Czynić sprawiedliwość i sąd bardziej się Panu podoba niż ofiara – Przyp. 21:3.
Powinniśmy wzrastać w miłości, a miłość jest najważniejsza. Zanim jednak dokonamy znacznego postępu w rozwijaniu miłości, musimy nauczyć się być sprawiedliwymi, uczciwymi i prawymi. Jest to właściwie przedstawione w powiedzeniu, że zanim będziesz wspaniałomyślny, bądź sprawiedliwy. Lud Boży powinien więc stale badać przedmiot sprawiedliwości i codziennie stosować w praktyce lekcje, których naucza Słowo Boże. Ci, którzy uzyskają ten właściwy fundament charakteru, zanim zaczną budować miłość, przekonają się, że rozwijają się właściwie. Wszelka miłość oparta na niesprawiedliwości lub błędnych pojęciach o sprawiedliwości jest złudna – nie jest miłością, której Bóg wymaga jako sprawdzianu uczniostwa.
Przez sprawiedliwość rozumiana jest tutaj prawość, a przez sąd prawdziwe nauczanie. Ofiara zazwyczaj oznacza dobre uczynki miłości, ale w tym przypadku oznacza dobre uczynki wykonywane niezgodnie ze sprawiedliwością i prawdą. Tekst ten nie mówi, że Bóg nie pragnie ofiar ani że dobre uczynki miłości, w harmonii ze sprawiedliwością i prawdą, nie podobają się Panu bardziej niż sprawiedliwość i prawda bez dobrych uczynków miłosierdzia. Wyraża raczej myśl, że Pan woli, byśmy wykonywali uczynki sprawiedliwości i prawdy bez służby ofiarniczej, niż służyli ofiarnie niezgodnie ze sprawiedliwością i prawdą.
Równoległe cytaty:
1 Sam. 15:22; Ps. 1:3; 15; 24:3-5; 106:3; 112:4-8; Przyp. 2:5-20; Iz. 32:16-18; Oz. 6:6; Mich. 6:6-8; Mat. 5:20; Jana 14:21-24; 15:4,5,8; Rzym. 6:19-22; 14:17-19; 1 Kor. 13:1-7
Pytania:
Czy w tym tygodniu praktykowałem(am) prawdę i sprawiedliwość czy też składałem(am) ofiarę z ich pogwałceniem? Jakie były okoliczności i wyniki?
WYSYŁANIE MANNY Jeżeli zapiszesz się na listę subskrypcji, to codziennie otrzymasz tekst Manny z komentarzami.
Polskojęzyczna strona poświęcona życiu i twórczości pastora Charlesa Taze Russella
