Dam ci rozum i nauczę cię drogi, po której masz chodzić; poprowadzę cię moim okiem – Ps. 32:8.

Jedną z najważniejszych lekcji, jakich powinien nauczyć się duchowy Izraelita, jest szukanie Pańskiego kierownictwa we wszystkich sprawach życia, by nigdy nie zaczynać żadnego przedsięwzięcia – czy to w sprawach doczesnych, czy duchowych – bez poznania woli Pana w danej sprawie. Maszerujemy w kierunku Kanaanu i wiemy, że zanim odziedziczymy obietnice, oczekują nas jeszcze inne doświadczenia, przez które musimy przejść. Lekcją, której mamy się nauczyć, jest bezzwłoczne i całkowite posłuszeństwo kierownictwu Pana, okazywane bez szemrania i z radością. Można tego oczekiwać tylko od tych, którzy nauczyli się lekcji udzielonych im wcześniej, przede wszystkim lekcji wiary i ufności w Pańską moc, dobroć i wierność.

Nasz Ojciec Niebiański szkoli Swoje dzieci na drodze ich życia. On używa trzech środków, za pośrednictwem których udziela Swoich instrukcji. Pierwszym z nich jest Jego Słowo, którym oświeca umysł i prowadzi serce. Drugim jest Jego Duch, przez którego pobudza ich w wiedzy, łasce i służbie. Trzecim są Jego opatrzności, wśród których, poprzez wykorzystywanie różnych zalet serca i umysłu, mają sposobność rozwijania charakteru mocą Jego Słowa i zgodnie z nim. W ten sposób Jego mądrość kieruje ich postępowaniem.

Równoległe cytaty: 2 Moj. 13:21; 15:13; 33:13-15; Ps. 23:2,3; 25:5,8,9; 27:11; 31:4; 48:15; 73:24; 78:52; 107:7; 139:9,10,24; Przyp. 8:20; Iz. 40:11; 42:16; 48:17; 54:13; Łuk. 1:79; Jana 10:3,4; 16:13

Pieśni: 87, 293, 46, 63, 11, 110, 99
Wiersze brzasku: (116) Boskie kierownictwo.
Lektura uzupełniająca: R-4858 b

Pytania: Jakie były w tym tygodniu moje doświadczenia związane z myślą powyższego tekstu? Jak zostały przyjęte? Jakie pomoce i przeszkody im towarzyszyły? Jak one na mnie wpłynęły?