Napominajcie jedni drugich każdego dnia, póki się Dziś nazywa, aby nikt z was nie popadł w zatwardziałość przez oszustwo grzechu – Żyd. 3:13.

Jeśli uświadomimy sobie, że w jakimkolwiek stopniu ogarnia nas duchowy letarg, niedostrzegalnie paraliżując nasze duchowe zmysły, tak że prawda traci dla nas swoją inspirującą moc, naszym pierwszym obowiązkiem jest udanie się do modlitwy i społeczności z Bogiem oraz Jego Słowem, by mogła zacząć działać jego uświęcająca moc. Uczestnikami Królestwa z Chrystusem stajemy się bowiem tylko wtedy, jeśli ufność, jaką mieliśmy na początku, zachowamy niewzruszenie do końca (Żyd. 3:14).

Poprzez różne drogi przystępu grzech jest niezmiernie zwodniczy, a jego pozornie słuszne zabiegi z pewnością wywierają zatwardzający wpływ na ulegające mu serce. Dlatego przez cały Wiek Ewangelii uczniowie Chrystusa mają przywilej wzajemnego napominania się każdego dnia, by w ten sposób mogli zostać zachowani bez zmazy. O ile bardziej ten obowiązek i przywilej spoczywa na nas obecnie, kiedy ten dzień szybko się przybliża!

Równoległe cytaty: Dz.Ap. 13:15; 20:2; Rzym. 12:8; 2 Kor. 9:5; 1 Tym. 6:2; Tyt. 2:15; Żyd. 12:3,4; 13:22; 5 Moj. 29:18; Ps. 9:16,17; Przyp. 5:22; Iz. 57:20,21; Mar. 7:21-23; Gal. 6:7,8; 1 Piotra 4:3

Pieśni: 145, 198, 34, 114, 196, 4, 130
Wiersze brzasku: (97) Użyj mnie, Panie!
Lektura uzupełniająca:

Pytania: Czy w tym tygodniu usiłowałem(am) zachęcać braci, by prowadzili dobry bój wiary? Dlaczego? Jak? Jakie były wyniki?