Uświęć ich przez prawdę twoją; słowo twoje jest prawdą – Jana 17:17.
Nasz Pan zawsze łączy postęp i rozwój naszego duchowego życia z przyjmowaniem i okazywaniem przez nas posłuszeństwa prawdzie. Każde dziecko Boże powinno wystrzegać się nauk, które utrzymują, iż stoją ponad Słowem i że Chrystus lub Duch Święty przemawia do tak zaawansowanych chrześcijan niezależnie od Słowa Bożego. Taki stan rozwija duchową pychę i chełpliwość oraz pozbawia mocy ostrzeżenia i napomnienia świętych Pism, ponieważ zwiedzione jednostki myślą, że mieszka w nich wyższy nauczyciel. Szatan korzysta z tych złudzeń, zniewalając ich do czynienia jego woli.
Uświęcenie odłącza człowieka od grzechu, błędu, samolubstwa i światowości, a przeznacza do służby Panu. Prowadząc swoje dzieło, uświęcenie utrzymuje naszą wolę martwą, składa w ofierze nasze ciało Panu i czyni nasz charakter podobnym do Jego charakteru. Słowo uświęca nas, najpierw przez wypracowywanie w naszym sercu poświęcającej wiary i miłości, przez co uzdalnia nas do przedstawienia siebie Panu jako ofiar. Kontynuuje to dzieło przez zapoczątkowanie w nas nowego serca, umysłu i woli, a także przez uzdolnienie nas do poświęcenia się na śmierć, utrzymując naszą ludzką wolę martwą, a Boską wolę żywą w nas. Następnie pobudza nasz wzrost, oczyszczając, wzmacniając i równoważąc nas. Wieńczy ten proces udoskonaleniem nas, a wszystko to przez służbę Jezusa.
