<< Wstecz |
Wybrano: R-5413 b, z 1914 roku. |
Zmień język na
| |
| | |
Odważne postępowanie – w przeszłości, w teraźniejszości i w przyszłości
„Zmacniajcież
się, a tak czyńcie, a Pan będzie z dobrym” –2 Kron. 19:11.
W powyższym tekście wyrażona jest
myśl, że Bóg ma nadzór nad sprawami tych, co jemu służą i że Boskiego
błogosławieństwa mogą ostatecznie spodziewać się wszyscy, którzy postępują
sprawiedliwie. Wszystkie religie pogańskie, tak samo jak i religia
chrześcijańska – religia Biblii – starają się prowadzić swych wyznawców do
oczekiwania Boskiego błogosławieństwa. Lecz żadna inna religia nie przedstawia,
tak, jak czyni to Pismo Święte, sprawiedliwego Boga. Żadna inna religia
nie jest ugruntowana na zasadzie sprawiedliwości. To jest główną przyczyną, dla
której Biblia wywiera tak potężny wpływ ku wolności. Gdziekolwiek ona
docierała, tam stawała się „wolnością oświecającą świat”.
U Stworzyciela nie ma stronniczości
– ani wyróżnień klasowych – nie ma możnych i niskich, bogatych i biednych,
szlachty ani wieśniaków. Dlatego też dopóki nauki Boże były przestrzegane przez
Izraelitów, oni byli miłującym wolność narodem. Natomiast w miarę jak popadali
w bałwochwalstwo, tracili tego ducha.
BIBLIA
SPROWADZA DUCHA WOLNOŚCI
Wraz z duchem wolności, oczywiście,
pójdzie duch bohaterstwa. Dlatego Biblia była źródłem owych mężnych przymiotów
pierwotnego Kościoła w znoszonych przez nich prześladowaniach. W późniejszych
wiekach, kiedy zaczęto przykładać więcej wagi do ludzkich tradycji i pogańskich
filozofii aniżeli do nauk Jezusa, apostołów i proroków, duch poddaństwa,
niewoli, bojaźni i ignorancji zaczął się proporcjonalnie wzmagać i wprowadził
ciemne wieki. Wraz z błogosławionym wpływem, który pochodzi ze Słowa Bożego,
widzimy, że od czasów reformacji duch wolności zaczął się więcej ujawniać.
Gdziekolwiek szła Biblia w ślad za nią szedł duch wolności. Gdziekolwiek zaś
Biblia nie dotarła, tam ducha wolności nie zwyciężył.
Zauważcie również te, tak zwane
„chrześcijańskie” państwa, gdzie Biblia była ignorowana – Rosja, Hiszpania,
Portugalia, znaczna część Francji, Polska i inne. Gdziekolwiek jest Biblia,
wolność przejawia się coraz bardziej i bardziej. Nawet tam, gdzie ludność nie
uznaje Biblii, duch jej nauk wywarł swój wpływ. Jest tam coś w rodzaju zdania
sobie sprawy, że wszyscy jesteśmy z jednego ciała i krwi, jednego powszechnego
braterstwa. Bóg stworzył z jednej krwi wszystkich ludzi mieszkających na obliczu
całej ziemi (Dz. Ap. 17:26). Oczywiście są pewne przewagi pod względem
urodzenia, edukacji, etc. Różnorodne okoliczności mają wpływ na warunki. Ale
cała ludzkość jest odpowiedzialna przed Stworzycielem, który jest wielkim
sędzią ponad wszystkim. On ma być postrzegany jako Jedyny, który da nagrody i
kary.
SPECJALNE
POSTĘPOWANIE POD PRZYMIERZEM ZAKONU
Tekst nasz podaje słowa jednego z
wielkich królów Judy, który stał się reformatorem. On odkrył, że różne dozy
niesprawiedliwości wkradły się do zwyczajów ludu pod poprzednimi królami. Przy
mianowaniu oficerów i sędziów, król Jozafat napominał ich aby wydawali swe
wyroki według zasad sprawiedliwości. On powiedział: „Zmacniajcież się, a tak
czyńcie, a Pan będzie z dobrym” (2 Kron. 19:11). Pan błogosławiłby
tych, którzy byliby wiernymi. Bóg byłby z dobrą pracą, którą oni by wykonywali,
jeśli wykonywaliby ją wiernie.
Mamy pamiętać, że istniało specjalne
przymierze pomiędzy Bogiem i narodem Izraelskim. Według tego przymierza Pan
miał błogosławić im stosownie do ich lojalności względem Niego i zasad Jego
Rządu. Mamy więc, z tego powodu, nie stosować tych słów bezkrytycznie do innych
narodów, jeśli niektóre z nich próbowały dokonać jakiegoś rodzaju reformy. Bóg
nie zobowiązywał się zajmować innymi narodami w tym czasie. On pozwalał im
otrzymać ogólną lekcję pod ich własnym nadzorem.
TEKST NIE
STOSUJĄCY SIĘ DO DZISIEJSZYCH NARODÓW
Bóg interweniował tylko tam, gdzie
byłoby szkodliwym dozwolenie pewnym ludziom na dalsze kontynuowanie ich złego
postępowania, jak, dla przykładu, w wypadku Niniwczyków, Sodomitów, oraz
Amalekitów. Nie moglibyśmy powiedzieć, że moglibyśmy zastosować ten tekst
dzisiaj, oraz że jeśli jacyś dobrzy ludzie byli w urzędzie publicznym, i
działaliby odważnie, oraz zmniejszali wszelkie zło i wywyższali dobro, to Bóg
dałby im sukces w ich pracy. Bóg kompletnie nie zajmuje się narodami.
Całe Jego obecne zajmowanie się
obecnie dotyczy Kościoła. Świat dzisiejszy ciągle działa tak jak zawsze
działał, próbując co może zrobić dla samego siebie. Według wszelkiego
prawdopodobieństwa ci dzisiejsi reformatorzy, którzy by działali odważnie,
sprowadziliby na siebie wielkie prześladowanie, jeśli próbowaliby ingerować w
stosunku do wielu z oszańcowanych niegodziwości. Mamy tego przykład w Nowym
Jorku obecnie. Oszańcowana niegodziwość jest ciężka do zwalczenia. Od czasu do
czasu świat stwarza ludzi, którzy zwalczają takie rzeczy w szlachetny sposób.
Szlachetni ludzie są tak wewnątrz, jak i na zewnątrz Kościoła. Ale nie możemy
powiedzieć, że Pan będzie z nimi wszystkimi.
Pomyłką jest mówić, że obecne rządy
są pod łaską Bożą. Biblia mówi, że rządy obecnego czasu są pod wpływem Księcia
tego świata, oraz, że on ma zwierzchność w obecnym czasie. Ale kiedy Mesjasz
otrzyma Swą wielką moc i panowanie, to Szatan zostanie związany. Następnie
wszelkie złe wpływy zostaną poddane kontroli Królestwa Mesjaszowego. Od tego
czasu święci będą mężnie sobie poczynali w Tysiącletnim Królestwie Mesjasza, i
będą panowali dla celu znoszenia grzechu, aż ostatecznie Chrystus wykona pracę
sprawiania aby Boska wola była czyniona na Ziemi, tak jak jest ona czyniona w
Niebie.
KOŚCIÓŁ
MA ODWAŻNIE SĄDZIĆ W NASTĘPNYM WIEKU
Szczegółem, który następnie
zauważamy, jest to, że nasz tekst stosował się do Żydów, ponieważ byli oni typicznym ludem Bożym. Król Izraela zrobił użytek z tych słów do upewnienia jednostek,
które on powołał na sędziów w swoim czasie. Kościół jest obecnie przygotowywany
do pracy sądzenia w Królestwie. Pan wyraźnie mówi nam, że mamy nie sądzić przed
czasem. W Królestwie my będziemy sądzić. Wtedy będzie naszą sprawą sądzić.
Wtedy będzie od nas wymagane aby sprawować prawe i odważne sądy, w pełnej
zgodności z Pańskimi instrukcjami.
Tak jak Apostoł Paweł mówi: „Azaż
nie wiecie, iż święci będą sądzili świat?” (1 Kor. 6:2). My to wiemy.
Nasze obecne doświadczenia przygotowują nas do sądzenia świata w przyszłości,
tak abyśmy mogli czynić to skutecznie, odważnie, podnosząc cały rodzaj ludzki,
który będzie chciał, do chwalebnego wzoru doskonałości. Wszyscy
złoczyńcy zostaną odcięci. A wtedy wszelkie kolano się skłoni i wszelki język
będzie wyznawał ku chwale Ojcu i Synowi.
KOŚCIÓŁ
TERAZ SĄDZI W PEWNYCH SPRAWACH
Pismo Święte instruuje nas, że
obecnie Kościół powinien sądzić swych członków w pewnych sprawach. Nie mamy
sądzić serc jedni drugich. Wręcz przeciwnie, mamy brać słowa jedni
drugich jako wyrażenie stanu ich serca. Ale mamy sądzić postępowanie jedni drugich. Jeśli ktoś będzie żył niemoralnie, to obowiązkiem Kościoła
będzie obejść się z nim odpowiednio do niemoralności jego postępowania. Apostoł
pyta, dlaczego mielibyście procesować się z braćmi przed niewierzącymi? Jeśli
jesteście nieprzygotowani do sądzenia siebie w małych sprawach, to jak
kiedykolwiek moglibyście być przygotowani do sądzenia w wielkich sprawach? (1
Kor. 6:1-6).
W naszym sądzeniu mamy pamiętać
zasady, według których Bóg chciałby, abyśmy sądzili. Pan będzie z dobrym, co do
tego możemy być pewni. Lecz mamy obchodzić się uprzejmie, z czułością: „Miłością
braterską jedni ku drugim skłonni bądźcie, uczciwością jedni drugich uprzedzając”
- (Rzym. 12:10). W obchodzeniu się jedni z drugimi, w jakiej proporcji
będziemy stosować twarde, nieugięte zasady sądzenia, w takiej proporcji
będziemy ustawiali probierz Pańskiego sądu w stosunku do nas: „albowiem jakim
sądem sądzicie, takim sądzeni będziecie” (Mat. 7:3). Z jaką
pobłażliwością będziemy odnosić się do innych, taką Pan osądzi nas. Mamy być
współczujący z drugimi, oraz mamy pamiętać, że wszyscy potrzebują miłosierdzia
i przebaczenia, w takim stopniu jak mamy nadzieję sami ich dostąpić.
Ktokolwiek ma jakiś obowiązek do
wykonania, niech nie obawia się, lecz będzie odważny, a jeżeli czynimy
nieprzyjemne zadania, które są niezbędne, wykonujmy je w uprzejmy sposób, tak
sprawiedliwie jak i miłosiernie. Nie obawiajmy się ludzi, ale raczej obawiajmy
się Pana i starajmy się zadowolić Jego.
Świt 02/1935 W.T. R-5413 b - 1914 r.