W modlitwie ustawiczni – Rzym. 12:12.

Drodzy współuczniowie Pana, jakże błogosławiony przywilej jest naszym udziałem, przywilej ustawicznego trwania w modlitwie, modlenia się zawsze – wznoszenia serc i umysłów do Boga w każdej chwili i na każdym miejscu oraz uświadamiania sobie każdego dnia i o każdej godzinie tego, że Ojciec i nasz drogi Pan Jezus nieustannie z nami pozostają. A gdy pod Jego okiem i nadzorem zostaną już wypełnione obowiązki dnia, lub zawsze wtedy, kiedy nasza dusza odczuwa taką potrzebę, jak cennym jest przywilej, gdy na odosobnieniu, sam na sam z Bogiem, możemy zrzucić ciężar z serca.

Modlitwa jest duchową łącznością człowieka z Bogiem. W przeciwieństwie do człowieka Bóg nigdy nie nuży się, gdy wierzący przychodzą do Niego. Dlatego zawsze mają oni dostęp do Boga przez modlitwę w imieniu Jezusa. Z jaką wdzięcznością powinniśmy stale oceniać ten przywilej i z niego korzystać! On nas podniesie na duchu i pozyska dla nas błogosławieństwa w inny sposób nieosiągalne. Błogosławieństwa te będą dwojakiego rodzaju: jedne będą wynikały z rozwijania przez nas ducha modlitwy (naturalny efekt modlitwy), a drugie będą darami w odpowiedzi na modlitwę.

Równoległe cytaty: Łuk. 18:1-8; 1 Tes. 5:17; Kol. 4:2; Efez. 6:18,19; Dz.Ap. 12:5; 2:42; Ps. 27:8; 145:18; Przyp. 15:8; Iz. 55:6; Mat. 6:5-15; 7:7,8; 1 Tym. 2:8; Jak. 5:16; Judy 20

Pieśni: 274, 35, 69, 115, 219, 239, 323
Wiersze brzasku: (19) Zawsze do Jezusa.
Lektura uzupełniająca: R-1864 | R-5707

Pytania: Czy w tym tygodniu modliłem(am) się ustawicznie? Dlaczego? Jak? Gdzie?