Polskojęzyczna strona poświęcona życiu i twórczości pastora Charlesa Taze Russella
Pastor Charles Taze Russell
<< Wstecz Wybrano: R-5278 a,   z 1913 roku.
Zmień język na

Manna z nieba

LEKCJA z 2 Moj. 16:2-15.

"I rzekł im Jezus: Jamci jest on chleb żywota” - Jana 6:35.

Zrozumiawszy swoje oswobodzenie z niewoli i Boską moc działającą na ich korzyść w pokonaniu armii egipskiej, Izraelici byli bardzo uradowani. Ich wielki wódz, Mojżesz, ułożył odpowiedni do tych okoliczności poemat, uważany za bardzo wymowny, piękny i wzniosły. Mężczyźni śpiewali owe wiersze wraz z Mojżeszem, a niewiasty pod przewodnictwem Marii, siostry Mojżesza i Aarona, wzięły bębny i wtórowały temu śpiewowi, kołysząc ciałem i poruszając rytmicznie stopami, w tym, co jest określone jako taniec:

"Śpiewać będę Panu (Jehowie)
iż wielmożnie wywyższony jest”

Śpiewanie pieśni uwielbiających jest jedną z najciekawszych i najkorzystniejszych metod oddawania chwały. Możemy być jednak pewni, że śpiewy takie są przyjemne Bogu tylko wtedy, gdy wypływają z serca i prawdziwie wyrażają serdeczne uczucia. Odczuwamy, niestety, obawę, że wiele hymnów, oraz wiele modłów, nie wznosi się wyżej niż wierzchy głów śpiewających lub modlących się. Zaiste, obawialiśmy się czasami, czy aby niedbałe, nie dosyć nabożne śpiewy i modły, nie są poniekąd wstrętne przed obliczem Bożym, jako profanacja - jako branie imienia Pańskiego nadaremno. Jeżeli tak, to wyniki tego byłyby naturalnie wyraźnym przeciwieństwem od błogosławieństwa i to w proporcji jak śpiewający pojmuje niezbożność takiego sposobu postępowania. "Bo się będzie mścił Pan nad tym, który imię Jego nadaremno bierze” - 5 Moj. 5:11.

Nie mówimy, że tacy poniosą jakieś niesprawiedliwe, srogie męczarnie w przyszłości lub obecnie; wierzymy raczej, że takie postępowanie reaguje ujemnie na serce człowieka, czyni je zimniejszym, obojętniejszym i coraz mniej wrażliwym na poselstwo o Boskiej łasce. O! gdyby chrześcijanie śpiewali duchem a także wyrozumieniem, a inni gdyby wcale nie śpiewali to ziemskie tony byłyby może mniej harmonijne aniżeli są; lecz ich echa i wonności byłyby przyjemniejsze Bogu.

GORZKIE WODY, A POTEM OAZA

Podróż do ziemi obiecanej rozpoczęła się. Po pewnym dłuższym czasie podróżowania zmęczeni i spragnieni Izraelici doszli nareszcie do miejsca pięknego i urodzajnego, gdzie było wody pod dostatkiem, lecz, niestety, woda była gorzka, lub słona! Doznali wielkiego zawodu. Zapomniano o pieśniach radości; zapomniano o Boskiej potędze okazanej przy Morzu Czerwonym; zapomniano nawet o gnębicielach egipskich. Ludność zaczęła szemrać przeciwko Mojżeszowi za wyprowadzenie ich z urodzajnej ziemi egipskiej, gdzie było pod dostatkiem dobrej wody. Oświadczyli głośno, że lepiej by im było gdyby byli pozostali w Egipcie a nawet, gdyby tam pomarli. Wołali, że Mojżesz i Aaron zwiedli ich, wyprowadzając z ziemi obfitej na tę puszczę, aby tu pomarli z głodu i pragnienia.

Mądrość Pańska zaprowadziła Mojżesza do pewnego rodzaju drzewa, które wrzucone do wody, osłodziło ją i uczyniło dobrą do picia. Mojżesz pojaśnił ludowi, że szemrząc przeciwko niemu, w rzeczywistości szemrali przeciwko Bogu; albowiem on był tylko Boskim przedstawicielem w tej sprawie. Ruszyli w dalszą podróż i w znacznym oddaleniu od miejsca gorzkich wód, doszli do uroczej oazy Elim gdzie odpoczęli i zostali bardzo orzeźwieni.

Pismo Święte pojaśnia, że Bóg miał pewien szczególny cel w prowadzeniu Izraelitów. Uczył ich lekcji pomocnych na przyszłość i gdyby oni te lekcje odpowiednio przyjmowali to byliby lepiej przygotowani do objęcia ziemi Chanaan, w wierze i posłuszeństwie. "Miejże w pamięci wszystkę drogę, którą cię prowadził Pan, Bóg twój, przez te czterdzieści lat po puszczy, aby cię trapił i doświadczał, aby wiadomo było co jest w sercu twojem, jeźlibyś przestrzegał przykazań Jego, czy też nie” - 5 Moj. 8:2.

Lekcja dla duchowego Izraela jest w tym jeszcze ważniejsza. Jeśli Izraelici cieleśni potrzebowali być rozwinięci w sercu i w wierze, aby byli przygotowani do objęcia ziemi obiecanej to ileż więcej przygotowania potrzebuje duchowy Izrael do niebiańskiego Chanaanu, do którego podróżuje od chwili opuszczenia Egiptu, czyli świata i jego niewoli grzechu! Czyż mamy więc dziwić się, że na duchowego Izraela Bóg dozwala wiele srogich doświadczeń i "gorzkich wód”, ku wypróbowaniu wiary i posłuszeństwa?

Każdy poświęcony chrześcijanin może ronić łzy w srogich doświadczeniach napotykanych na wąskiej drodze, lecz dla żadnego nie ma wymówki do szemrania. Każdy powinien raczej powiedzieć wraz z Mistrzem: "Izali nie mam pić kielicha tego, który mi dał Ojciec?” (Jana 18:11). Tym, którzy zbliżają się do źródeł gorzkości, z wiarą w Boga, jak czynił to Mojżesz, Bóg podaje do wiadomości Swoje obietnice, które

"Kradną gorycz z życiowych przeciwności”.

Jak Izraelici, od gorzkich wód zaprowadzeni zostali do Elim, gdzie znaleźli ochłodę i orzeźwienie, podobnie Izraelici duchowi, nie są kuszeni i doświadczani ponad ich możność znoszenia. Z każdą pokusą, Bóg dostarcza też sposobu wyjścia i często ożywia dusze Swoich wiernych chwilami orzeźwienia i pociechy, przysposabiając ich do dalszych prób na tej puszczy obecnego życia. - 1 Kor. 10:11-13.

"MAN HU (CO TO JEST)?” - TO JEST MANNA

Szemranie Izraelitów przeciwko Bogu i Mojżeszowi, Jego mówczemu narzędziu i słudze było z powodu niedostatecznej wiary. Ci, co prawdziwie wierzyli w Boską opatrzność, która zachowała ich od plag egipskich i przeprowadziła przez Morze Czerwone, rozumowali zapewne, że Bóg nie pozostawi ich głodnymi na puszczy. Lecz większość widocznie szemrała, z braku wiary.

Podobnie sprawa się ma i dziś; jak to i Św. Paweł oświadcza: "Nie u wszystkich jest wiara” (2 Tes. 3:2). Nie winimy drugich za ten brak wiary. Być może, iż otoczenie, dziedziczność itp., mają u człowieka dużo do czynienia z jego możliwościami wiary. Niektórzy z urodzenia, z wczesnego ćwiczenia i z większych doświadczeń mieli lepsze przygotowania do wiary, w tym teraźniejszym wieku złym. Jakkolwiek ta sprawa się ma, Bóg zrządził, aby poselstwo teraźniejszej prawdy było głównie dla tych, którzy mają uszy wiary. "Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha” (Mat. 11:15; Mat. 13:9; Mat. 13:43; Mar. 4:9; Mar. 4:23; Mar.7:16; Łuk. 8:8; Mar.14:35). Ktokolwiek posiada ucho przychylne do Boskiego poselstwa i może kierować się wiarą w tym względzie, doznaje wielkiego błogosławieństwa – w znaczeniu sposobności, jakich inni nie mają. Są to sposobności zapewnienia sobie powołania i wybrania obecnego Wieku Ewangelii.

Dziękujemy Bogu, że Jego Słowo uczy o wieku przyszłym, w którym Mesjasz ubłogosławi chwalebnymi sposobnościami także i tych, którzy w czasie obecnym nie mają słuchającego ucha ani przychylnego serca. Dzięki niech będą Bogu za obietnice Jego Słowa, że w przyszłym Wieku Tysiąclecia, oczy ślepych i uszy głuchych będą otworzone. Wypełni się tedy ono Pismo, że Jezus jest "tą prawdziwa światłością, która oświeci każdego człowieka przychodzącego na świat” (Jana 1:9). Jednakowoż sposobności Tysiąclecia nie zapewnią nikomu tak chwalebnych błogosławieństw, jakie wysokie powołanie wystawia w obecnym wieku, przed tymi, których uszy mogą je słyszeć, oczy widzieć, a serce ocenić i przyjąć.

W odpowiedzi na szemranie Izraelitów, Bóg zesłał im tej samej nocy wielką chmarę przepiórek. Jeśli tęsknili za garncami mięsa egipskiego to mogli teraz zobaczyć, że Bóg był w stanie dostarczyć im mięsa nawet na puszczy. Jeden opis tego zadziwiającego dostarczenia przepiórek pobudzał agnostyków do niewiary, bo nadawali temu opisowi znaczenie jakoby przepiórki pokryły całą ziemię do wysokości pięciu stóp. Wyjaśnieniem tej sprawy jest, że przepiórki przelatując nad zatoką Sueską, w zmęczeniu swym leciały blisko ziemi - w wysokości pięciu lub mniej stóp - przeto Izraelici mogli je łatwo chwytać w większych ilościach.

Bóg obiecał również, iż następnego dnia Izraelici będą mieli chleba pod dostatkiem. Z rana, ziemia była pokryta małymi cząsteczkami o białawej barwie, nieco większymi od nasion gorczycy a w smaku podobne do placków miodowych. To miało być ich codziennym zaopatrzeniem w chleb. Wymagało to zbierania i dla każdego wyznaczona była pewna określona porcja.

Lekcja hojności dana im była wraz z manną; bo gdy większa porcja manny była przez kogoś uzbierana i zachowana do dnia następnego, ulegała zepsuciu. Nic podobnego nie było Izraelitom znane, więc pytali "Man hu?” (w polskim: "Co to jest?”) i taką też nadali temu nazwę - "Co to jest” -czyli "Manna”. Zbieranie jej pomagało im do pamiętania o Sabacie; albowiem w Sabat manna nie opadała, lecz w dniu poprzednim wolno im było uzbierać podwójne porcje i co przez tę noc pozostało do Sabatu, nie ulegało zepsuciu.

CHLEB Z NIEBA

Jezus przypomniał Swoim uczniom o owej mannie na puszczy i oświadczył, że manna była figurą na Niego, który jest prawdziwym chlebem z nieba. Jak Izraelici zginęliby na puszczy bez żywności, tak i duchowi Izraelici, nie mieliby dosyć siły do ich niebiańskiej podróży, bez duchowego pokarmu. Jezus, pomiędzy innymi nazwami, nadał Sobie też miano: Prawda. "Poświęć ich w prawdzie Twojej, Słowo Twoje jest prawdą”. Tylko przez regularne, codzienne karmienie się naszym Panem, przez przyswajanie sobie Jego zasług i chwalebnych zarządzeń, możemy być silnymi w Nim, trwać wiernie w dalszej podróży i w końcu wejść do duchowego Chanaanu.

Jak każdy Izraelita potrzebował sam zbierać Mannę dla siebie, podobnie każdy chrześcijanin potrzebuje zbierać i przyswajać sobie prawdę. Sami musimy zabiegać o nasze potrzeby duchowe, jak i o ziemskie, cielesne. Łaski i owoce Ducha świętego nie mogą być osiągnięte ani dojść do dojrzałości bez przygotowań, sadzenia, obcinania, pielęgnowania itd. Ktoś dobrze powiedział: "Mieszkanie w Uniwersytecie nie uczyni nikogo uczonym, ani siedzenie w kościele nie uczyni człowieka chrześcijaninem”. Aby być mocnymi w Panu i w sile mocy Jego musimy karmić się Nim codziennie - musimy oceniać i przyswajać sobie zasługi Jego ofiary.

Straż 1959 str. 89-90.  W.T. R-5278 a - 1913 r.

  Wstecz | Do góry

Home | Biografia | Pogrzeb | Apologia | Historia | Dzieła | Fotogaleria | Pobieralnia | Prenumerata | Biblioteka | Czego nauczał
Polecane strony | Wyszukiwanie | Księgarnia | Kontakt | Manna | Artykuły

© pastor-russell.pl 2004 - 2016