Bóg nie jest niesprawiedliwy, by zapomnieć o dziele waszym i o miłości, jaką okazaliście dla imienia jego, gdy usługiwaliście świętym i gdy usługujecie – Żyd. 6:10.
Żadne dziecko Boże nie powinno pozwalać na to, by dni obecnego czasu Żniwa, z jego cennymi sposobnościami służby i współpracy z drugimi, mijały niewykorzystane. Powinno codziennie osobiście podnosić królewski sztandar i publicznie okazywać chwałę Tego, który powołał je z ciemności do światłości, oraz pomagać i współdziałać z tymi, których Pan w Swej opatrzności umieścił na bardziej korzystnym stanowisku w pełnieniu publicznej służby.
Działalność i praca wypływająca z miłości, którą święci wykonują w celu wzajemnego rozwijania i doskonalenia się w podobieństwie do Chrystusa, powinna przede wszystkim być prowadzona dla Jego imienia, dla chwały Bożej. Taką działalność i pracę wypływającą z miłości (o chwalebna myśli!) Bóg uznaje z oceną, a Jego sprawiedliwość nie pozwala Mu o niej zapomnieć.
