A gdy wypuści owce swoje, idzie przed nimi, a owce idą za nim; bo znają głos jego – Jana 10:4.
Głos Dobrego Pasterza jest połączeniem różnych dźwięków w taki sposób, w jaki nie mogą być one połączone przez żaden inny głos. Jego głos brzmi akordem sprawiedliwości, zmieszanym z akordem miłości, a całość intonowana jest mądrością i mocą. Inne teorie, plany oraz koncepcje ludzi i diabłów nie posiadają tak harmonijnego brzmienia jak poselstwo, które Wielki Pasterz posłał nam przez Swego Syna. Gdy prawdziwe owce słyszą głos Dobrego Pasterza, bardziej niż cokolwiek innego zaspokaja on ich tęsknoty. One nie będą już w niebezpieczeństwie ulegnięcia urokowi innych dźwięków, głosów, teorii czy koncepcji, lecz wszystkim im odpowiedzą: „Jezus mnie zadowolił, Jezus jest mój”.
Pan wypuścił Swoje owce z owczarni Przymierza Mojżeszowego przez Swoją śmierć i ich poświęcenie się Jemu. Jak prawdziwy pasterz, On nie pędził ich, lecz prowadził, a one postępowały za Nim do zielonych pastwisk i spokojnych wód Słowa oraz błogosławionych ścieżek sprawiedliwości. Owce rozpoznają Jego głos, prawdę, po jej słodkim, pocieszającym i harmonijnym brzmieniu, które jest dla nich żywotem.
Równoległe cytaty:
Ezech. 34:2,12,14,23; Jana 14:6; Rzym. 5:1,2; Żyd. 10:19-22; Jana 10:1-18; 15:13; Ps. 23:1-4: Żyd. 13:20; 1 Piotra 5:4; Zach. 11:17; Nah. 1:7; 1 Kor. 8:3; 2 Tym. 1:12; Iz. 53:6
