<< Wstecz |
Wybrano: R-5831 a, z 1916 roku. |
Zmień język na
| |
| | |
Kazanie Św. Piotra W Dniu Pięćdziesiątnicy
ZNACZENIE PIĘĆDZIESIĄTNICY –
MÓWIENIE INNYMI JĘZYKAMI – WYJAŚNIENIE TEGO PRZEZ ŚW. PIOTRA – DAWID NIE
WNIEBOWZIĘTY – MÓWIŁ NIE O SOBIE, ALE PROROCZO O ZMARTWYCHWSTANIU CHRYSTUSA –
PRZEBODZONY DO SERCA – INNE TYPICZNE WYRAŻENIA – NIKT NIE BĘDZIE ZBAWIONY PRZEZ
NIEŚWIADOMOŚĆ, JEZUS UMARŁ ZA WSZYSTKICH.
Dz.Ap. 2:21-39
“I stanie się, że ktobykolwiek wzywał Imienia Pańskiego,
zbawiony będzie" – werset 21.
Lekcja niniejsza jest jedną z
najciekawszych, ponieważ obejmuje w sobie znaczny obszar prawdy. Apostołowie
stosując się do polecenia Pańskiego czekali w górnym pokoju na błogosławieństwo
Pięćdziesiątnicy, potrzebne do uzdolnienia ich w wielkim dziele ogłaszania
Ewangelii, jako przedstawiciele i mówcze narzędzia Jezusa i Boga.
Błogosławieństwo to, czyli Duch Św. spłynął na nich w pięćdziesiątym dniu po
Pańskim zmartwychwstaniu zgodnie z figurą Starego Zakonu. - 3 Moj. 23:15-21, l
Kor. 15:20.
Apostołowie dostąpili spłodzenia z
Ducha Świętego, a wraz z tym pewnych zewnętrznych manifestacji cudownej mocy,
których mogli udzielać innym wiernym przez wkładanie na nich rąk. Te specjalne
dary Ducha dane były widocznie w tym celu, aby dopomagały do utwierdzenia
Kościoła i do odznaczenia Apostołów jako specjalnych przedstawicieli Bożych.
Było ich wszystkich jedenastu aż do chwili, kiedy Pan wezwał św. Pawła, który “nie
był podlejszym niżeli oni bardzo wielcy Apostołowie" (2 Kor. 12:11).
Apostołowie ci reprezentowani w ich naukach są z nami aż dotąd.
Chociaż później niektórzy biskupi
mienili się też być apostołami to jednak nie mieli do tego upoważnienia w Piśmie
Świętym, nigdy nie posiadali owych pierwotnych cudownych darów i o których Sam
Jezus powiedział, że to ich przyswajanie sobie autorytetu było fałszywe - Obj.
2:2. Z śmiercią Apostołów i tych, którym oni dary przekazali przeminęło
posiadanie tych cudownych darów i zastąpione zostało owocami Ducha,
rozwiniętymi znajomością, wiarą i posłuszeństwem.
SYNOPTYKA PIOTROWEGO KAZANIA
Apostołowie korzystając z daru
języków, zaczęli przemawiać do zgromadzonej rzeszy żydów, których w owym czasie
świąt Pięćdziesiątnicy było dużo zgromadzonych w Jerozolimie, nie tylko
mieszkańców Jerozolimy, ale i z różnych innych części świata, wielkie rzesze
znajdowały się w tym mieście, aby, zgodnie z wymaganiami zakonu, chwalić Boga w
świątyni. Z ubioru itd. Apostołowie byli rozpoznani jako Galilejczycy. Wielkie
więc zdziwienie ogarnęło słuchaczy, gdy usłyszeli Apostołów mówiących różnymi
językami narodów okolicznych. Z początku niektórzy mniemali, że byli oni pijani
i wymawiali tylko niektóre obce wyrazy, lecz po pewnym czasie przy każdym z
Apostołów zebrały się gromady słuchaczy i słyszeli ich mówiących ich językami.
To nie tylko, że zwróciło uwagę słuchaczy na Apostołów, ale zademonstrowało
Boską moc i poselstwu ich dodało większej siły.
Główną treścią kazania Piotrowego
było, że Jezus, który został ukrzyżowany, powstał od umarłych i że obecnie
wylał tę cudowną moc na Swoich naśladowców. Wspomniał również proroctwo
Dawidowe tyczące się zmartwychwstania Mesjasza. Proroctwo to brzmi: “Bo nie
zostawisz duszy mojej w grobie” - w “Sheol", w “hades".
Ps. 16:10, Dz. Ap. 2:25. Apostoł wykazał, że to wypełniło się w Jezusie,
którego Bóg wzbudził od umarłych, lecz nigdy nie wypełniło się w wypadku
Dawida, który dotąd spoczywa w grobie, oczekując poranku zmartwychwstania.
Dawid, jako prorok Boży przepowiedział w tym psalmie o zmartwychwstaniu
Chrystusa Pana.
Tłumacząc te różne szczegóły,
apostoł wykazał też sprawiedliwość naszego Pana, piękność Jego nauki,
niegodziwość tych, co znienawidzili Go i ukrzyżowali bez przyczyny, a także iż
cały naród żydowski był winny przed Bogiem, ponieważ oni wszyscy, jako jeden
lud znajdowali się pod Przymierzem Zakonu, a działalność ich przywódców
ściągnęła winę i potępienie na cały ten naród. Trzy tysiące słuchaczy
uwierzyło. Sprawa została tak wyraźnie przedstawiona, że zostali poruszeni i
przerażeni w swych sercach i przejęci obawą i skruchą wołali: “Co mamy teraz
czynić"? Odpowiedzią było: “pokutujcie" - Bóg jest
miłosierny, On wam przebaczy. Tłumacząc dalej sprawę, apostoł powiedział, że
przywódcy ich popełnili tę zbrodnię w nieświadomości, przeto Bóg łaskawie
przebaczył ją tym wszystkim, którzy przyznają się do tego grzechu i prosić będą
Boga o przebaczenie. Słuchacze w liczbie około trzech tysięcy uczynili to, poświęcili
się Bogu i stali się naśladowcami Jezusa.
BOSKA ŁASKA WNET WRÓCI DO IZRAELA
Pismo Święte poucza, że naród
żydowski z powodu odrzucenia i ukrzyżowania Mesjasza został odsunięty od łaski
Bożej. Zbliża się jednak czas, że oni powrócą do tej łaski. Oczy ich były
zaćmione już przez 19 stuleci tak samo jak i nieomal wszystkich narodów całego
świata. Mało było takich, których oczy wyrozumienia zostały otworzone do
poznania prawdy w tych sprawach. Św. Paweł potwierdza to, gdy mówi: “Bóg
świata tego oślepił zmysły niewiernych, aby im nie świeciła światłość Ewangelii
chwały Chrystusowej” - 2 Kor. 4:4.
Jednakowoż Bóg zapewnia przez
proroka, że w słusznym czasie oczy ślepych a uszy głuchych będą otworzone (Iz.
35:5). Żydzi najpierw a ostatecznie wszyscy inni, dostąpią znajomości o Boskiej
łasce w Chrystusie Jezusie. I wtedy od nich będzie zależeć świadomie przyjąć tę
łaskę lub ją odrzucić. Ci, którzy naonczas odrzucą, będą gorszymi od
wszystkich, którzy dziś odrzucają, ponieważ obecna niewiara wynika przeważnie z
nieświadomości i przesądów. Gdy ludzie doprowadzeni zostaną do zupełnej
znajomości, posłuszni i wierni dostąpią wiecznego żywota, gdy zaś ci, którzy
łaskami i sposobnościami Tysiąclecia pogardzą, trwając w uporze i grzechu,
pójdą do śmierci wiecznej.
Względem Żydów w tym czasie
przyszłym, napisane jest, że patrzeć będą na Tego, którego przebodli i płakać
nad Nim będą, a także iż wtedy Bóg wyleje na nich ducha łaski i modlitw. (Zach.
12:8-10), Lecz to przywrócenie Boskiej łaski cielesnemu Izraelowi nie nastąpi
prędzej aż duchowy Izrael zostanie skompletowany. Badacze Pisma Św. wierzą, iż
obecnie znajdujemy się w zaraniu nowej dyspensacji, że klasa Kościoła zostanie
wnet dopełniona i uwielbiona z Chrystusem w Jego Królestwie i że w następstwie
tego Boskie miłosierdzie rozpocznie swą działalność w stosunku do Żydów. Taką
zdaje się wyraźna nauka św. Pawła w jego liście do Rzym. 11:25-32.
PRZEKLEŃSTWO BĘDZIE ZDJĘTE
Innym dość ważnym szczegółem w
lekcji niniejszej jest to, że piekło, do którego poszedł Jezus według słów
apostoła (Dz. Ap. 2:27), nie było miejscem ognia i mąk, ale był to grób, stan
śmierci. Pamiętać nam trzeba, że to samo słowo - piekło - sheol, hades, czyli
grób - używane jest w Biblii w zastosowaniu do całej ludzkości. Wszyscy, dobrzy
i źli - starzy i młodzi, mężczyźni i niewiasty, wszystkich narodów - zstępują
do biblijnego piekła i, według Pisma Św. śpią w tym piekle, czekając za
porankiem zmartwychwstania, za wzbudzeniem wszystkich - nie wszystkich naraz,
ale “każdego w swoim rzędzie", czyli w swoim porządku - l Kor.
15:23.
Pismo Św. wyjaśnia, że znajdujemy
się obecnie w okresie nocy, w której Szatan jest “księciem tego świata" (Jana 14:30), a grzech i śmierć są panującymi. Lecz ono mówi też o nowej
dyspensacji, o chwalebnym poranku nowego dnia, w którym Boskie
błogosławieństwo, przez Królestwo Chrystusowe spłynie na wszystkich, dając
każdemu sposobność wiecznego żywota. Nie będzie to taka sama sposobność, jakiej
teraz dostępuje Kościół, czyli nie będzie sposobnością ubiegania się o chwałę,
cześć i nieśmiertelność na poziomie duchowym - ale sposobnością powrotu do
ludzkiej doskonałości i do wszystkiego tego co było stracone w ogrodzie Eden a
odkupione na Kalwarii.
PIĘKNO NASZEGO ZŁOTEGO TEKSTU
Tu warto zauważyć, piękność wiersza
21 naszego złotego tekstu. Śmierć Jezusowa gwarantuje, że wszyscy, którzy będą
wzywać imienia Pańskiego w szczerości serca, zbawieni będą od grzechu i
śmierci. Jest to gwarancją, że wszyscy zostaną doprowadzeni do stanu
dostatecznego wyrozumienia, aby błogosławieństw tych pożądać i starać się o
nie. Poganie jak i Żydzi, czyli olbrzymia większość ludności całego świata a
nawet krajów tzw. cywilizowanych i chrześcijańskich, nie mają uszu do
słuchania, ani serc do przyjęcia tych rzeczy w czasie obecnym. Tylko nieliczne
jednostki z pomiędzy narodów dostąpiły dotąd tego błogosławieństwami, tylko ci
uszli ze stanu nieprzyjaźni z Bogiem do społeczności z Nim, a zupełnego
zbawienia i uwielbienia do chwały, czci, nieśmiertelności i współdziedzictwa w
Królestwie Chrystusowym dostąpią przy pierwszym zmartwychwstaniu. Następnie,
przez nich, błogosławieństwo oświaty, znajomości i restytucji dosięgnie każdego
członka rodzaju ludzkiego dając każdemu sposobność osiągnięcia żywota wiecznego
we wszechświatowym Raju.
Na Straży 3/1970 str. 33-35 W.T. R-5831 a -1916 r.