Nie wiecie, iż przyjaźń świata jest nieprzyjaźnią Boga? Przeto ktokolwiek chciałby być przyjacielem tego świata, staje się nieprzyjacielem Boga – Jak. 4:4.

Bóg celowo ułożył sprawy tak, by Jego lud musiał dokonać wyboru, tracąc albo przyjaźń i społeczność Boga, albo świata. Rzeczy, które Pan miłuje, są bowiem odrażające dla ludzi tego świata, natomiast rzeczy, które świat miłuje – złe uczynki, myśli i mowy – są obrzydliwością w oczach Pana. Ci, którzy je miłują i praktykują, tracą z Nim społeczność – nie posiadają Jego Ducha. „A jeśli kto ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego”.

Przyjaźń tego świata oznacza dobrą wolę, aprobatę i zaufanie, jakimi darzą innych ci, będący w harmonii z obecnym porządkiem rzeczy. Ponieważ obecny porządek nie jest w harmonii z zasadami Boskiego charakteru i rządu, świat nie darzy ludu Pana swą przyjaźnią, a obdarza nią jedynie tych, którzy miłują obecny porządek. Ludzie tego świata w sercu są w stanie nieprzyjaźni z Bogiem. Skoro nie ma między nimi przyjaźni, otrzymywanie przyjaźni świata z konieczności sugeruje, że wchodzimy w stan nieprzyjaźni z Bogiem. Cena przyjaźni ze światem jest zbyt wysoka.

Równoległe cytaty: 1 Sam. 8:19,20; Ps. 49:17-19; 73:2-22; Kaz. 2:1-12; 11:9,10; Mat. 16:26; Łuk. 8:14; Jana 15:19; Rzym. 12:2; 1 Kor. 7:29-31; 2 Tym. 3:2-8; 1 Jana 2:15-17

Pieśni: 312, 48, 97, 109, 115, 162, 192
Wiersze brzasku: 40
Lektura uzupełniająca: R-2442 | R-4765

Pytania: Czy w tym tygodniu miałem(am) skłonności światowe czy duchowe? Dlaczego? Co do tego doprowadziło? Jaki był wynik?