Bo co niemożliwe było dla zakonu, w czym on był słaby z powodu ciała, Bóg posławszy Syna swego w podobieństwie grzesznego ciała i dla grzechu, potępił grzech w ciele, aby sprawiedliwość zakonu była wypełniona w nas, którzy nie według ciała chodzimy, ale według Ducha – Rzym. 8:3,4.
Jaka ulga i pociecha zawiera się w tych zapewnieniach! Zaiste, są to cudowne słowa żywota! One wzbudzają w nas nadzieję. Jeśli Bóg chce przyjąć doskonałe pragnienia serca zamiast absolutnej doskonałości ciała, naprawdę mamy nadzieję osiągnięcia wystawionego nam przez Niego wzoru – doskonałości. Możemy postępować według Ducha, chociaż w naszym śmiertelnym ciele nie możemy w pełni sprostać jego wymaganiom. Nasz umysł może osiągnąć poziom wymagany przez Ducha, nasze intencje mogą być doskonałe, i właśnie tego nasz Ojciec Niebiański od nas oczekuje – doskonałości intencji.
Z powodu upadku nasze fizyczne, umysłowe, moralne i religijne zdolności są niedoskonałe i nie jesteśmy w stanie wypełnić Zakonu, który jest miarą zdolności doskonałego człowieka. Ofiara Chrystusa za nas przez wiarę zapewnia nam jednak szatę sprawiedliwości, która przykrywa nasze wszystkie grzechy wynikające ze słabości i ignorancji. Grzechy te nie są nam przypisywane, dzięki czemu w naszym nowym sercu, umyśle i woli możemy wypełnić sprawiedliwość Zakonu, o ile nie postępujemy według ciała, lecz według Ducha.
