<< Wstecz	Wybrano: R-584 a,   z 1884 roku.	Zmień język na
		Drukuj

We wszystkich częściach kraju nowi czytelnicy nieustannie dopytują się: jak wy się nazywacie? Czy wy jesteście „Pierwotni Baptyści?” Czy jesteście „Baptystyczni Misjonarze?” Czy jesteście „Uniwersaliści?” Czy jesteście „Adwentyści?” Czy jesteście „Pierwotni Metodyści?” itd. . . . Wielokrotnie próbowaliśmy już jasno przedstawić nasze stanowisko i teraz krótko znowu postaramy się to uczynić.

Należymy do zrzeszenia, które NIE jest ziemską organizacją; stąd też, jeśli wymienilibyście nazwy wszystkich grup religijnych, my odpowiemy, że nie zaliczamy się do żadnej z nich. Należymy tylko do niebiańskiego zgromadzenia tych, „którzy są zapisani w niebie.” (Hebr. 12:23; Łuk. 10:20) Wszyscy święci obecnie żyjący, lub którzy żyli podczas całego wieku, należą do ZRZESZENIA NASZEGO KOŚCIOŁA; oni wszyscy stanowią ten JEDYNY kościół i nie ma ŻADNEGO INNEGO kościoła uznawanego przez Pana Boga. Dlatego, jakakolwiek ziemska organizacja, która chociaż w najmniejszym stopniu nie zgadza się z tym zrzeszeniem świętych, tym samym zaprzecza naukom Pisma Świętego i sprzeciwia się Bożej woli – „aby byli JEDNO.” (Jan 17:11)

Jakim więc imieniem może być ten Kościół nazwany? Odpowiadamy, że on może być nazwany imieniem Pana Jezusa Chrystusa, który go założył i ustanowił. Ten „Kościół Chrystusowy” również jest zwany „Kościołem Bożym”, gdyż Pan Bóg zbudował go na Skale – Chrystusie Jezusie a także jest zwany „Kościołem Chrześcijan” – pierwotnych wyznawców nauki Pana Jezusa. (Dzieje Ap. 11:26; 26:28, i 1 Piotr 4:16) Z uwagi na to, że apostoł święty Paweł oraz inni uczniowie nie przyjęli nauki Kalwina, nie nazywano ich Kalwinistami; ponieważ oni nie uznawali i nie praktykowali nauki Lutra, nie byli nazywani Luteranami; ale dlatego, że oni naśladowali przykład i nauczanie tylko Pana Jezusa Chrystusa, stąd też chętnie zgodzili się być mianowani „Chrześcijanami.”

Jak wy uważacie, czy my nie posiadamy tej jedynej podstawy jedności? Przypuśćmy, że wszystkie ustalone przez ludzi wierzenia i kanony i modlitewniki i liturgie i imiona zostałyby odrzucone, lub, że wszyscy Chrześcijanie złączyliby się w jednym imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w szczerej prostocie studiowaliby JEGO słowa według wskazówek Bożego Ducha i tłumaczeń zawartych w apostolskich listach, czy długo by trwało, żeby znowu pojawiły się poważne różnice poglądów nawet w Kościele?

Świętobliwy Chrześcijanin Jan Bunyan przez długie lata był osadzony w angielskim więzieniu w Bedford. Powodem jego uwięzienia były głoszone przez Bunyana nauki Pana Jezusa i Apostołów, które sprzeciwiały się niektórym doktrynom Episkopalnego Kościoła. Czyż ów starzec nie miał racji, kiedy powiedział: „Ponieważ chcielibyście wiedzieć, przez jakie imię ja będę odróżniony od innych, powiadam wam, że chciałbym być i mam nadzieję, że jestem Chrześcijaninem; jeśliby Pan Bóg uznał mnie za godnego, pragnąłbym być nazwany Chrześcijaninem, wierzącym lub mianować się takim imieniem, które jest potwierdzone przez Ducha Świętego. Jak chodzi o nazwy tamtych odłamów (lub sekt) Anabaptystów, Prezbiterianów, Niezależnych lub im podobnych, ja stwierdzam, że one nie pochodzą ani z Antiochii lub Jeruzalemu, lecz z Piekła i Babilonu, gdyż one nakłaniają do podziałów i możecie poznać je po ich owocach”

Na pytanie, czy Jan Bunyan był Baptystą, odpowiadamy, że tak – on był nim w tym samym znaczeniu, w jakim my jesteśmy Baptystami. Jako „Chrześcijanin” on znał naukę Bożego Słowa odnośnie chrztu przez zanurzenie lecz nie przez pokropienie. Ponieważ on praktykował swoje wierzenia wraz z innymi pokornymi świętymi, dlatego Episkopalny kościół czyli świecki wystawiał takich na pośmiewisko, nazywając ich „Baptystami.” Również obecnie niektórzy nazywają nas Baptystami, gdyż my wyznajemy naukę o chrzcie. Niektórzy skłaniają się, aby nazywać nas Kalwinistami, ponieważ wierzymy w znalezioną w Piśmie Świętym naukę, że Kościół jest wybierany według postanowienia Bożego przez uświęcenie Ducha i wiarę w prawdę. (1 Piotr 1:2; 2 Tesal. 2:13) Inni ludzie nazywają nas Adwentystami, ponieważ wyznajemy naukę Pisma Świętego, że niebo przyjęło Pana Jezusa Chrystusa „aż do czasu odnowienia wszechrzeczy.” Dlatego więc, jakimkolwiek imieniem ludzie nazywaliby nas, to nie ma dla nas znaczenia; nie uznajemy żadnego innego imienia, jak tylko „jedyne imię dane pod niebem i wśród ludzi” – imię Pana Jezusa Chrystusa. Po prostu nazywamy się CHRZEŚCIJANIE i nie oddzielamy się od nikogo, kto wierzy w fundamentalny kamień naszej budowli, o którym wspomina apostoł święty Paweł: „że Chrystus umarł za nasze grzechy według Pism.” Tacy, dla których to nie jest wystarczająco jasne, nie mają prawa nazywać się Chrześcijanami.

W.T. R-584a-1884r