Jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie – Rzym. 8:13.
Warunki, na mocy których możemy pozostawać w łączności z Panem i posiadać nadzieję uczestniczenia w chwale zmartwychwstania, zostały w ten sposób definitywnie określone jako umartwianie spraw ciała – ograniczanie cielesnych skłonności, uśmiercanie, krzyżowanie i zużywanie ich w służbie dla Pana i Jego sprawy. Takie umartwianie spraw ciała, taką walkę ze słabościami ciała, Apostoł w innym miejscu nazywa „bojem”, gdy mówi, że ciało walczy przeciwko duchowi, a duch przeciwko ciału, ponieważ te dwie rzeczy są sobie przeciwne i pozostaną przeciwnikami do końca życia. Jeśli duch jest ochoczy i walczy ze słabościami ciała najlepiej jak potrafi, Pan – przez zasługę Zbawiciela – uzna to zwycięstwo za zupełne.
Duch oznacza nowe serce, umysł i wolę, a ciało symbolizuje ludzką naturę. Sprawy ciała oznaczają samolubne, światowe, błędne i grzeszne skłonności oraz sposoby ich wyrażania. Sprawy ciała można umartwiać szczególnie na dwa sposoby: przez zastępowanie ich przeciwnymi im dobrymi cechami i czynami oraz przez ograniczanie ich dobrymi cechami i czynami, które nie stanowią ich przeciwieństw. Kto tak postępuje, osiągnie życie.
