Jeden jest prawodawca, który może zbawić i zatracić. Ty zaś kim jesteś, że osądzasz bliźniego? – Jak. 4:12.
Zgodnie z tą myślą Apostoł Paweł w pewnym miejscu powiedział, że ani świat, ani bracia nie są w stanie go sądzić, że właściwie może to czynić tylko Pan, który potrafi czytać serce i zna wszelkie warunki, próby oraz słabości, z którymi trzeba się zmagać. Oświadcza nawet: „sam siebie nie sądzę” (1 Kor. 4:3). Wspaniałym sposobem postępowania jest niepotępianie tych, którzy twierdzą, że zgodnie z sumieniem postępują jak dzieci Pana, a nawet niepotępianie samych siebie w podobnych okolicznościach. Powinniśmy po prostu każdego dnia postępować naprzód, czyniąc wszystko, co jest w naszej mocy, by rozwijać niebiańskie łaski i służyć swemu Mistrzowi, wszelkie efekty pozostawiając Panu.
Bóg jest Prawodawcą w tym znaczeniu, że prawa rządzące Jego wszystkimi moralnie wolnymi stworzeniami pochodzą z Jego serca i umysłu oraz zostały wypisane przez Niego w ich sercu i umyśle. Jest On więc uprawniony, by egzekwować przestrzeganie tego prawa, udzielając życia tym, którzy pozostają w harmonii z Jego prawem, i wymierzając śmierć tym, którzy je gwałcą. Urząd ten wyklucza, by ktokolwiek zajmował Jego sędziowski tron, z wyjątkiem tych, których On do tego wyznaczył.
Pytania:
Czy w tym tygodniu odczuwałem(am) i działałem(am) w zgodzie z Boskim urzędem sędziowskim? Jakie doświadczenia były pomocą, a jakie przeszkodą? Jakie były wyniki?
WYSYŁANIE MANNY Jeżeli zapiszesz się na listę subskrypcji, to codziennie otrzymasz tekst Manny z komentarzami.
Polskojęzyczna strona poświęcona życiu i twórczości pastora Charlesa Taze Russella