Ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi – Rzym. 8:14.
Duch jest przewodnikiem, dzięki któremu możemy poznać swoje prawdziwe stanowisko, nie tylko na początku biegu, lecz przez cały czas aż do jego końca. Jeśli jesteśmy prowadzeni Duchem Bożym – jeśli jest to kierunek, w którym zdążamy, jeśli jest tym, czego szukamy – jesteśmy dziećmi Bożymi. Bóg uznaje i przyjmuje za Swoich wszystkich, którzy przychodzą do Niego przez Chrystusa, którzy pokładają ufność w zasłudze Pana Jezusa i trwają w tej postawie serca.
Duch Boży w tym tekście oznacza usposobienie Boże w Jego dzieciach. Usposobienie to łączy w sobie mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc w doskonałej harmonii. Ci, których pobudki, myśli, słowa i czyny są pobudzane i podtrzymywane przez to usposobienie, pieczętowani są przez Boga jako należący do Niego. Mają przez to najsilniejsze z możliwych świadectw synostwa Bożego. Co za szlachetna rodzina, której godłem i pieczęcią jest charakter Boży!
