Albowiem aniołom [posłańcom] swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli na wszystkich drogach twoich – Ps. 91:11.
Oznacza to, że Bóg wzbudzi wiernych pasterzy i nauczycieli, którzy „będą czuwać nad duszami waszymi jako ci, którzy mają zdać sprawę”. To prawda, że powstaną też fałszywi nauczyciele, przekręcający Słowo Pana i usiłujący przez przebiegłe sofizmaty zniszczyć wasze dusze, lecz jeśli dzieci Boże w prostocie serca domagają się potwierdzenia każdego elementu swej wiary słowami „Tak mówi Pan”, a wszystkie rzeczy dokładnie potwierdzają Słowem Bożym, z łatwością będą mogły odróżnić prawdę od fałszu. Gdy już to uczynimy, Apostoł Paweł (Żyd. 13:17) doradza nam, żebyśmy mieli ufność. Pan, nasz Pasterz, będzie się troszczył o prawdziwe owce.
Bóg posiada różnych aniołów, posłańców: jedni są ożywieni, inni nieożywieni. Jego ożywionymi posłańcami niekiedy są istoty ludzkie, a niekiedy duchowe. O obu rodzajach posłańców, ożywionych i nieożywionych, można powiedzieć, że powierzono im służbę chronienia świętych Bożych, co szczególnie odnosi się do Jego ożywionych aniołów. Boskim duchowym aniołom powierzono opatrznościowy nadzór nad ludem Bożym w celu chronienia go w inny sposób niż Duchem i Słowem. Jego ludzkim aniołom powierzono natomiast szczególną służbę chronienia ludu Bożego przez Ducha i Słowo na drogach prawdy i jej ducha. Jest to szczególny obowiązek nauczycieli w Kościele, chociaż wszystkim członkom ludu Bożego zalecono wzajemne usługiwanie sobie w miarę możliwości.
