Jeśli tedy światłość, która jest w tobie, ciemnością jest [staje się], jak wielka jest to ciemność! – Mat. 6:23
„Żniwo” jest czasem przewiewania „pszenicy”, czasem przesiewania i oddzielania, a każdy z nas musi okazać swój charakter: „Wszystko wykonawszy, ostać się”! Próby obecnego „żniwa” muszą być takie, jak te ze „żniwa” żydowskiego, typicznego. Jedną z nich jest krzyż, inną –obecność Chrystusa, kolejną – pokora, a jeszcze inną – miłość. Żydzi zostali zganieni, ponieważ „nie poznali czasu swego nawiedzenia”. Sprawa jest podwójnie niepokojąca dla tych, którzy kiedyś dostrzegali światło teraźniejszej prawdy, a następnie wchodzą do „ciemności zewnętrznych”. Oznacza to niewierność.
Światłem w nas jest Duch Święty. Duch ten może stać się ciemnością. Dzieje się tak wtedy, gdy umysł rezygnuje z prawdy, a serce – z ducha prawdy. Taki efekt występuje jedynie wówczas, gdy serce – tracąc mądrość, moc, sprawiedliwość i miłość – uczy się miłować grzech, błąd, samolubstwo i światowość. Kto tak postępuje, nie może odnowić się ku pokucie. Ciemność w nim jest wielka i nieskończona. Z jaką czujnością, modlitwą i aktywnością powinniśmy strzec się takich wyników! Lepiej nigdy nie zaczynać, niż w taki sposób kończyć swoją chrześcijańską karierę.
Równoległe cytaty:
Łuk. 11:34-36; Ps. 119:105; Przyp. 6:23; Iz. 8:20; 58:8; Mat. 4:16; 5:16; Łuk. 16:8; Jana 1:4-9; 3:19-21; 12:35,36; Dz.Ap. 26:18; Efez. 5:14; 1 Tes. 5:5; 1 Piotra 2:9; Mat. 8:12; Jana 11:9,10; 1 Jana 2:8-11
