<< Wstecz |
Wybrano: R-721 d, z 1885 roku. |
Zmień język na 
| |
| | |
Przyszła zapłata
Chociaż
z poprzednich badań Pisma Świętego wynika, że dzień próby i
sądu nad światem będzie miał miejsce nie w obecnym, lecz w
przyszłym wieku, wielu niewątpliwie zadaje sobie pytanie: W jakim
stopniu ludzie światowi są w chwili obecnej rozliczani za swoje
uczynki? I czy ich poczynania w dniu dzisiejszym będą miały wpływ
na ich przyszły sąd? Czy ci z ludzi światowych, którzy są
moralni, uczciwi, honorowi, a nawet hojni i uczynni dla innych (gdyż
są i tacy) nie otrzymają żadnej nagrody w przyszłości? I czy ci,
którzy są niemoralni, nieuczciwi, samolubni, a nawet popełniają
przestępstwa kryminalne, nie zostaną ukarani za swoje złe uczynki?
To
są ważne pytania, zwłaszcza dla świata, i byłoby dobrze, gdyby
ludzie zdali sobie sprawę z ich ważności dla swojej własnej
korzyści. Te pytania są również ważne dla Kościoła, z powodu
naszego zainteresowania światem i naszego pragnienia prawidłowego
zrozumienia i nauczania o planach naszego Ojca.
Wiemy,
że ofiara Chrystusa zapewnia dla całego rodzaju ludzkiego, bez
względu na to jak jest on zepsuty i zły, przebudzenie ze śmierci,
i przywilej możliwości dojścia do doskonałości i życia
wiecznego, jeżeli tylko zechcą tego: „będzie zmartwychwstanie i
sprawiedliwych, i niesprawiedliwych.”(Dzieje Apostolskie 24:15).
Celem
ponownego przywrócenia rodzaju ludzkiego do życia, będzie danie im
łaskawej szansy na zapewnienie sobie życia wiecznego, na warunkach
wymaganych przez Boga -posłuszeństwa jego sprawiedliwej woli. Nie
mamy żadnych wskazówek w Piśmie Świętym, które by mówiły, że
w czasie przebudzenia ze śmierci, nastąpi zmiana w stanie moralnym
człowieka; przeciwnie, mamy wiele wskazówek, zarówno wynikających
z logicznego myślenia, jak i z objawienia, które mówią, że tak
jak człowiek umarł, tak też będzie wzbudzony. „Albowiem nie
masz żadnej pracy, ani myśli, ani umiejętności, ani mądrości w
grobie, do którego ty idziesz.? (Księga Koheleta 9:10), dlatego
ludzie nic się tam nie nauczą. Wiek Tysiąclecia jest wiekiem
przeznaczonym na przebudzenie świata, dyscyplinę i próbę pod
panowaniem Chrystusa.
Podczas
gdy ściśle mówiąc, świat nie jest teraz na próbie: to znaczy
czas obecny nie jest czasem na ich pełną i kompletną próbę, to
jednak ludzie nie są zupełnie i nigdy nie byli zupełnie pozbawieni
światłości i zrozumienia, z których muszą zdać rachunek. W
najciemniejszej godzinie historii świata, i w najgłębszej
degradacji życia barbarzyńskiego, zawsze istniała choć
najmniejsza miara światła sumienia, która wskazywała mniej lub
bardziej bezpośrednio drogę do prawości i cnoty.
Z
przyjściem Jezusa została zesłana na ludzkość większa miara
światła, która powiększyła w tym samym stosunku ich
odpowiedzialność za swoje uczynki, tak jak Jezus powiedział: „A
sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie
bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich
uczynki.? (Ew. Jana 3:19)
I
za te złe uczynki, popełnione przez człowieka pomimo światła,
które posiadał lub które miał przywilej otrzymać, czy to z
sumienia, czy też przez objawienie, ludzie będą musieli się
rozliczyć i otrzymają sprawiedliwą zapłatę w dniu sądu. I w
podobny sposób, za swoje wysiłki, aby żyć uczciwie, otrzymają
swoje wynagrodzenie w dniu sądu. (Ew Mateusza 10:42)
Wiek
panowania Chrystusowego będzie czasem sprawiedliwego sądu, i
chociaż będzie to okres wielu złotych okazji, będzie to również
czas surowej dyscypliny, doświadczeń i kary dla wielu. Uczynki
obecnego życia będą miały wiele wspólnego z przyszłością.
Paweł nauczał tego bardzo wyraźnie, kiedy przed Feliksem, zaczął
mówić o sprawiedliwości i wstrzemięźliwości, i o sądzie Bożym,
aż Feliks zadrżał ze strachu. (Dzieje Apostolskie 24:25)
Gdyby
ludzie rozważyli przynajmniej to, co im rozum podpowiada, że czas
porachunku i sądu się zbliża, że Bóg nie pozwoli, aby zło
panowało wiecznie, ale ukarze tych, którzy źle czynią, to bez
wątpienia zaoszczędziłoby im to wiele cierpienia i karania w
przyszłości.
„Biada,”
powiada prorok, „tym, co głęboko przed wiekuistym ukrywają swoje
zamysły i są w ciemności ich sprawy, a powiadają: Kto nas widzi i
kto nas zna? (Księga Izajasza 29:15)
„Oczy
Pana są na każdym miejscu i śledzą złych i dobrych.”
(Przypowieści Salomona 15:3) oraz „Każdy uczynek, i każdą rzecz
tajną, lub dobrą, lub złą, Bóg na sąd przywiedzie.? (Księga
Kaznodziei Salomona 12:14) Pan „oświeci, co skrytego jest w
ciemności i objawi rady serc.” (1 List do Koryntian 4:5)
To,
że sąd będzie sprawiedliwy i bezstronny, i że wszystkie
okoliczności będą wzięte pod uwagę, jest zagwarantowane poprzez
sam charakter Sędziego (Chrystusa – Ew Jana 5:22; 1List do
Koryntian 4:5), przez jego doskonałą znajomość, niezachwianą
sprawiedliwość i dobroć, przez jego boską moc, i przez jego
wielką miłość, którą okazał przez swoją ofiarę na odkupienie
rodzaju ludzkiego ze śmierci, tak, aby mogli cieszyć się
przywilejem łaskawego osobistego sądu.
Zróżnicowane
okoliczności, w których przychodzi się ludziom znajdować w
obecnym i w minionym czasie, wskazują, że sprawiedliwy sąd weźmie pod uwagę różnicę w stopniu, w którym jesteśmy
odpowiedzialni za nasze czyny. To również spowoduje, że Pan będzie
się z nami rozliczał w zróżnicowany sposób w przyszłości. Ten
wniosek jest jasno potwierdzony w Piśmie Świętym. Sędzia zna
wszystkie ludzkie uczynki i słowa, chociaż ludzie nie zdają sobie
z tego sprawy (Przypowieści Salomona 5:21) i oświadcza „iż z
każdego słowa próżnego [zgubnego, szkodliwego lub złośliwego],
które by mówili ludzie, dadzą z niego liczbę w dzień sądny.”
(Ew Mateusza 12:36); „A kto by też napoił jednego tylko kubkiem
zimnej wody, nie straci zapłaty swojej.? (Ew Mateusza 10:42)
Kontekst pokazuje, że te próżne słowa, o których mówi Jezus, to
słowa wypowiedziane złośliwie, z premedytacją i nie zgodne z
oczywistą prawdą. (Ew Mateusza 12: 24,31,32)
Jezus
również powiedział, że będzie lżej dla Tyru, Sydonu i Sodomie w
dzień sądny, niż dla Chorazynu, Betsaidy i Kafernaum, które to
miasta otrzymały więcej światła, i które odrzuciły korzyści
płynące z tego światła. (Ew Mateusza 11:20-24)
Przez
samą naturę rzeczy, widzimy, że przyszłe karanie będzie
proporcjonalne do popełnionych grzechów. Każde oddanie się
grzechowi i folgowanie swoim grzesznym pożądliwościom, utwardzają
serce i czynią drogę powrotu do czystości i cnoty trudniejszą i w
konsekwencji świadome popełnianie grzechu w czasie obecnym, będzie
wymagało kary i dyscypliny w wieku przyszłym; a im głębiej dusza
jest zanurzona w dobrowolnym grzechu, tym surowsza miara będzie
musiała być zastosowaną, aby ją oczyścić. Tak jak mądry rodzic
karze psotne dziecko, tak Chrystus ukarze tych co błądzą, dla ich
własnego dobra.
Jego
karania będą zawsze wymierzane w sprawiedliwości, złagodzonej
przez łaskę i ulżoną przez jego aprobatę i pochwałę dla tych,
którzy przejdą próbę zwycięsko. I tylko wtedy, kiedy kary,
pouczania i zachęcanie zawiodą, krótko mówiąc, kiedy miłość i
łaska zrobią wszystko co mądrość doradzi (a o nic więcej nie
można prosić), tylko wówczas ktokolwiek zostanie skazany na
ostateczną karę, to jest na wtórą śmierć.
Nikt
ze świata nie otrzyma tej kary, aż najpierw nie otrzymają
wszystkich błogosławionych sposobności wieku przyszłego. Nie
mniej, podczas gdy jest to prawdziwe dla obecnego świata, te same
zasady obowiązują, jeśli chodzi o poświęcone dzieci Boe w tym obecnym NASZYM dniu sądu [próby]. My otrzymujemy łaski Boże teraz
(przez wiarę), podczas, gdy świat otrzyma je w wieku przyszłym,
mianowicie instrukcje, wskazówki, pomoc, zachętę, dyscyplinę i
karania.
„Albowiem
któryż jest syn, którego by ojciec nie karał? A jeźli jesteście
bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, tedy jesteście
bękartami, a nie synami.”
Zatem,
my kiedy przechodzimy ciężkie karania, powinniśmy przyjmować je
tak jak od kochającego Ojca ku naszemu kształtowaniu, nie
zapominając „napominania, które wam jako synom mówi: Synu mój,
nie lekceważ sobie kaźni Pańskiej, a nie trać serca, gdy od niego
bywasz karany; Albowiem kogo Pan miłuje, tego karze, a smaga
każdego, którego za syna przyjmuje. (Przeczytaj List do
Hebrajczyków 12:4-13)
Jak
sprawiedliwe i równe dla wszystkich są drogi Boże! Przeczytaj
uważnie zasady dotyczące nadchodzącego wieku – Jeremiasza
31:29-34 i Ezechiela 18:20-32. Te wersety dowodzą ponad wszelką
wątpliwość szczerości wszystkich jego zapewnień o jego miłości
do człowieka:
„Jako
żyję Ja, mówi panujący Pan: Nie chcę śmierci niepobożnego, ale
aby się odwrócił niepobożny od drogi swojej, a żył. Odwróćcież
się, odwróćcież się od złych dróg swoich, przeczże macie
umrzeć, o domie Izraelski!” (Ezechiela 33:11).
Jeśli
ludzie zaczną żałować za grzechy za swojego życia, teraz
i rozpoczną pracę nad swoim przekształceniem najlepiej jak tylko
potrafią, zbiorą pokłosy swojego wysiłku w wieku przyszłym; w
czasie wieku zmartwychwstania będą oni w równomiernym stopniu
zaawansowani w dążeniu do doskonałości, a ich postęp będzie
szybszy iłatwiejszy, podczas gdy dla pozostałych ludzi, wszystko
będzieszło powolniej i z większym trudem. Słowa Jezusa
potwiedzają to (Ew Jana 5:29-30 – Diaglot) „boć przyjdzie
godzina, w którą wszyscy, co są w grobach, usłyszą głos jego;I
pójdą ci, którzy pełnili dobre czyny, na zmartwychwstanie życia;”
[to są ci, których próba jest skończona i którzy zostaną
osądzeni jako godni żywota, ci zostaną wzbudzeni jako doskonałe
istoty – wierni wieków minionych do doskonałego życia ludzkiego,
a zwycięzcy wieku ewangelii do życia doskonałego jako istoty
niebiańskie] „a ci, którzy pełnili złe czyny – na
zmartwychwstanie potępienia.”[Ci zostaną obudzeni na proces
kształcenia przez posłuszeństwo i naprawę – przez sąd –
które będą im konieczne do udoskonalenia siebie.]
Człowiek,
który w obecnym życiu nagromadził przy użyciu nieuczciwości i
niesprawiedliwości wielkie bogactwa, które z kolei zostały
rozrzucone na wiatr w momencie kiedy on został złożony w prochu
ziemi, zapewne obudzi się i będzie opłakiwać i lamentować nad
swoją stratą i ubóstwem, i nad swoją zupełną niemocą w nowych
warunkach do ponownego zastosowania nieuczciwych metod, aby
zgromadzić nowe bogactwa. Będzie to srogą karą i gorzkim
doświadczeniem dla wielu, aby opanować skłonność do chciwości i
zachłanności, samolubstwa, próżności i lenistwa, które były
rozwijane przez lata w obecnym życiu. Od czasu do czasu jesteśmy
świadkami takiej formy kary w obecnym czasie, kiedy zamożna osoba
nagle traci wszystko, a duma i poczucie wyższości jego i całej
rodziny są rozbite na pył.
W
księdze Daniela 12:2 słowo Boże mówi nam, że niektórzy obudzą
się na potępienie i wieczną wzgardę. Nie ma wątpliwości, że
kiedy każda skryta rzecz zostanie wyprowadzona na sąd (Eklezjasty
12:14), a ciemne strony charakteru ludzi, którzy obecnie uchodzą za
stosunkowo uczciwych, wyjdą na jaw, wielu z nich zarumieni się i
będzie chciało zapaść się pod ziemię ze wstydu. Kiedy ktoś,
kto ukradł coś, będzie musiał zarobić i zwrócić koszta
skradzionej własności jego prawowitemu właścicielowi, łącznie z
20% oprocentowaniem; a ten, który kłamał, oszukiwał, fałszywie
oskarżał i w inny sposób krzywdził swego bliźniego, musi
przyznać się do swoich przewinień i naprawić wyrządzone szkody,
przynajmniej na tyle, na ile jest to możliwe, pod ryzykiem utraty
życia na zawsze, czyż to nie będzie sprawiedliwość
zadośćuczynienia ?
Zauważmy
jasne stwierdzenie w tej sprawie, w stosunkach Boga z Izraelem,
którego on uczynił symbolem na świat. (1 List do Koryntian 10:11,
3 Moj 6:1-7).
„Ale
ci, którzy okażą się być mądrymi” – małe stadko, które
jest na tyle roztropne, że akceptuje obecną łaskę Bożą, która
zezwala nam teraz być współ-ofiarami jak i współ-dziedzicami z
Chrystusem, ci „będą świecić jak światłość na firmamencie”
– jak słońce. Ci będą świecić jako słońce w królestwie
swojego Ojca. (Daniela 12:2, Ew Mateusza 13:43)
Będą
również tacy, którzy starali się żyć wedle oświecenia i łaski
jakie były im dane, i którzy próbowali nawrócić innych na drogę
sprawiedliwości. Do tej klasy należeć będą prorocy i inni
usprawiedliwieni wierni z czasów starożytnych, a także inni, jak
na przykład Sokrates, Platon, Arystoteles i Konfucjusz, którzy
cieszyli się jedynie słabym światłem natury, nie mniej byli
wiernymi temu słabemu światłu: ci będą świecić jak gwiazdy na
wieki wieków. Będą godnymi uwagi i szacunku, i będą na wyższym
poziomie, będą postępowi z powodu swojej wierności. Ci będą
zawsze świecić – mężczyźni i kobiety godni wysokiego honoru za
swoje szlachetne zasługi w zwalczaniu fali złego, całą siłą
skierowaną przeciwko nim.
Ponieważ
jest nam dane, aby wejrzeć w doskonały plan Boży, jak mocno
przemawia do nas jego słowo przez proroka Izajasza, „A wykonam sąd
według sznuru, a sprawiedliwość według wagi; „ (Izaj 28:17.)
Możemy też zauważyć zdrowy wpływ takiego reżimu. Rodzice
poprzez to, że trzymają swoje dzieci w karności, zdają sobie
sprawę, że konieczne jest wymierzanie kary stosownej do charakteru
przewinienia; podobnie pod zarządem Bożym, ciężkie kary
wymierzone za ciężkie przestępstwa nie są większe niż jest to
konieczne do zaprowadzenia sprawiedliwości i wprowadzenia tak
wielkiej reformy moralnej.
Widząc,
że Pan w równym stopniu dostosuje sprawy ludzkie w swoim własnym
czasie, i znając cele jego planu, możemy sobie pozwolić, aby
zakosztować trudności w obecnym czasie, i zwalczać zło dobrem,
nawet za cenę chwilowej niekorzyści. Dlatego też „Żadnemu złem
za złe nie oddawajcie” (Rzymian 12:17-19). „Tego tedy bądźcie
o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jezusie.?
Obecny
porządek rzeczy nie będzie trwał na wieki; czas porachunku
nadchodzi, a sprawiedliwy Sędzia całej ziemi mówi: „Mnie pomsta,
a Ja oddam, mówi Pan;” a Piotr dodaje: „Umie Pan pobożnych z
pokuszenia wyrywać, a niesprawiedliwych na dzień sądu ku karaniu
chowa.” I tak jak widzimy, te karania będą proporcjonalne do
przewinienia, a celem ich będzie łaskawe przyprowadzenie człowieka
do sprawiedliwości.
Inne
wersety Pisma Świętego, które popierają powyższy wywód na temat
przewinienia i kary, są następujące: 2 Samuelowa 3:39; Ew Mateusza
16:27; 1 List Piotra 3:12; Psalm 19:11; Psalm 91:8; Przypowieści
11:18; Izajasza 40:10; 49:4; Mateusza 5:12; 10:41,42; Łukasza 6:35;
Obj. 22:12; Rzymian 14:11-12.
Zion's Watch Tower, luty
1885, R-721d
(Niepublikowany w języku polskim)