Nie miłujcie świata, ani tych rzeczy, które są na świecie; jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości ojcowskiej – 1 Jana 2:15.

Społeczność ze światem oznacza postępowanie w harmonii z jego ideami i przystosowywanie się do jego zwyczajów. W tym znaczeniu nie możemy miłować świata, lecz musimy być od niego oddzieleni i trwać w opozycji do niego. Tak wskazana nam droga, przynajmniej pod niektórymi względami, jest trudna i osamotniona, lecz jest jedyną drogą pokoju i szczęścia. Obecny świat ze swoją pożądliwością szybko przemija, jest pusty, nie zadowala i ostatecznie wiedzie do katastrofy i ruiny. Lecz ci, którzy mają upodobanie w drodze Pana, cieszą się błogosławioną łącznością i społecznością z Nim. Ich radość pochodzi ze źródła, którego świat nie może pojąć. Żyją bowiem na wyższym poziomie, oddychają czystszym powietrzem oraz cieszą się świętszą i słodszą przyjaźnią, niż ten świat może kiedykolwiek zaoferować.

Świat to obecny porządek rzeczy. Rzeczami tego świata są jego różne części składowe i uczucia. Miłowanie ich oznaczałoby sympatyzowanie ze złem. Żadne dziecko Boże nie może żywić sympatii do obecnego porządku rzeczy, do jego części składowych i uczuć, a jednocześnie być napełnione oraz kontrolowane przez Ducha Pana, który jest przede wszystkim miłością Boga. Boska miłość, rządząca naszym postępowaniem, wywołuje tęsknotę do porządku rzeczy, który będzie panował w następnej dyspensacji. To z pewnością powstrzyma nas od miłowania tego świata i jego spraw.

Równoległe cytaty: Mat. 6:24; Łuk. 14:26; Rzym. 12:2; 8:5; Gal. 1:4; 6:14; Jak. 4:4,14; 1 Jana 2:16,17; 3:1,11-18; 4:7-21; Ps. 119:37; 39:7; 1 Kor. 7:31; 1 Piotra 1:24; 1 Kor. 13

Pieśni: 150, 48, 97, 176, 180, 213, 312
Wiersze brzasku: (29) Komu służyć będziecie?
Lektura uzupełniająca: R-5138 b

Pytania: Jak w tym tygodniu miłość Boża usuwała z mego serca miłość do świata? Co mi w tym pomagało lub przeszkadzało? Jaki był wynik?