Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał – 1 Kor. 12:18.

Żaden członek Ciała Chrystusowego nie może powiedzieć, że nie potrzebuje drugiego członka; żaden nie może też powiedzieć, że nic nie może zrobić w służbie dla Ciała. Pod kierunkiem naszej chwalebnej Głowy każdy członek, napełniony Jego Duchem i pragnący Mu służyć, może to czynić. Gdy nastąpi czas nagradzania, kto wie, ile z użyteczności Pawła i Apollosa zostanie przypisane niektórym pokornym jednostkom, takim jak Akwila i Pryscylla, które różnymi sposobami usługiwały, zachęcały oraz wspierały w dziele Pana swych zdolniejszych braci.

Gdybyśmy tylko mogli nauczyć się lekcji, że Bóg umieszcza członki w Ciele tak, jak się Jemu podoba, to nie tylko nie zazdrościlibyśmy współczłonkom ich stanowisk, ale radośnie byśmy z nimi współpracowali w wypełnianiu przywilejów związanych z zajmowanymi przez nich miejscami. Bogu upodobało się umieścić każdego członka w Ciele tam, gdzie może najlepiej pomóc drugim i gdzie sam może otrzymać najwięcej pomocy od drugich.

Równoległe cytaty: 1 Kor. 12:5-31; 3:5; 4:1-16; Rzym. 12:3-8; 8:29; Efez. 1:22,23; 2:15; 4:3-6,11-15; 5:23,30; Kol. 1:24; 2:10; Dz.Ap. 2:36; Żyd. 3:3,6; Obj. 1:13; 2:1

Pieśni: 21, 23, 94, 96, 170, 6, 322
Wiersze brzasku: (219) W Pańskim ogrodzie.
Lektura uzupełniająca: R-3152 | R-5321 b

Pytania: Jak zachowywałem(am) się w tym tygodniu wobec braci? Dlaczego? Jakie były wyniki?