<< Wstecz	Wybrano: R-5896 a,   z 1916 roku.	Zmień język na
		Drukuj

„Dajcie odpór diabłu, a uciecze od was” - Jak. 4:7.

Wyraz diabeł przedstawia złego, czyli Szatana, który przez swoją niecną ambicję stał się pierwszym przeciwnikiem Bożym, który próbował ustanowić konkurencyjne w stosunku do wszechmocnego Boga królestwo, za co też został strącony z nieba i odcięty od wszelkiej społeczności ze świętymi istotami. Dawniej nazywał się Lucyfer - Jutrzenka – imię to zostało zmienione na Szatan, co znaczy: nienawidzący, oskarżyciel. Był nazywany „Jutrzenką”, a stał się Księciem „świata ciemności” (Iz. 14:12-16; Efez. 6:11,12). Nie tylko uczynił krzywdę sobie, w ten sposób, że przestał być aniołem światłości, „gwiazdą poranną”, lecz stał się prowokatorem zła i przewodnikiem do zła. Według sprawozdania Pisma Świętego, odniósł powodzenie w odprowadzaniu od Boga nie tylko całej rodziny ludzkiej poprzez kuszenie naszych pierwszych rodziców do nieposłuszeństwa, ale również przywiódł wielką liczbę niebiańskich zastępów, aniołów do grzechu, którzy stali się przez to przeciwnikami Bożymi.

Powierzchownie może się wydawać, że jest to wielki tryumf Szatana nad Wszechmogącym Bogiem; lecz tak nie jest. Bóg zawsze był Panem sytuacji. Bóg zamierzył dozwolenie zła, aby dać wielką lekcję zarówno aniołom jak i ludzkości. Boskim zamiarem jest także, iż w czasie właściwym ci wszyscy grzesznicy tak z aniołów jak i ludzi będą sądzeni przez pewne grono, które On teraz przygotowuje, przyprowadzając do harmonii ze Sobą samym wszystkich, którzy dobrze poznali okropność grzechu i okazali zamiłowanie do sprawiedliwości i posłuszeństwa. Rozumiemy, że jedyny wyjątek od tej zasady stanowi Szatan i ci, którzy raz zostali oświeceni, lecz dobrowolnie wybiorą grzech. Szatan stał się nierozłącznie związany z grzechem; dlatego Pismo Święte wyraźnie stwierdza jego zupełne zniszczenie, jak również i tych, co są przesiąknięci jego duchem na tyle, że odnowienie się ku pokucie jest dla nich niemożliwe - tak w Wieku Ewangelii, jak i w Tysiącleciu - Żyd. 2:14; Żyd. 6:4-6; Żyd. 10:26-29; Mat. 25:41.

Bóg obiecał wyprowadzić rodzaj ludzki z mocy Szatana i jego oślepiającego wpływu. Obiecał otworzyć oczy ślepych i uszy głuchych, a także zniszczyć zasłonę, jaka przykrywa wszystkie narody (2 Kor. 4:4; Iz. 35:5; 25:7,8). Dzieło to wkrótce zostanie rozpoczęte w Królestwie Chrystusowym, które Bóg postanowił założyć na ziemi pod zwierzchnictwem Jezusa Chrystusa, swego Syna. Pan nauczył nas się modlić: „Przyjdź Królestwo Twoje; bądź wola Twoja na ziemi, jako jest w niebie”. Kiedy to Królestwo zostanie ustanowione, Chrystus zwiąże wielkim łańcuchem „węża onego starego, który jest dyjabeł” (Obj. 20:2), aby więcej nie zwodził narodów przez tysiąc lat, podczas gdy Chrystus będzie podnosił rodzaj ludzki z upadku, grzechu, degradacji i śmierci do doskonałości utraconej przez Adama. Okres tymczasowy między upadkiem człowieka a wyswobodzeniem i wyprowadzeniem go z tego upadku został użyty do przeprowadzenia i wykonania pierwszych zarysów planu Bożego krok po kroku, aż do chwalebnego dopełnienia go.

DWIE KLASY Z WYBRANYCH

Dzieło, jakie ma być dokonane dla dobra rodzaju ludzkiego, zostało przedstawione przez Pana Boga w typach i cieniach. W ciągu tych wieków typów, Bóg przygotowuje klasę wybranych, którzy będą panować nad światem jako „książęta po wszystkiej ziemi” podczas Tysiąclecia. Podczas obecnego Wieku Ewangelii, Pan Bóg wybiera lub powołuje klasę, która ma być wywyższona z Chrystusem jako duchowe istoty do Boskiej natury, aby królowali z Nim jako Jego najbliżsi współpracownicy w Królestwie błogosławiąc cały świat. Będą oni pouczać tych, którzy będą mieli opiekę nad ziemską fazą Królestwa. Tymi wybranymi są ci, którzy w teraźniejszym czasie podążają śladami Jezusa i cierpią z Nim, i którzy będą z Nim wywyższeni do najwyższej godności, do jakiej Bóg nigdy nie powołał nikogo z Jego inteligentnych stworzeń.

Ten Kościół Chrystusowy miał otwarte oczy wcześniej niż świat, aby zobaczył wielką różnicę między sprawiedliwością a grzechem, między charakterem Bożym, a charakterem Szatana. Oni bez zastrzeżeń zdecydowali się zająć stanowisko po stronie Bożej. Dlatego uciekli przed wpływem wielkiego Przeciwnika Boga. Nie jest on dłużej ich „Księciem”, ponieważ przeszli „z śmierci do żywota”. Są teraz przy Bogu, jak synowie przy ojcu.

Nikt inny z rodzaju ludzkiego od upadku Adama nie był synem Bożym. Nie są oni ziemskimi synami jak był Adam, lecz duchowymi synami. Ich jest Niebiańskie Powołanie, tj. wyróżniająca oferta obecnego Wieku. Nadal posiadają oni niektóre słabości ciała, odziedziczone po przodkach upadłego rodu, lecz mimo to stali się Nowymi Stworzeniami w Chrystusie, z nowymi nadziejami, celami i aspiracjami. Zostali spłodzeni z Ducha Świętego do nowej natury, aby mogli się stać Nowymi Stworzeniami, a ich nieuniknione słabości, są przykryte białą szatą sprawiedliwości Chrystusowej. Jego doskonałość jest im przypisana, aby mogli się stać przyjemną Bogu ofiarą z Chrystusem jako członkowie Jego Ciała.[R5896, str.148]

WOLA MOCNĄ OBRONĄ PRZECIW SZATANOWI

Szatan, który jest przeciwnikiem Bożym i powodem upadku niektórych świętych aniołów, sprzeciwia się wszystkim, którzy zdołali ujść z jego sideł i którzy mają nowe nadzieje i aspiracje. Szatan nie potrzebuje kierować swojego ataku na świat, ponieważ ten już się znajduje w jego mocy. „Świat wszystek w złem położony jest” (1 Jana 5:19). On atakuje jedynie tych, którzy starają się uwolnić z pod jego wpływu. Gdy pająk zauważy, że mucha, która została złapana w pajęczynę, usiłuje się uwolnić, natychmiast obwija nową pajęczyną swoją ofiarę. Podobnie Szatan, gdy zauważy kogokolwiek, kto się znajduje w jego sidle i stara się z niego wyplątać, natychmiast otacza go mocniejszymi pętami, aby przeszkodzić, jeżeli jest możliwe, w jego ucieczce.

Szatan jednak nie może pokonać silnej ludzkiej woli. Bóg udzielił każdemu stworzeniu tę ochronę, a ktokolwiek nie niszczy tej ochrony przez ciągłe uleganie wpływom złego, może w znacznym stopniu oprzeć się mocy Szatana i grzechu. Lecz biedna ludzkość potrzebuje Boskiej pomocy, aby mogła się zupełnie wydostać z mocy wielkiego Przeciwnika i jego zastępów zła. Stanowisko chrześcijanina jest nie do zdobycia tak długo, jak trzyma się on blisko Źródła swojej mocy. Większy jest Ten, który jest po naszej stronie, niż wszystko, co może być przeciwko nam. Jeżeli nadszedłby czas obezwładnienia Szatana, nasz Pan z pewnością zająłby się tym. Lecz czas ten jeszcze zupełnie nie przyszedł. Dzieci Boże jednak nie muszą się bać i uciekać od Szatana oraz jego zastępów. Oni nie mają takiej mocy, abyśmy potrzebowali przed nimi uciekać, lecz raczej powinniśmy stać na naszym gruncie, silnie odpierać ich wpływ, pamiętając, że Pan Bóg obiecał dać wyjście z każdej pokusy. Mając to na pamięci możemy się czuć silnymi w obecności każdego przeciwnika.

MAMONA - UOSOBIENIE SAMOLUBSTWA

Apostoł Paweł mówi, że nasza walka nie polega na prowadzeniu walki jedynie przeciw ciału i krwi, lecz przeciw duchowej niegodziwości, czyli przeciw „duchowym złościom, które są wysoko”, wielkim zastępom upadłych aniołów pod wodzą Szatana, księcia demonów (Efez. 6:12). On jest silnym wodzem upadłych aniołów i upadłych ludzi, wszystkich, którzy mogą być po stronie złego. Wielu walczy po jego stronie, ponieważ zostali zwiedzeni i zaślepieni. Oni służą mu nieświadomie. Jest dwóch panów: jednym jest Bóg, drugim jest Mamona. Pan Jezus powiedział: „Nikt nie może dwom panom służyć” (Mat. 6:24). Możemy służyć tylko jednemu.

Mamon, to imię bóstwa starożytnych Syryjczyków, bożek bogactwa, chciwości, usposobienie światowości. Dziś mamona oznacza ducha tego świata, samolubstwa ze skąpstwem i umiłowaniem bogactw. Szatan jest tym, który propaguje ducha mamony. Apostoł Paweł mówi nam jak możemy dowiedzieć się, któremu panu służymy. „Komu się stawiacie za sługi ku posłuszeństwu, tegoście sługami” (Rzym. 6:16). Jeżeli poświęcamy czas, nasze myśli i usiłowania dla pozyskania bogactw, światowej sławy itp., jeżeli nasze działanie prowadzi do wojny i konfliktów, do samolubstwa w jakiejkolwiek formie, jeżeli nasze uczucia i sympatia są skierowane raczej ku rzeczom ziemskim, niż duchowym, wówczas służymy Mamonie, duchowi tego świata , a zatem służymy Szatanowi, bez względu na to czy zdajemy sobie z tego sprawę, czy nie. Staranne i uważne badanie swych myśli, słów i uczynków w świetle Słowa Bożego pokaże chrześcijaninowi czy służy on swemu prawdziwemu Panu, czy też przeciwnikowi Bożemu. Ktokolwiek służy Diabłu jest jego sługą i znajduje się w jego armii. Jeżeli służymy jedynie sprawiedliwości, to jesteśmy po stronie Pana.

JAK ODEPRZEĆ ATAKI SZATANA

Dzieci Boże powinny dopilnować tego, aby nie być zwiedzionymi przez grzech i nie oddać się na służbę grzechowi; to znaczyłoby, że odstąpili od swojego sztandaru, a udali się na stronę przeciwników Pańskich. Gdy chrześcijanin zwraca się przeciwko Szatanowi i jego chytrym zasadzkom, wówczas zostaje uwolniony od jego ataków - nie znaczy to, że Szatan ucieka od niego w znaczeniu strachu przed szkodzeniem sobie, lecz porzuca go. Odstępuje on tak, jak odstąpiłby wódz ze swoją armią od miasta, którego bramy są silnie bronione, więc atakowanie okazuje się bezskuteczne. Jeżeli Szatan zauważy kogoś, kto jest dobrze chroniony i odpiera go swą silną wolą, natychmiast wycofuje się. Lecz, jeżeli istnieje jakakolwiek skłonność do grzechu, jeżeli ktoś interesuje się sprawą, która jest grzeszna, natychmiast otwierają się drzwi dla Przeciwnika. Wtedy ponawia [R:5897, str.148] on atak i potęguje myśli, umieszczając daną sytuacje w najbardziej ponętnym świetle, aby mógł przejąć kontrolę, dotrzeć do serca, w którym znalazł słabość

Dlatego jest rzeczą najważniejszą dla dziecka Bożego, aby szybko i stanowczo podjął decyzję, kiedy zauważy, że jest kuszony. Każda chwila zawahania jest bardzo niebezpieczna. Ci, którzy stają po stronie Pańskiej oraz całkowicie i szczerze oddają się Mu, będą pod Jego ochroną. Pan Bóg może dozwolić, aby byli osaczeni na pewien czas, lecz On ich wyswobodzi, jeśli będą oni pozostawać lojalni i wierni. Rezultatem tych pokus będzie ich wzrastanie w sile charakteru.

SPOSÓB, W JAKI ATAKUJE SZATAN

Szatan zwykle atakuje przez swoich aniołów. Nie możemy przypuszczać, że Szatan sam znajduje się we wszystkich częściach świata w tym samym czasie lub działa na umysł wszystkich ludzi na ziemi, albo oddziałuje na umysły ludu Bożego. Przypuszczamy, że gdziekolwiek znajdzie się wysłannik Szatana tam atakuje. Upadli aniołowie zawsze są gotowi do występowania przeciw prawom i wolności ludzkości, aby jeśli to możliwe podporządkować ludzi pod swoją władzę. Lecz szczególnie starają się oni usidlić dzieci Boże. Przeciwnik zawsze stara się i czuwa by dostać się w szeregi armii Chrystusowej i poczynić w niej zamieszanie.

Szatan oddziałuje na umysły ludzi. Umysł będąc niedoskonały z powodu upadku, odziedziczył skłonność do grzechu. Ataki Przeciwnika przychodzą przez ludzkie istoty, które podsuwają złe myśli innym. Szatan prawdopodobnie wykonuje swoje dzieło częściej w ten sposób, niż w inny. Apostoł Paweł upomina wszystkie dzieci Boże, aby nie pozwalały żadnym złym słowom wychodzić z ich ust. Złe rozmowy często przyczyniają się do burzenia charakteru. Każdy chrześcijanin powinien mieć się na baczności, nie tylko dla własnej ochrony, lecz również dla ochrony innych. Każde dziecko Boże powinno się starać, by zachować swoje serce czyste i wolne od zdrady, aby było odcięte od niebezpieczeństwa wypowiadania złych słów o innych. Powinniśmy bardzo uważać na nasze postępowanie, aby nie było bezmyślne, a tym sposobem abyśmy nie byli przyczyną wyrządzenia szkody innym lub sprowadzenia ujmy dla Prawdy, którą miłujemy lub dla naszej służby, w którą się zaangażowaliśmy.

------------------------------

‘’On ma przyjść by zająć Swój tron,
I uczynić twe życie Jego własnym.
Dźwięki przemijającego świata,
Echo jego chwały i uciech,
Nie sięgają tam, gdzie serce usłyszało
Złotą muzykę Jego Słowa.
‘Wszystko dla Jezusa’ niech odtąd będzie!
Żyj dla Tego, który zmarł dla Ciebie!’’

Straż 1925 str. 179 - 181.    W.T. R-5896 a - 1916 r.