| << Wstecz |
Wybrano: P-44 , z 1914 roku. |
Zmień język na 
| |
| | |
Półbogowie Grecji i Egiptu
Uczeni długo zastanawiali się, co mogło być podstawą greckiej mitologii. Obecnie, na podstawie wiarygodnego Słowa Bożego, uświadamiamy sobie, że mitologicznymi bogami byli aniołowie, którzy się zmaterializowali przed potopem, ich potomkowie zaś – olbrzymi – byli półbogami. Sugestia taka może wywołać szereg refleksji w myślących umysłach.
Egiptolodzy byli bardzo zdziwieni swymi odkryciami w grobowcach faraonów. W niektórych spośród nich znaleziono historyczne tabliczki wymieniające przodków faraonów, których rodowody sięgają najprawdopodobniej wstecz aż do stworzenia – do pierwszego faraona Adama. Tabliczki te jednak wskazują na znacznie większą liczbę generacji niż zapis biblijny, wobec czego egiptolodzy tracą wiarę w prawdziwość przekazu 1 Księgi Mojżeszowej. Stają się oni “wyższymi krytykami”, lekceważąc opis biblijny i opierając swą wiarę na egipskich tabliczkach. Sami jednak przyznają, że te tabliczki różnią się między sobą i mniej lub bardziej przeczą jedne drugim. Najdokładniejszą jest tablica z Abydos, znaleziona w grobowcu faraona Seti I, który to prawdopodobnie uczynił Józefa swym najwyższym ministrem i którego śmierć nastąpiła przypuszczalnie około 120 lat przed narodzeniem Mojżesza.
Zarzuca się tej tablicy głównie to, że nie jest ona tak szczegółowa jak inne. Niemniej jednak faraon Seti I z wielką troską przechował ją dla nas. W litej skale przebił szyb na głębokość 18 metrów. Na tym poziomie jego kamieniarze wykuli schody i tam wyryto tablicę z Abydos. Jej dokładną kopię można obejrzeć w Muzeum Brytyjskim. Sporym nakładem kosztów i wysiłków udało nam się zdobyć fotokopię tej tablicy, którą zamieszczamy obok. Naszym celem jest wykazanie, że to najlepsze z archiwów egipskich w pełni odpowiada zapisowi 1 Księgi Mojżeszowej.
Ta lista faraonów jest krótsza aniżeli inne, ponieważ omija imiona bogów i półbogów. Jest to kompletny spis egipskich władców z linii czystej rasy ludzkiej, sięgający aż do Adama. Co więcej, pominięcia pojawiają się tutaj we właściwym miejscu – w czasie potopu.
Strona 44
