Postępowanie wasze niech będzie bez chciwości, poprzestawajcie na tym, co macie – Żyd. 13:5

Samolubne modlitwy kosztują zbyt dużo. Jedni osiągnęli bogactwo, a stracili prawdę i możliwość służenia jej; drudzy odzyskali zdrowie tylko po to, by przekonać się, że wraz z nim otrzymali inne, nie mniej surowe doświadczenia; inni odzyskali swoich bliskich ze szponów śmierci tylko po to, by następnie żałować, że Bóg odpowiedział na ich modlitwy, a ściślej mówiąc, że nie przyjęli Pańskiej mądrości i opatrzności z ufnością, zadowoleniem, bez narzekania. Duchowi Izraelici powinni mądrze korzystać z rzeczy, które leżą w ich zasięgu, przyjmując wszystko z dziękczynieniem jako dary od Boga. Ich prośby powinny być zanoszone o dary duchowe, łącznie z cierpliwą wytrwałością i zadowoleniem serca.

Gdyby w życiu chrześcijanina dominowała chciwość, uczyniłaby go ona nie tylko samolubnym, lecz także pobudzała do wyrządzania krzywdy innym. Chciwość nie jest więc cechą, jaką powinien rozwijać w sobie ten, którego najwyższym celem jest oddanie wszystkiego dla dobra innych. Duch zadowolenia z tego, co posiadamy, okaże się zdrowym ograniczeniem chciwego usposobienia.

Równoległe cytaty: 2 Moj. 18:21; 20:17; Ijoba 31:24,25,28; Ps. 10:3; 119:36; Przyp. 11:24; 21:25,26; 23:4,5; 30:8; Iz. 5:8; Mat. 6:19-21,24,25,31-33; 16:26; 1 Tym. 6:6-10; Ps. 37:16; Przyp. 16:8; 17:1; Kaz. 4:6; 1 Kor. 7:17,20-22; Filip. 4:11,12

Pieśni: 145, 22, 60, 94, 170, 321, 322
Wiersze brzasku: (262) I to przeminie.
Lektura uzupełniająca: R-4876

Pytania: Czy w tym tygodniu byłem(am) chciwy(a) czy zadowolony(a)? Dlaczego? W jakich okolicznościach? Z jakimi wynikami?