| << Wstecz |
Wybrano: R-705 c, z 1884 roku. |
Zmień język na 
| |
| | |
„To jest moja droga”
Wielu
ludzi strofowanych za niewłaściwe słowo lub czyn tłumaczy się i usprawiedliwia,
mówiąc: „To jest moja droga”. Czy to jest właściwa podstawa, aby ich
usprawiedliwić? Przeczytajmy, co Pismo Święte o tym mówi?
Pan
Bóg mówi: „Poprawcie swoje drogi.” - Jer. 7:3. Jeśli nasze drogi nie są
dobre, one powinny być poprawione a nieusprawiedliwione. Lamentujący prorok
mówi: „Doświadczajmy i badajmy nasze drogi i nawróćmy się do Pana!” Treny 3:40. Pan Bóg nawołuje nas do rozważania naszych dróg. (Agg. 1:5,7.)
Przez wnikliwe rozważenie naszych dróg, one mogą nie okazać się wybaczalnymi.
Jednak
fakt, że niektóre drogi są naszymi własnymi drogami, nie powinien być dla nas
pretekstem, aby je zachowywać, ale raczej powodem, aby je odrzucić. Jeśli
chcielibyśmy okazywać cześć Panu Bogu, nie będziemy postępowali naszą własną
drogą. (Iz. 58:13) „Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie
drogi moje – mówi Pan.” (Iz. 55:8) O grzesznikach Pan Bóg wypowiada się, że
„Spustoszenie i nędza na ich drogach.” Wstawiając się za Izraelem, Pan
mówi: „I wspomnisz o swoim postępowaniu i zawstydzisz się.” - Ezech. 16:
61. Psalmista zapytuje: „Jak zachowa młodzieniec w czystości życie swoje?” I dalej sam odpowiada: „Gdy przestrzegać będzie słów twoich.” - Ps.
119:9. Swoim własnym doświadczeniem Psalmista dzieli się w wersecie 104: „Z
przykazań twoich nabrałem rozumu, Dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki
kłamliwej.” Boże prawo wykazuje błędne drogi, dlatego przy sprawdzaniu
wszystkich naszych dróg powinniśmy kierować się zasadami tego prawa. Jeśli
nasze drogi nie są zgodne z Bożymi postanowieniami, nie usprawiedliwiajmy ich i
nie kroczmy po nich, lecz „pytajcie się o odwieczne ścieżki, która to jest
droga do dobrego i chodźcie nią.” - Jer. 6:16
W.T. R-705c-1884r
