<< Wstecz |
Wybrano: R-5913 c, z 1916 roku. |
Zmień język na
| |
| | |
Podnosząca na duchu obietnica Naszego Pana
"Bądź wierny aż do śmierci, a dam ci koronę
żywota" - Obj. 2:10.
Są to słowa naszego uwielbionego
Pana, podane św. Janowi Objawicielowi na wyspie Patmos. To zachwycające
napomnienie dane jest Kościołowi, czyli tym wszystkim, którzy zawarli specjalną
umowę, specjalne przymierze z Panem. Zaproszenie obecnego czasu, aby cierpieć z Jezusem, by także móc z
Nim królować, zawiera w sobie myśl osiągnięcia członkowstwa w Jego Ciele.
Członkowie tego Ciała są Jego uczniami, którzy zostali zaproszeni, aby
postępowali śladami swojej Głowy [R5914; str.189].
Wymaga się od nich, aby trwali
niewzruszeni w tej wierze, która na początku doprowadziła ich do poświęcenia.
Mają trwać w tym stanie, w sławie, czy niesławie, aby tylko iść za swym Wodzem,
"Gdziekolwiek On idzie". Nie powinni słabnąć przed końcem tej drogi.
Świat, ciało i przeciwnik będą starać się, aby ich zniechęcić i zawrócić z tej
drogi - będą pobudzać ich do myślenia, że to powołanie, które otrzymali, jest rzeczą
nieuchwytną, niemożliwą.
Wiernym sługą jest ten, kto okaże
się godnym zaufania swego Pana, ten, na którym można zawsze polegać. Codziennie
mamy sposobność udowadniania naszej wierności lub też naszej niewierności.
"Pan Bóg doświadcza was". Doświadcza nas, aby zobaczyć, czy jesteśmy
godni - aby wiedzieć, czy miłujemy Jego więcej aniżeli siebie, czy
ufamy Mu na tyle, że odłożymy na bok wszystko inne, aby tylko otrzymać
wystawioną przez Niego nagrodę. Doświadcza nas, aby zobaczyć, czy postępujemy
jedynie pod wpływem zwykłego impulsu i czy staramy się uchwycić tę przecudną
rzecz, tę koronę żywota, nie dbając, ile to ma nas kosztować.
W jednej ze Swoich przypowieści nasz
Pan opisał takich, którzy okazują się niezupełnie wierni dla zasad
sprawiedliwości, gdy słońce prześladowania zaczyna ich przypiekać. Tacy
obrażają się i "usychają". Słowo wierność szczególnie oznacza lojalność, zawierając również w
sobie myśl bycia pełnym wiary.
Dzieci Boże mają być pełne wiary, którym Bóg mógłby również zawierzyć - tacy
dowodzą, że są godni Jego zaufania.
Tym, którzy będą w zupełności
wiernymi aż do końca biegu, Pan powie: "Dobrze, sługo dobry i wierny! Nad
małym byłeś wierny, nad wielem cię postanowię: wnijdź do radości Pana
swego". Ci otrzymają "koronę żywota". Ich wierność musi być
wypróbowana i udowodniona aż do śmierci. To nie oznacza jedynie, że mają umrzeć w wyniku poświęcenia się
Panu; albowiem tych, którzy umrą w taki sposób, będą dwie klasy - Maluczkie
Stadko umrze śmiercią ofiarniczą, Wielkie Grono zaś umrze przez "zniszczenie
ciała, aby duch był zachowany na dzień Pana Jezusa".
Przeto słowa naszego tekstu:
"Aż do śmierci", oznaczają wierność trwającą aż do czasu, gdy ofiara
zostanie dokonana w śmierci, wierność gotową ponieść śmierć w każdej chwili, co
doprowadzi działanie Przymierza Ofiary aż do końca.
NIEZWIĘDŁA KORONA ŻYWOTA
Otrzymanie korony wiąże się z
obdarzeniem wielką czcią. W dawnych czasach na igrzyskach olimpijskich dawane
były korony, którymi zazwyczaj były wieńce laurowe. Także zwycięzcy na polach
bitew otrzymywali korony z liści laurowych. Laur, będący wiecznie zielonym
krzewem lub drzewem, przedstawia to, co jest trwałe. Apostoł użył tej
ilustracji jako obrazu wielkiego zaszczytu, jakiego ma dostąpić wierny Kościół.
Wielka nagroda ma być dana, do której teraz trwa powołanie. Każdy z powołanych
ma swoje powołanie i wybranie uczynić pewnym (2 Piotra 1:10-11).
Każdy zwycięzca otrzyma Koronę
Żywota. Nie będzie to korona, która by łatwo zwiędła, lub która by trwała tylko
pewną liczbę lat, ale korona wiecznego
żywota. Co więcej, Pan pokazuje nam, że ta korona wiecznego żywota będzie
koroną wyższego życia - życia na najwyższym poziomie. Ci,
którzy dojdą do restytucji w Tysiącleciu, będą mieć wieczne życie na ludzkim
poziomie. Aniołowie będą mieli życie wieczne na duchowym poziomie; lecz korona
żywota dana ”więcej niż zwycięzcom” będzie najwyższą formą duchowego życia -
nieśmiertelnością - wysoko ponad wszelkie inne poziomy życia - będzie tą
szczególną nagrodą dla zwycięzców w tym biegu. Biegnijmy więc tak, abyśmy ją
otrzymali. Meta jest blisko!
Biegnij ma duszo nieustraszona,
Tam gdzie twa świetlana
powinność
Chociaż wokół oślepiająca
pustynia
A wody
Jordanu falują i ryczą:
Ziemia po tej stronie Jordanu
Nie jest błogosławieństwem
twojego pierworództwa:
Biegnij, znajdź swój Chanaan
I wejdź do odpocznienia.
W.T. R-5913 c – 1916 r.