Jeden jest prawodawca, który może zbawić i zatracić. Ty zaś kim jesteś, że osądzasz bliźniego? – Jak. 4:12.

Zgodnie z tą myślą Apostoł Paweł w pewnym miejscu powiedział, że ani świat, ani bracia nie są w stanie go sądzić, że właściwie może to czynić tylko Pan, który potrafi czytać serce i zna wszelkie warunki, próby oraz słabości, z którymi trzeba się zmagać. Oświadcza nawet: „sam siebie nie sądzę” (1 Kor. 4:3). Wspaniałym sposobem postępowania jest niepotępianie tych, którzy twierdzą, że zgodnie z sumieniem postępują jak dzieci Pana, a nawet niepotępianie samych siebie w podobnych okolicznościach. Powinniśmy po prostu każdego dnia postępować naprzód, czyniąc wszystko, co jest w naszej mocy, by rozwijać niebiańskie łaski i służyć swemu Mistrzowi, wszelkie efekty pozostawiając Panu.

Bóg jest Prawodawcą w tym znaczeniu, że prawa rządzące Jego wszystkimi moralnie wolnymi stworzeniami pochodzą z Jego serca i umysłu oraz zostały wypisane przez Niego w ich sercu i umyśle. Jest On więc uprawniony, by egzekwować przestrzeganie tego prawa, udzielając życia tym, którzy pozostają w harmonii z Jego prawem, i wymierzając śmierć tym, którzy je gwałcą. Urząd ten wyklucza, by ktokolwiek zajmował Jego sędziowski tron, z wyjątkiem tych, których On do tego wyznaczył.

Równoległe cytaty: Efez. 4:31; Łuk. 6:37; Rzym. 2:1; 9:20; 14:4,13; 1 Kor. 4:5; 2 Moj. 20:16; Mat. 10:28; Iz. 8:12,13; Łuk. 12:4,5; 1 Piotra 3:14,15; Żyd. 7:25

Pieśni: 11, 45, 46, 83, 227, 23, 95
Wiersze brzasku: 137
Lektura uzupełniająca: R-2479 | R-4802

Pytania: Czy w tym tygodniu odczuwałem(am) i działałem(am) w zgodzie z Boskim urzędem sędziowskim? Jakie doświadczenia były pomocą, a jakie przeszkodą? Jakie były wyniki?