Samych siebie w miłości Bożej zachowajcie – Judy 21.

Codziennie oraz w każdej chwili możemy zachowywać samych siebie w miłości Pana poprzez posłuszeństwo zasadom sprawiedliwości i wzrastającą miłość do nich. Powinniśmy też radować się z każdego życiowego doświadczenia – z prób, trudności, smutków, rozczarowań, itp., nie mniej niż z przyjemności – jeśli Pan, przez któryś z tych środków lub przez nie wszystkie, poucza nas i udziela pełniejszego zrozumienia naszych własnych słabości i jeszcze jaśniejszego zrozumienia doskonałego prawa wolności i miłości, które ustanowił, wymagając od nas pełnego i lojalnego poddania mu naszego serca.

Miłość Boża, składająca się z bezinteresownej miłości do Ojca i Syna z całego serca, umysłu, duszy i siły, z bezinteresownej miłości do braci większej niż do siebie oraz bezinteresownej miłości do rodzaju ludzkiego w ogólności, a nawet do nieprzyjaciół jak do siebie samego, w obecnych warunkach nie pozostaje samoistnie w ludzkich sercach. Kto nie zachowa jej w warunkach, które mogą ją zniszczyć, z pewnością ją straci. Jeśli zatem osiągnęliśmy tę miłość, starajmy się ją utrzymać.

Równoległe cytaty: 5 Moj. 33:3,12; Ps. 63:4; 146:8; Iz. 38:17; Jer. 31:3; Jana 3:16; 14:21,23; 16:27; 17:10,23,26; Rzym. 5:8; 2 Kor. 13:11; Efez. 2:4; Kol. 3:14; 1 Jana 3:1; 4:8-19; Mat. 5:43-48; 19:19; Joz. 22:5; Ps. 91:14; Jana 13:14,15,34,35; 15:12-19

Pieśni: 166, 95, 165, 196, 198, 267, 201
Wiersze brzasku: (69) Alchemia miłości.
Lektura uzupełniająca: R-3020

Pytania: Czy w tym tygodniu zachowywałem(am) samego(ą) siebie w miłości Bożej? Jak? Dlaczego? W jakich okolicznościach? Co mi w tym pomagało lub przeszkadzało? Z jakimi wynikami?