<< Wstecz	Wybrano: P-28 ,   z 1914 roku.	Zmień język na
		Drukuj

Mieszkając w Edenie Adam i Ewa nie mieli dzieci. Zanim urodził im się pierworodny syn, pracowali ciężko w pocie czoła. Zapewne potomka ich już z urodzenia cechowała zawiść i nieprzyjazne usposobienie. Trud wywoływał drażliwość w tych, którzy z Edenu pamiętali szczęśliwszy los. Wzajemne oskarżanie się, żal do Stwórcy, niezadowolenie z losu, musiały odbić się na ich synu – Kainie. Od tamtej pory świat znajduje się “pod panowaniem grzechu i śmierci”.

Narodziły im się też córki, a potem drugi syn, Abel, który miał jednak zupełnie inne usposobienie niż pierworodny. Życiowe doświadczenia musiały zmiękczyć ich serca. Pamiętali, że z zapowiedzią kary wiązała się wzmianka niosąca nadzieję; a mianowicie, że nasienie niewiasty potrze głowę węża. Usposobienie Abla odznaczało się tym, że był on pokornego serca i pragnął podobać się Bogu. Gdyby rodzice zdawali sobie sprawę, w jakim stopniu ich stan psychiczny wpływa na potomstwo, staraliby się wszyscy zapewnić jak najlepsze warunki dla narodzenia swych dzieci.

Mijały lata. Kain i Abel czerpali natchnienie z obietnicy dotyczącej nasienia niewiasty oraz nadziei powrotu Bożej łaski. Przychodzili do Pana z ofiarami, chcąc otrzymać błogosławieństwo. Bóg przyjął ofiarę ze zwierzęcia, złożoną przez Abla, ponieważ wskazywała ona na konieczność śmierci Jezusa jako podstawy przebaczenia grzechu. Odrzucenie przez Boga ofiary Kaina pokazuje, że bez rozlania krwi grzech nie może zostać odpuszczony. Kain powinien był postarać się o zwierzę na miłą Bogu ofiarę, chcąc okazać posłuszeństwo Jego woli. Zamiast tego dozwolił gniewowi, nienawiści, złości i niesnaskom zapalić się w jego sercu i stał się mordercą (1 Moj. 4:5-8).

Święty Paweł mówi, że krew Ablowa woła do Boga o sprawiedliwość przeciwko Kainowi. Lecz krew Jezusa woła do Boga o miłosierdzie dla grzesznika. Każda niesprawiedliwość woła do Boga o sprawiedliwość. Na mocy szczególnego przymierza Jezus i Jego wybrany Kościół kładą swe życie w ofierze za Adama i rodzaj ludzki (Rzym. 12:1). Dokończenie “lepszych ofiar” będzie równoznaczne z nastaniem restytucji.

Strona 28