Postępowanie wasze niech będzie bez chciwości, poprzestawajcie na tym, co macie – Żyd. 13:5
Samolubne modlitwy kosztują zbyt dużo. Jedni osiągnęli bogactwo, a stracili prawdę i możliwość służenia jej; drudzy odzyskali zdrowie tylko po to, by przekonać się, że wraz z nim otrzymali inne, nie mniej surowe doświadczenia; inni odzyskali swoich bliskich ze szponów śmierci tylko po to, by następnie żałować, że Bóg odpowiedział na ich modlitwy, a ściślej mówiąc, że nie przyjęli Pańskiej mądrości i opatrzności z ufnością, zadowoleniem, bez narzekania. Duchowi Izraelici powinni mądrze korzystać z rzeczy, które leżą w ich zasięgu, przyjmując wszystko z dziękczynieniem jako dary od Boga. Ich prośby powinny być zanoszone o dary duchowe, łącznie z cierpliwą wytrwałością i zadowoleniem serca.
Gdyby w życiu chrześcijanina dominowała chciwość, uczyniłaby go ona nie tylko samolubnym, lecz także pobudzała do wyrządzania krzywdy innym. Chciwość nie jest więc cechą, jaką powinien rozwijać w sobie ten, którego najwyższym celem jest oddanie wszystkiego dla dobra innych. Duch zadowolenia z tego, co posiadamy, okaże się zdrowym ograniczeniem chciwego usposobienia.
