| << Wstecz |
Wybrano: R-76 c, z 1880 roku. |
Zmień język na 
| |
| | |
Pieśń Mojżesza i Baranka
Obj. 15
Opisane w tym rozdziale wydarzenia bardzo wyraźnie dotyczą końca Wieku
Ewangelii, ponieważ to właśnie wtedy gniew Boży będzie dokonany poprzez wylanie
siedmiu ostatecznych plag. Pominę rozważanie zalet różnych poglądów na temat ‘jakoby’
szklanego morza oraz stanu tych, o których jest powiedziane, że nad nim stoją;
zwrócę pokrótce uwagę na pieśń.
Niektórzy uważają, że pieśń Mojżesza to pieśń wyzwolenia, śpiewana
przez dzieci Izraela po przekroczeniu Morza Czerwonego po wyjściu z Egiptu. Ale
zauważmy, że ta pieśń została dana tutaj. Czyż w oczywisty sposób nie odnosi się ona do harmonijnych nauk Mojżesza
i Chrystusa, jakie znajdujemy w Piśmie Świętym? A ci, którzy doszli do
przedstawionego tutaj stanu, nauczywszy się jej, śpiewają innym, czyli uczą ich?
Tłumaczenie Emphatic Diaglott podaje:
„ Wielkie i
cudowne dzieła twoje, o Panie Boże wszechmogący! Sprawiedliwe i prawdziwe twoje
ścieżki, o Królu narodów.” (Ethnon znaczy ‘narody,’ a nie ‘święci,’ jak podaje autoryzowana wersja [oraz Biblia Gdańska
– przyp. tłum.].)
Któżby się Ciebie nie bał, o Panie, i nie wysławiał Twego imienia,
gdyżeś sam szczodry, gdyż wszystkie narody przyjdą, kłaniać się będą przed
obliczem Twoim, ponieważ się okazały sprawiedliwe dzieła Twoje. Greckie słowo
przetłumaczone jako sądy w czwartym
wersecie przez tłumaczy Biblii Króla Jakuba [oraz Biblii Gdańskiej – przyp.
tł.] to nie Krisis ani Krima, które właściwie tłumaczy się jako
Sąd, lecz Di-Kaiomata, które poprawnie tłumaczone jest jako ‘sprawiedliwe
dzieła.’
Występuje ono w Obj. 19:8, gdzie świetny bisior (len) jest, czyli reprezentuje
sprawiedliwe uczynki świętych. Siła i piękno wyrażenia: „Gdy się okazały sprawiedliwe dzieła jego” staje
się widoczna, gdy przypomnimy sobie, że wielkie masy członków Kościoła Wieku
Ewangelii przez wieki nauczały, a większość tej klasy obecnie naucza, że
narody, z wyjątkiem stosunkowo nielicznych,
są „wrzucane do piekła,” do stanu beznadziejnej niedoli, nawet bez głoszenia im Ewangelii, co dałoby im możliwość pokuty, a przez to uniknięcia
tego strasznego losu.
Przez takie nauki Bóg wydaje się bardzo niesprawiedliwy, co oddaliło rzesze tych, którzy je słyszeli, od
Boga i od Biblii. Nawet gdyby wyrokiem była wieczna śmierć, jak wielu wierzy,
to i tak brakuje tu poznania prawdy. Ale
obecnie wielu już poznało, a wielu
więcej jeszcze pozna i będzie nauczać tej chwalebnej pieśni Mojżesza i Chrystusa, że wszystkie narody przyjdą i kłaniać się będą przed obliczem Boga, okazując przez to jego sprawiedliwość:
„Który tak umiłował świat, że dał
swego jednorodzonego Syna, aby ktokolwiek weń uwierzy, nie zginął, ale
miał żywot wieczny.” Zanim uwierzą,
muszą usłyszeć. Rzym. 10. Miliardy,
które umarły w nieświadomości, muszą
zostać ożywione, zanim będą mogli usłyszeć. Dlatego
wszystkich, którzy zostaną zbawieni, Bóg ożywi i przyprowadzi do
znajomości prawdy. Ponieważ jeden jest pośrednik między Bogiem i człowiekiem, człowiek Chrystus Jezus, który dał siebie na okup za wszystkich, o czym będzie świadczone we właściwym czasie. 1
Tym. 2:4,6
B.W.K.
W.T. R-76c-1880r
