Głoś słowo, bądź w pogotowiu w czas dogodny i niedogodny – 2 Tym. 4:2.

Nie może to oznaczać, że mamy gwałcić zasady rozsądku i przyzwoitości przez narzucanie dobrej nowiny drugim w czasie dla nich niedogodnym i niestosownym. Oznacza to, że mamy mieć taką miłość do prawdy, takie szczere pragnienie służenia jej, że z zadowoleniem wykorzystamy każdą sposobność czynienia tego, bez względu na to, jak niedogodne mogłoby to być dla nas samych. Jest to głównym zadaniem naszego życia, któremu podporządkowane jest samo życie; dlatego żadna sposobność służby nie może być pomijana.

Słowo Boże składa się z myśli, które Bóg objawił w Biblii. Tworzą je doktryny, przykazania, obietnice, napomnienia, proroctwa, historie i typy. Głosić Słowo znaczy zapoznawać z nim drugich. Możemy to czynić słowami własnymi lub innych, rozprowadzając literaturę, a także przez pomaganie drugim w głoszeniu tymi dwoma sposobami. Powinniśmy to czynić w czasie dogodnym i niedogodnym, ale zawsze dogodnym dla drugich, bez względu na to, czy jest to czas dogodny dla nas samych. Nie zważajmy na własną wygodę, jeśli jest to czas dogodny dla drugich. Tylko w ten sposób położymy swoje życie na śmierć dla sprawy Pana. Jeśli będziemy zważać na własną wygodę, nie uda nam się złożyć ofiary.

Równoległe cytaty: Ps. 40:9; 96:2,3; Kaz. 11:6; Iz. 6:8; 61:1-3; Jer. 20:9; Mat. 5:14-16; Łuk. 24:47-49; Jana 18:37; Dz.Ap. 1:8; 8:4-6,31,32,35; 10:42; Rzym. 10:14-18; 12:6-8; Efez. 4:15; 1 Tes. 1:8; 1 Tym. 2:6,7; 4:13

Pieśni: 70, 116, 210, 260, 275, 309, 18
Wiersze brzasku: 286
Lektura uzupełniająca: R-3210 | R-5893

Pytania: Czy w tym tygodniu głosiłem(am) Słowo Boże? Czy było to w czasie dogodnym czy niedogodnym dla mnie? Jeśli nie głosiłem(am), jaki był tego powód? Co przyczyniło się do sukcesu? Jakie przyniosło to rezultaty dla mnie i drugich? Jakich lekcji mogę się w związku z tym nauczyć z doświadczeń tego tygodnia?