tacy) nie otrzymają żadnej nagrody w przyszłości? I czy ci, którzy są niemoralni, nieuczciwi, samolubni, a nawet popełniają przestępstwa kryminalne, nie zostaną ukarani za swoje złe uczynki?

To są ważne pytania, zwłaszcza dla świata, i byłoby dobrze, gdyby ludzie zdali sobie sprawę z ich ważności dla swojej własnej korzyści. Te pytania są również ważne dla Kościoła, z powodu naszego zainteresowania światem i naszego pragnienia prawidłowego zrozumienia i nauczania o planach naszego Ojca.

Wiemy, że ofiara Chrystusa zapewnia dla całego rodzaju ludzkiego, bez względu na to jak jest on zepsuty i zły, przebudzenie ze śmierci, i przywilej możliwości dojścia do doskonałości i życia wiecznego, jeżeli tylko zechcą tego: „będzie zmartwychwstanie i sprawiedliwych, i niesprawiedliwych.”(Dzieje Apostolskie 24:15).

Celem ponownego przywrócenia rodzaju ludzkiego do życia, będzie danie im łaskawej szansy na zapewnienie sobie życia wiecznego, na warunkach wymaganych przez Boga -posłuszeństwa jego sprawiedliwej woli. Nie mamy żadnych wskazówek w Piśmie Świętym, które by mówiły, że w czasie przebudzenia ze śmierci, nastąpi zmiana w stanie moralnym człowieka; przeciwnie, mamy wiele wskazówek, zarówno wynikających z logicznego myślenia, jak i z objawienia, które mówią, że tak jak człowiek umarł, tak też będzie wzbudzony. „Albowiem nie masz żadnej pracy, ani myśli, ani umiejętności, ani mądrości w grobie, do którego ty idziesz.? (Księga Koheleta 9:10), dlatego ludzie nic się tam nie nauczą. Wiek Tysiąclecia jest wiekiem przeznaczonym na przebudzenie świata, dyscyplinę i próbę pod panowaniem Chrystusa.

Podczas gdy ściśle mówiąc, świat nie jest teraz na próbie: to znaczy czas obecny nie jest czasem na ich pełną i kompletną próbę, to jednak ludzie nie są zupełnie i nigdy nie byli zupełnie pozbawieni światłości i zrozumienia, z których muszą zdać rachunek. W najciemniejszej godzinie historii świata, i w najgłębszej degradacji życia barbarzyńskiego, zawsze istniała choć najmniejsza miara światła sumienia, która wskazywała mniej lub bardziej bezpośrednio drogę do prawości i cnoty.

Z przyjściem Jezusa została zesłana na ludzkość większa miara światła, która powiększyła w tym samym stosunku ich odpowiedzialność za swoje uczynki, tak jak Jezus powiedział: „A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki.? (Ew. Jana 3:19)

I za te złe uczynki, popełnione przez człowieka pomimo światła, które posiadał lub które miał przywilej otrzymać, czy to z sumienia, czy też przez objawienie, ludzie będą musieli się rozliczyć i otrzymają sprawiedliwą zapłatę w dniu sądu. I w podobny sposób, za swoje wysiłki, aby żyć uczciwie, otrzymają swoje wynagrodzenie w dniu sądu. (Ew Mateusza 10:42)

Wiek panowania Chrystusowego będzie czasem sprawiedliwego sądu, i chociaż będzie to okres wielu złotych okazji, będzie to również czas surowej dyscypliny, doświadczeń i kary dla wielu. Uczynki obecnego życia będą miały wiele wspólnego z przyszłością. Paweł nauczał tego bardzo wyraźnie, kiedy przed Feliksem, zaczął mówić o sprawiedliwości i wstrzemięźliwości, i o sądzie Bożym, aż Feliks zadrżał ze strachu. (Dzieje Apostolskie 24:25)

Gdyby ludzie rozważyli przynajmniej to, co im rozum podpowiada, że czas porachunku i sądu się zbliża, że Bóg nie pozwoli, aby zło panowało wiecznie, ale ukarze tych, którzy źle czynią, to bez wątpienia zaoszczędziłoby im to wiele cierpienia i karania w przyszłości.

„Biada,” powiada prorok, „tym, co głęboko przed wiekuistym ukrywają swoje zamysły i są w ciemności ich sprawy, a powiadają: Kto nas widzi i kto nas zna? (Księga Izajasza 29:15)

„Oczy Pana są na każdym miejscu i śledzą złych i dobrych.” (Przypowieści Salomona 15:3) oraz „Każdy uczynek, i każdą rzecz tajną, lub dobrą, lub złą, Bóg na sąd przywiedzie.? (Księga Kaznodziei Salomona 12:14) Pan „oświeci, co skrytego jest w ciemności i objawi rady serc.” (1 List do Koryntian 4:5)

To, że sąd będzie sprawiedliwy i bezstronny, i że wszystkie okoliczności będą wzięte pod uwagę, jest zagwarantowane poprzez sam charakter Sędziego (Chrystusa – Ew Jana 5:22; 1List do Koryntian 4:5), przez jego doskonałą znajomość, niezachwianą sprawiedliwość i dobroć, przez jego boską moc, i przez jego wielką miłość, którą okazał przez swoją ofiarę na odkupienie rodzaju ludzkiego ze śmierci, tak, aby mogli cieszyć się przywilejem łaskawego osobistego sądu.

Zróżnicowane okoliczności, w których przychodzi się ludziom znajdować w obecnym i w minionym czasie, wskazują, że sprawiedliwy sąd weźmie pod uwagę różnicę w stopniu, w którym jesteśmy odpowiedzialni za nasze czyny. To również spowoduje, że Pan będzie się z nami rozliczał w zróżnicowany sposób w przyszłości. Ten wniosek jest jasno potwierdzony w Piśmie Świętym. Sędzia zna wszystkie ludzkie uczynki i słowa, chociaż ludzie nie zdają sobie z tego sprawy (Przypowieści Salomona 5:21) i oświadcza „iż z każdego słowa próżnego [zgubnego, szkodliwego lub złośliwego], które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny.” (Ew Mateusza 12:36); „A kto by też napoił jednego tylko kubkiem zimnej wody, nie straci zapłaty swojej.? (Ew Mateusza 10:42) Kontekst pokazuje, że te próżne słowa, o których mówi Jezus, to słowa wypowiedziane złośliwie, z premedytacją i nie zgodne z oczywistą prawdą. (Ew Mateusza 12: 24,31,32)

Jezus również powiedział, że będzie lżej dla Tyru, Sydonu i Sodomie w dzień sądny, niż dla Chorazynu, Betsaidy i Kafernaum, które to miasta otrzymały więcej światła, i które odrzuciły korzyści płynące z tego światła. (Ew Mateusza 11:20-24)

Przez samą naturę rzeczy, widzimy, że przyszłe karanie będzie proporcjonalne do popełnionych grzechów. Każde oddanie się grzechowi i folgowanie swoim grzesznym pożądliwościom, utwardzają serce i czynią drogę powrotu do czystości i cnoty trudniejszą i w konsekwencji świadome popełnianie grzechu w czasie obecnym, będzie wymagało kary i dyscypliny w wieku przyszłym; a im głębiej dusza jest zanurzona w dobrowolnym grzechu, tym surowsza miara będzie musiała być zastosowaną, aby ją oczyścić. Tak jak mądry rodzic karze psotne dziecko, tak Chrystus ukarze tych co błądzą, dla ich własnego dobra.

Jego karania będą zawsze wymierzane w sprawiedliwości, złagodzonej przez łaskę i ulżoną przez jego aprobatę i pochwałę dla tych, którzy przejdą próbę zwycięsko. I tylko wtedy, kiedy kary, pouczania i zachęcanie zawiodą, krótko mówiąc, kiedy miłość i łaska zrobią wszystko co mądrość doradzi (a o nic więcej nie można prosić), tylko wówczas ktokolwiek zostanie skazany na ostateczną karę, to jest na wtórą śmierć.

Nikt ze świata nie otrzyma tej kary, aż najpierw nie otrzymają wszystkich błogosławionych sposobności wieku przyszłego. Nie mniej, podczas gdy jest to prawdziwe dla obecnego świata, te same zasady obowiązują, jeśli chodzi o poświęcone dzieci Boe w tym obecnym NASZYM dniu sądu [próby]. My otrzymujemy łaski Boże teraz (przez wiarę), podczas, gdy świat otrzyma je w wieku przyszłym, mianowicie instrukcje, wskazówki, pomoc, zachętę, dyscyplinę i karania.

„Albowiem któryż jest syn, którego by ojciec nie karał? A jeźli jesteście bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, tedy jesteście bękartami, a nie synami.”

Zatem, my kiedy przechodzimy ciężkie karania, powinniśmy przyjmować je tak jak od kochającego Ojca ku naszemu kształtowaniu, nie zapominając „napominania, które wam jako synom mówi: Synu mój, nie lekceważ sobie kaźni Pańskiej, a nie trać serca, gdy od niego bywasz karany; Albowiem kogo Pan miłuje, tego karze, a smaga każdego, którego za syna przyjmuje. (Przeczytaj List do Hebrajczyków 12:4-13)

Jak sprawiedliwe i równe dla wszystkich są drogi Boże! Przeczytaj uważnie zasady dotyczące nadchodzącego wieku – Jeremiasza 31:29-34 i Ezechiela 18:20-32. Te wersety dowodzą ponad wszelką wątpliwość szczerości wszystkich jego zapewnień o jego miłości do człowieka:

„Jako żyję Ja, mówi panujący Pan: Nie chcę śmierci niepobożnego, ale aby się odwrócił niepobożny od drogi swojej, a żył. Odwróćcież się, odwróćcież się od złych dróg swoich, przeczże macie umrzeć, o domie Izraelski!” (Ezechiela 33:11).

Jeśli ludzie zaczną żałować za grzechy za swojego życia, teraz i rozpoczną pracę nad swoim przekształceniem najlepiej jak tylko potrafią, zbiorą pokłosy swojego wysiłku w wieku przyszłym; w czasie wieku zmartwychwstania będą oni w równomiernym stopniu zaawansowani w dążeniu do doskonałości, a ich postęp będzie szybszy iłatwiejszy, podczas gdy dla pozostałych ludzi, wszystko będzieszło powolniej i z większym trudem. Słowa Jezusa potwiedzają to (Ew Jana 5:29-30 – Diaglot) „boć przyjdzie godzina, w którą wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos jego;I pójdą ci, którzy pełnili dobre czyny, na zmartwychwstanie życia;” [to są ci, których próba jest skończona i którzy zostaną osądzeni jako godni żywota, ci zostaną wzbudzeni jako doskonałe istoty – wierni wieków minionych do doskonałego życia ludzkiego, a zwycięzcy wieku ewangelii do życia doskonałego jako istoty niebiańskie] „a ci, którzy pełnili złe czyny – na zmartwychwstanie potępienia.”[Ci zostaną obudzeni na proces kształcenia przez posłuszeństwo i naprawę – przez sąd – które będą im konieczne do udoskonalenia siebie.]

Człowiek, który w obecnym życiu nagromadził przy użyciu nieuczciwości i niesprawiedliwości wielkie bogactwa, które z kolei zostały rozrzucone na wiatr w momencie kiedy on został złożony w prochu ziemi, zapewne obudzi się i będzie opłakiwać i lamentować nad swoją stratą i ubóstwem, i nad swoją zupełną niemocą w nowych warunkach do ponownego zastosowania nieuczciwych metod, aby zgromadzić nowe bogactwa. Będzie to srogą karą i gorzkim doświadczeniem dla wielu, aby opanować skłonność do chciwości i zachłanności, samolubstwa, próżności i lenistwa, które były rozwijane przez lata w obecnym życiu. Od czasu do czasu jesteśmy świadkami takiej formy kary w obecnym czasie, kiedy zamożna osoba nagle traci wszystko, a duma i poczucie wyższości jego i całej rodziny są rozbite na pył.

W księdze Daniela 12:2 słowo Boże mówi nam, że niektórzy obudzą się na potępienie i wieczną wzgardę. Nie ma wątpliwości, że kiedy każda skryta rzecz zostanie wyprowadzona na sąd (Eklezjasty 12:14), a ciemne strony charakteru ludzi, którzy obecnie uchodzą za stosunkowo uczciwych, wyjdą na jaw, wielu z nich zarumieni się i będzie chciało zapaść się pod ziemię ze wstydu. Kiedy ktoś, kto ukradł coś, będzie musiał zarobić i zwrócić koszta skradzionej własności jego prawowitemu właścicielowi, łącznie z 20% oprocentowaniem; a ten, który kłamał, oszukiwał, fałszywie oskarżał i w inny sposób krzywdził swego bliźniego, musi przyznać się do swoich przewinień i naprawić wyrządzone szkody, przynajmniej na tyle, na ile jest to możliwe, pod ryzykiem utraty życia na zawsze, czyż to nie będzie sprawiedliwość zadośćuczynienia ?

Zauważmy jasne stwierdzenie w tej sprawie, w stosunkach Boga z Izraelem, którego on uczynił symbolem na świat. (1 List do Koryntian 10:11, 3 Moj 6:1-7).

„Ale ci, którzy okażą się być mądrymi” – małe stadko, które jest na tyle roztropne, że akceptuje obecną łaskę Bożą, która zezwala nam teraz być współ-ofiarami jak i współ-dziedzicami z Chrystusem, ci „będą świecić jak światłość na firmamencie” – jak słońce. Ci będą świecić jako słońce w królestwie swojego Ojca. (Daniela 12:2, Ew Mateusza 13:43)

Będą również tacy, którzy starali się żyć wedle oświecenia i łaski jakie były im dane, i którzy próbowali nawrócić innych na drogę sprawiedliwości. Do tej klasy należeć będą prorocy i inni usprawiedliwieni wierni z czasów starożytnych, a także inni, jak na przykład Sokrates, Platon, Arystoteles i Konfucjusz, którzy cieszyli się jedynie słabym światłem natury, nie mniej byli wiernymi temu słabemu światłu: ci będą świecić jak gwiazdy na wieki wieków. Będą godnymi uwagi i szacunku, i będą na wyższym poziomie, będą postępowi z powodu swojej wierności. Ci będą zawsze świecić – mężczyźni i kobiety godni wysokiego honoru za swoje szlachetne zasługi w zwalczaniu fali złego, całą siłą skierowaną przeciwko nim.

Ponieważ jest nam dane, aby wejrzeć w doskonały plan Boży, jak mocno przemawia do nas jego słowo przez proroka Izajasza, „A wykonam sąd według sznuru, a sprawiedliwość według wagi; „ (Izaj 28:17.) Możemy też zauważyć zdrowy wpływ takiego reżimu. Rodzice poprzez to, że trzymają swoje dzieci w karności, zdają sobie sprawę, że konieczne jest wymierzanie kary stosownej do charakteru przewinienia; podobnie pod zarządem Bożym, ciężkie kary wymierzone za ciężkie przestępstwa nie są większe niż jest to konieczne do zaprowadzenia sprawiedliwości i wprowadzenia tak wielkiej reformy moralnej.

Widząc, że Pan w równym stopniu dostosuje sprawy ludzkie w swoim własnym czasie, i znając cele jego planu, możemy sobie pozwolić, aby zakosztować trudności w obecnym czasie, i zwalczać zło dobrem, nawet za cenę chwilowej niekorzyści. Dlatego też „Żadnemu złem za złe nie oddawajcie” (Rzymian 12:17-19). „Tego tedy bądźcie o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jezusie.?

Obecny porządek rzeczy nie będzie trwał na wieki; czas porachunku nadchodzi, a sprawiedliwy Sędzia całej ziemi mówi: „Mnie pomsta, a Ja oddam, mówi Pan;” a Piotr dodaje: „Umie Pan pobożnych z pokuszenia wyrywać, a niesprawiedliwych na dzień sądu ku karaniu chowa.” I tak jak widzimy, te karania będą proporcjonalne do przewinienia, a celem ich będzie łaskawe przyprowadzenie człowieka do sprawiedliwości.

Inne wersety Pisma Świętego, które popierają powyższy wywód na temat przewinienia i kary, są następujące: 2 Samuelowa 3:39; Ew Mateusza 16:27; 1 List Piotra 3:12; Psalm 19:11; Psalm 91:8; Przypowieści 11:18; Izajasza 40:10; 49:4; Mateusza 5:12; 10:41,42; Łukasza 6:35; Obj. 22:12; Rzymian 14:11-12.

Zion's Watch Tower, luty 1885, R-721d
(Niepublikowany w języku polskim)