Błogosławieni miłosierni; albowiem oni miłosierdzia dostąpią – Mat. 5:7.
Nie wszyscy o tym wiedzą, ale faktem jest, że największym przymiotem, jaki człowiek może przejawiać i jaki sprowadza najwięcej błogosławieństw, jest przejawianie zalety Boskiego miłosierdzia, współczucia i życzliwości. Pan kładzie wielki nacisk na zaletę miłosierdzia, oznajmiając, że bez względu na to, jak wielkie są nasze osiągnięcia w zakresie wiedzy czy łaski, jeśli nie posiadamy właśnie tej, nigdy nie będziemy przez Niego przyjęci. Jeśli nie będziemy mieli miłosierdzia dla innych, nasz Ojciec Niebiański także nie będzie miał miłosierdzia dla nas. Byśmy nie uważali tej łaski jedynie za zewnętrzną formę, wyraz przebaczenia i życzliwości, nasz Pan wyjaśnił tę sprawę, mówiąc: „Jeśli wy nie odpuścicie każdy bratu swemu z serc waszych upadków ich, i Ojciec wasz, który jest w niebie, nie odpuści wam upadków waszych”. Tylko miłosierni dostąpią miłosierdzia; a jeśli Bóg nie okaże nam miłosierdzia, wszystko będzie dla nas stracone, gdyż tak jak inni, z natury byliśmy dziećmi gniewu i znajdowaliśmy się pod słusznym potępieniem.
Miłosierdzie można przejawiać tylko w złych warunkach, ponieważ jest ono współczuciem przynoszącym ulgę słabym i nieszczęśliwym. Słabości i nieszczęścia dotyczą fizycznych, umysłowych, moralnych i religijnych aspektów, a wszystkie te słabości i nieszczęścia wymagają od nas stosowania miłosierdzia. Doskonalenie tej zalety jest kwestią rozwoju. Najpierw, słabości i nieszczęścia fizyczne pobudzają nas do praktykowania miłosierdzia; nieco później przymiot ten uczy się słuchać wołania umysłowych słabości i nieszczęść; jeszcze później uczy się zwracać uwagę na moralne słabości i nieszczęścia, a na końcu zaleta ta zaczyna zważać na religijne słabości i nieszczęścia. W każdym przypadku jest potrójnym błogosławieństwem: błogosławi tego, który udziela; tego, który otrzymuje; oraz tego, który obserwuje. Będąc w potrzebie, człowiek miłosierny zazwyczaj doznaje miłosierdzia od swych bliźnich, lecz od Boga otrzymuje je zawsze. Człowiekowi miłosiernemu Pan zazwyczaj udziela takiego samego miłosierdzia, jakie on sam okazuje drugim.
