<< Wstecz	Wybrano: R-5994 a,   z 1916 roku.	Zmień język na
		Drukuj

„Czy nie zastanawia cię fakt, że najbardziej niebezpieczny, ogólnoświatowy stan jest tworzony przez wojnę w Europie? Wojna staje się zbyt gwałtownie utrwalonym i normalnym stanem; mężczyźni i kobiety zbyt łatwo przyzwyczajają się do tego stanu.

Ludzie z walczących ze sobą frakcji, nie tylko sami żołnierze, ale i ci pozostający w domach akceptują śmierć na linii ognia jako nieuchronny i dobry, jak każdy inny sposób umierania. Modlitwy o pokój zostały wyparte przez ponurą determinację po obu stronach, by walczyć do końca; by kontynuować wojnę jako stałe zajęcie narodu. W międzyczasie, zbiera się prawie jak zawsze zbiory, prowadzi interesy a nawet funkcje społeczne są wznawiane.

Jest tu odzwierciedlana postawa Europy. Podczas uporczywego deklarowania naszych zasad pokoju, wojna w naszym sercu, nie wydaje się nam być tak straszna, jak miało to miejsce trzy, dwa czy rok temu. Czy nie jesteśmy po cichu zaszczepiani wirusem wojny?

Możemy zostać zmuszeni do wojny, bez względu na to, jak bardzo będziemy walczyć przeciwko temu, ale jako przyzwoici chrześcijanie nie przyjmujmy tego inaczej niż okropną katastrofę. Bez tego kraju uporczywie wiodącego w wysiłkach utrzymania pokoju, zadowolona z siebie, umysłowa postawa wobec wojny może wkrótce stać się przewlekle beznadziejna na całym świecie; jest już prawie tak w Europie” (Prasa Cleveland).

”ZE SKÓRĄ MOICH ZĘBÓW” (Ijoba 19:20)

Poniższy fragment jest częściowym streszczeniem opisu dziąseł, skóry w „Anatomii dentystycznej Tomsa” 1904, Czwarta Edycja, Londyn. Pokazuje ona, że Ijob i uczeni jego dnia byli dalecy od ludzi-małp. Do niedawna, słowa Ijoba były uważane za żart przez dentystów jak i innych. Biblia jest cudowną księgą.

„BŁONA NASMYTHA”

“Pod nazwą Błona Nasmytha rozumiane jest szkliwo, epiderma czy też torebka zębna. Na temat tej struktury były i wciąż istnieją duże różnice opinii. Na szkliwie korony zęba ludzkiego lub innego ssaka, którego korona nie jest pokryta grubą warstwą cementu, jest wyjątkowo cienka błona, istnienie której można zademonstrować jedynie przy użyciu kwasów, które powodują, że oddziela się ona od powierzchni szkliwa. Tak wyodrębniona, tworzy ona ciągłą, transparentną warstwę, na której poprzez zabarwienie azotanem srebra, można wyodrębnić siatkowaty wzór, jak gdyby była zrobiona z komórek nabłonka. Jest ona niesamowicie cienka. Kolliker przyrównał jej grubość do zaledwie jednej dwudziestotysięcznej cala; niemniej jednak jest ona bardzo niezniszczalna, opierając się nawet działaniu azotowemu, chlorowodorowemu kwasowi a jedynie lekko puchnie, kiedy jest gotowana w potaży żrącej.

W.T. R-5994a - 1916 r.