Cokolwiek czystego, cokolwiek przyjemnego, cokolwiek chwalebnego... o tym rozmyślajcie – Filip. 4:8.

Powinniśmy miłować i praktykować to, co czyste do tego stopnia, by to, co nieczyste było dla nas tak bolesne i trapiące, byśmy pragnęli usunąć to z naszej pamięci. Będzie to możliwe jedynie przez ciągłe rozmyślanie o rzeczach czystych i unikanie myślenia o rzeczach nieczystych. Powinniśmy dostrzegać prawdziwe piękno i je oceniać. Jeśli rozmyślamy o rzeczach najczystszych, z konieczności wznosimy się w naszym umysłowym polu widzenia jak najwyżej. Na ile to będzie dla nas możliwe, będziemy wtedy mogli dostrzec piękno doskonałego charakteru Boga oraz naszego Pana Jezusa Chrystusa, a odpowiednio – także piękno widoczne w naśladowcach Jezusa, postępujących ściśle Jego śladami.

Przez to, co czyste, rozumie się bezgrzeszny cel chwalenia Boga; przez to, co przyjemne – ocenę dobrego charakteru i dobrych zasad; przez to, co chwalebne – to, co jest w harmonii z właściwymi wzorcami. Wynikiem rozmyślania o takich rzeczach może być tylko oczyszczenie naszych celów, rozwinięcie bezinteresownej miłości oraz podniesienie charakteru na wyższy poziom.

Równoległe cytaty: Ps. 12:7; 19:9; 24:3-5; 119:40; Przyp. 15:26; 20:9; Mat. 5:3-12; Jana 15:9-17; 1 Tym. 1:5; 3:9; 2 Tym. 2:22; Rzym. 12:9-21; 1 Kor. 13; 2 Kor. 6:8; Kol. 3:12-17; Żyd. 11:2,39; 1 Jana 4:7-21; Przyp. 22:1; Kaz. 7:1

Pieśni: 1, 4, 95, 196, 198, 201, 267
Wiersze brzasku: (281) Bezgraniczna miłość Boża.
Lektura uzupełniająca: R-4826

Pytania: Czy w tym tygodniu rozmyślałem(am) o rzeczach czystych, przyjemnych i chwalebnych czy o ich przeciwieństwach? Jakie były okoliczności i wyniki?