Mając kapłana wielkiego nad domem Bożym, przystąpmy z prawdziwym sercem w zupełności wiary – Żyd. 10:21,22.
Pamiętajmy, że Ten, który rozpoczął dobre dzieło, nigdy się nie zmienia. Jeśli nasze serce nadal pozostaje w harmonii z Nim, a nasza wiara w wielkie pojednanie jest nadal wyraźna i stanowcza, jeśli nasze poświęcenie w dalszym ciągu jest pełne i całkowite, a w naszych sprawach nie próbujemy pełnić własnej woli, ale Jego – naprawdę możemy mieć zupełność wiary. Wiedząc, że Bóg jest niezmienny i że my pozostajemy w zgodzie z Jego obietnicami i zarządzeniami, wiemy, że wszystkie Jego wspaniałe opatrzności stale działają na naszą korzyść. To jest całkowita zupełność wiary – zupełne zaufanie Panu.
Będąc dziećmi Bożymi, mamy Chrystusa jako naszego Najwyższego Kapłana. To nam gwarantuje, że nasze wszystkie nieświadome oraz mimowolne słabości i wady są przykryte, dzięki czemu możemy pozostawać w łasce Pana. Na tej podstawie kapłani mogli zbliżać się do złotego świecznika, by oglądać jego wspaniałe światło; do stołu chlebów pokładnych, by spożywać wzmacniający pokarm; do ołtarza, by ofiarować na nim wonne kadzidło; do drugiej zasłony, pod którą przechodzili w śmierci, stając bezpośrednio przed obliczem Boga z wiernym i czystym sercem oraz pełnym zaufaniem do Pana i Jego postanowień. Zatem przystąpmy bliżej!
Równoległe cytaty:
Żyd. 3:1,6; 4:14,16; 7:27; 1 Tym. 3:15; Ps. 51:8; 1 Jana 3:21; Jana 1:47; Dz.Ap. 8:37; Żyd. 11:1-39; Ps. 118:8,9; 125:1; Przyp. 3:5; Iz. 26:3; 30:15; Mar. 9:23,24; Łuk. 17:5; Rzym. 4:18-21; 15:13; Kol. 1:23; Żyd. 13:5,6; Jak. 1:6; 1 Piotra 1:5,7,9,21; 1 Jana 5:4
