Miłosierdzie i prawda niech cię nie opuszczają; uwiąż je u szyi twojej, napisz je na tablicy serca twojego – Przyp. 3:3.

Chociaż sprawiedliwość jest pierwszym zarysem przykazania miłości, nie jest końcem jego wymagań. Żąda ono bowiem, aby nasza miłość wychodząc poza wymagania ścisłej sprawiedliwości, pobudzała nas do okazywania miłosierdzia i przebaczenia. Okazując miłosierdzie, jedynie naśladujemy miłość Bożą. Dlatego w kontaktach z innymi ludźmi, którzy podobnie jak my są upadli i niedoskonali, powinniśmy o tym pamiętać i być nie tylko sprawiedliwymi względem nich, ale także miłosiernymi, wspaniałomyślnymi oraz uprzejmymi, nawet wobec niewdzięcznych, abyśmy w ten sposób byli dziećmi naszego Ojca w niebie.

Prawda to Słowo Pana, a miłosierdzie to stosowanie Jego Słowa w utrapieniach teraźniejszego czasu. Żaden naszyjnik wysadzany drogimi kamieniami nie stanowi lepszej ozdoby charakteru chrześcijanina od miłosierdzia i prawdy. Umiłowanie miłosierdzia i prawdy powinno być krystalizowane w sercu. Tak skrystalizowane, przymioty te stają się naszą wieczną ozdobą, czyniąc nas piękniejszymi niż najrzadszy klejnot czy najkosztowniejszy diament i promieniując swym blaskiem wokół nas.

Równoległe cytaty: Ps. 37:26; 85:11; Przyp. 11:17; 14:21,22,31; 20:28; 21:21; Oz. 4:1; 12:6; Mich. 6:8; Mat. 5:7; 23:23; Łuk. 6:36; Rzym. 12:8; Kol. 3:12,13; Jak. 2:13; Przyp. 23:23; Zach. 8:16,19; 1 Kor. 13:6; Efez. 4:25; 2 Kor. 6:7,8; Rzym. 2:8; Gal. 3:1; 2 Tes. 2:10

Pieśni: 267, 22, 49, 296, 95, 82, 105
Wiersze brzasku: (126) Bądź silne!
Lektura uzupełniająca: R-3020 | R-5309

Pytania: Czy w tym tygodniu uchwyciłem(am) się miłosierdzia i prawdy, trwałem(am) w nich i praktykowałem(am) je? Jak? Dlaczego? W jakich okolicznościach? Co mi w tym pomagało lub przeszkadzało? Jakie były rezultaty?