<< Wstecz |
Wybrano: R-5092 a, z 1912 roku. |
Zmień język na
| |
| | |
„Inszy głos z nieba”
"Wynijdźcie z niego ludu mój,
abyście nie byli uczestnikami grzechów jego, a iżbyście nie wzięli z plag jego"
- Obj. 18:4.
Księga, w której są spisane
objawienia Pana naszego Jezusa Chrystusa dane Św. Janowi, jest księgą obrazów i
symbolów. Rzeczy tam zapisane są obrazami na rzeczy prawdziwe. W księdze tej
niewiasta przedstawia kościół - czysta niewiasta przedstawia czysty Kościół,
zaś wszeteczna niewiasta wyobraża kościół fałszywy. W rozdziale 17-tym (1-6)
przedstawiony jest obraz niewiasty niewiernej swemu ślubowi, a przeto już
niegodnej zaszczytu by mogła się stać Oblubienicą Chrystusa. Ta niewierna
niewiasta nazwana jest imieniem "Babilon". Czytamy, że ta niewiasta
siedziała na bestii, co oznacza, że miała władzę nad Rzymem.
W ręce swej trzymała kubek złoty
pełen obrzydliwości. Tym sposobem jest ona symbolicznie przedstawiona jako ta,
która upoiła wszystkie narody winem fałszywych nauk. Kubek złoty nasuwa myśl,
że niewierny kościół, przedstawiony przez niewiastę, był kiedyś odbiorcą
Boskiej prawdy - "Byłci Babilon kubkiem złotym w ręce Pańskiej"
(Jer.51:7). Jest także nazwana "Matką wszetecznic" (Obj.17:5). Nazwa
ta wskazuje, że oprócz kościoła, którego jest przedstawiony pod symbolem matki
wszetecznic, będą jeszcze inne kościoły przyrównane do córek podobnych matce.
Jak matka nazwana jest "Babilonem", tak również nazwa ta odnosi się i
do córek.
BABILON - MATKA I CÓRKI
Wypełnienie tego proroctwa widzimy w
około nas. Widzimy, że systemy wyobrażone przez córki wyszły z łona systemu
przedstawionego przez matkę, które wyłoniły się z niej. W Pittsburgu, kilka lat
temu, pewien powszechnie znany i poważany pastor Prezbiteriańskiego kościoła
powiedział: "Sprzeciwiajcie się jak chcecie, lecz przyznać musicie, że
kościół Katolicki jest kościołem macierzyńskim. On posiada nieprzerwaną
historię sięgającą wstecz, aż do czasów Apostolskich. Każdą odrobinę prawdy
religijnej, jaką posiadamy, mamy jemu do zawdzięczania. Jeżeli kościół
Katolicki nie jest prawdziwym kościołem, to my (Protestanci) jesteśmy bękartami
a nie synami".
Nieuprzedzona egzaminacja różnych
denominacji pokazuje, że są one w większej lub mniejszej sympatii z
macierzyńskim systemem. Księga Objawienia rozdz.18, opisuje historię odpadłego
kościoła i przepowiada, że Babilon - tak system Papieski jak i Protestancki -
upadnie. Pan jednak ma Swój prawdziwy Kościół, do którego On mówi:
"Wynijdź z niego, ludu Mój!" Inaczej mówiąc święci Boży są
rozproszeni pomiędzy wszystkimi denominacjami. Wszelako teraz, przy końcu tego
wieku, Bóg wysyła poselstwo, aby lud Jego nie pozostawał dłużej w tych
denominacjach, bo przychodzi czas, w którym brzemię Babilonu, upadnie nań i
więcej się nie ostoi. - Iz.13:1-22.
PROROCTWO DOBRZE PRZEDSTAWIA TEN
OBRAZ
Gdy badamy Pismo Święte w celu
wyrozumienia proroctw, to dowiadujemy się, że Bóg w Wieku Żydowskim sporządził
kilka typów i figur. Żydzi sami byli narodem figuralnym. Pismo Święte także
wskazuje na dwie części Izraela, z których jedna przypodobana do "gwiazd niebieskich"
a druga do "piasku na brzegu morskim" (1Moj.22:17; Iz.8:14;
1Kor.10:18; Gal.6:16). Izrael był użyty przez Boga na figurę duchowych rzeczy -
"lepszych rzeczy". Ich lata jubileuszowe były typem na pozafiguralny
Jubileusz lepszych czasów; ich kapłaństwo lewickie było figurą na Kapłaństwo w
chwale itd.
Podczas niewoli Babilońskiej Żydzi
byli zmuszeni zamieszkać w Babilonie, musieli także stać się jego częścią i
popierać go, chociaż niewola ich nie była zbyt ciężka. Podobnie i w Wieku
Ewangelii, lud Boży miał przebywać w Mistycznym Babilonie; miał być jego
częścią popierając niektóre okręgi, czyli denominacje Babilonu, przeto było
rzeczą bardzo trudną uwolnić się z Babilonu. W Piśmie Świętym znajdujemy
graficzny obraz tego, co ma spaść na mistyczny Babilon i że ci, co chcą tego
uniknąć muszą z niego wyjść. Starożytny Babilon był zburzony przez Cyrusa,
który w tym obrazie był figurą na Chrystusa. Jak Cyrus zburzył Babilon tak
częścią dzieła Chrystusowego przy wtórym przyjściu będzie zburzenie mistycznego
Babilonu. - Jer.51:6; Obj.18:21.
BABILON SYMBOLEM ZAMIESZANIA
Pierwotnie wyraz "Babilon"
oznaczał "Brama Boża". Następnie znaczenie tego wyrazu zostało
zamienione na "zamieszanie", albo mieszanina i w tym znaczeniu wyraz
ten jest użyty w księdze Objawienia. Babilon jest symbolem zamieszania. Lud
Boży w Babilonie jest zniesławiony, trzymany w niewoli. Obecnie słyszymy
wołanie słowa proroczego: "Wynijdź z niego ludu Mój". To wołanie
odnosi się nie tylko do Babilonu Wielkiego, ale i do innych denominacji - tak
do matki jak i do córek. "Wynijdź z niego, ludu Mój! abyście nie byli
uczestnikami grzechów jego, a iżbyście nie wzięli z plag jego" (Obj.18:4).
Nie bądźcie z tych, którzy nie mogą widzieć błędów Babilonu i konsekwentnie nie
mogą zaliczać się do powołanych.
To wezwanie do wyjścia nie jest
tylko w celu, aby ludzie opuszczali nominalny kościół, lecz ono znaczy, aby
prawdziwy Chrześcijanin, gdy zobaczy błędy, których uczy Babilon, to powinien
także zrozumieć, iż dalsze trzymanie się tych błędów byłoby obłudą, tak wobec
siebie samego jak wobec Boga i Jego słowa, oraz wobec denominacji, do której
należy. Gdy zrozumie ten stan, to głos Pana zawarty w jego Słowie mówi mu, że
on powinien stanąć po stronie prawdy i sprawiedliwości.
Nikt nie jest prędzej wzywany do
wyjścia z Babilonu, aż pozna jego prawdziwy stan. Nie potrzeba tedy namawiać
kogo do opuszczenia Babilonu, bo jeśli kto ma "uszy do słuchania" to
głos Boży powie mu wyraźnie jak powinien postąpić i dlaczego. Księga Objawienia
pokazuje, że na Babilon przychodzi srogi ucisk. Kościół nominalny uczy, że
królestwo Chrystusowe zostało ustanowione wiele stuleci temu. Jako wynik
takiego pojęcia, oni nie oczekują na Chrystusa, aby przyszedł powtórnie i
ustanowił Swoje królestwo; albowiem mniemają, że On już ustanowił królestwo
przy pierwszym Swoim przyjściu.
"ZGROMADŹCIE MI ŚWIĘTYCH MOICH"
Wyrażenie: "Wyjdźcie z
niego", znaczy, że ludzie poświęcający się Bogu mają odłączyć się od
wszystkiego, co sprzeciwia się Słowu Bożemu. Mamy opuścić błędy i błędne
systemy niezgodne ze Słowem Bożym. Wszakże nie mamy organizować, jakiej innej
nowej denominacji, bo powołanie Boże było i dotąd jest do członkostwa w ciele
Chrystusowym.
"Wyjdź z niego, ludu Mój",
jest wezwaniem do łączenia się z Chrystusem. Wezwanie to wyszło od Boga przez
Proroka mówiącego: "Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili
przymierze przy ofierze" (Ps.50:5). Oni mieli być zgromadzeni nie do
Rzymskiego lub jakiego innego syste mu, lecz do Pana, by zjednoczyli się z Nim.
To też oni nie mogą być zgromadzeni do różnych systemów lub do któregokolwiek z
nich. Ci, co słyszą wezwanie powinni opuścić Babilon i stanąć po stronie
Pańskiej. Nie powinni już dłużej zwodzić samych siebie i Boga.
Ci, co poznają te rzeczy i mają
dosyć odwagi, wyjdą z Babilonu. Ci zaś, co poznają, a brak im odwagi by wyjść,
są więcej odpowiedzialni aniżeli większość tych, co znajdują się w Babilonie,
lecz prawdziwego jego stanu nie widzą. Jeśli ci, co poznali nie mają dosyć
odwagi usłuchać by pójść za głosem Pańskim i pozostaną nadal w Babilonie, na
pewno poniosą wiele z jego plag i prawdopodobnie poniosą surowszą karę w
przepowiedzianym dniu pomsty.
WIELU STAJE SIĘ BEZRELIGIJNYMI
Wielu z tych, co należeli do różnych
denominacji nie przychodzą do prawdy, ale raczej stają się bezreligijnymi. Oni
nie są złymi ludźmi, ale przychodzą do przekonania, że z Chrześcijaństwem
został połączony jakiś wielki błąd. Wiele z tych rzeczy, jakie Babilon
praktykuje i uczy, oni potępiają lub całkiem odrzucają. Babilon rości sobie
pretensje, że ucywilizował świat, zapominając, że cywilizacja istniała jeszcze
przed rozpoczęciem się Chrześcijaństwa. Boże broń, abyśmy mieli się źle wyrażać
o niektórych dobrych rzeczach, jakie ludzie otrzymali nawet od nominalnego
Chrześcijaństwa. Czy błogosławieństwa wynikłe z nominalnego Chrześcijaństwa
były znaczne czy też nieznaczne, w każdym razie były one większe aniżeli
mogłyby dać nauki pogańskie. Mimo to i najlepsze rzeczy Babilonu nie dorównują
istotnej prawdzie i światłu.
Wielce umiłowani! nam było dane poznać
te cudowne rzeczy. Z łaski Bożej zostaliśmy uprzywilejowani do poznania rzeczy,
które kiedyś były niezrozumiałe nie tylko nam, ale i naszym rodzicom. Podczas
gdy wielu w Babilonie popada w niewiarę, inni zaś, co opuścili Babilon stają
się coraz silniejszymi duchowo i przechodzą wiarą i nadzieją "aż wewnątrz
za zasłonę" (Żyd.6:19). Jeżeli Chrystus jest naszym przewodnikiem, to
wejdziemy tam z Nim, to znaczy, że staniemy się członkami Ciała Chrystusowego -
Jego Oblubienicą, jak to obrazowo jest przedstawione. Prawdziwy Kościół ma się
połączyć z Chrystusem w Jego Królestwie. Tedy spłynie obiecane błogosławieństwo
na "wszystkie rodzaje ziemi".
Sprawdzając zgodność Boskiego planu
wieków, serca nasze napełniają się wdzięcznością ku Bogu. Dowiedzieliśmy się,
że nowa Dyspensacja będzie wprowadzona czasem "wielkiego ucisku, jakiego
nie było odkąd narody poczęły być"; oraz że czas, kiedy ten ucisk ma
nastąpić przepowiedziany był przez Proroka, który oprócz innych znaków
przepowiedział też i ten, że "wielu ich przebieży (będą biegać tam i
sam)" i że "mądrzy zrozumieją". Skąd ci mądrzy otrzymają tę
znajomość? Oni zrozumieją to przez mądrość, "która jest z góry" - w
pokorze przyjmując Słowo Boże i wypływające z tego błogosławieństwo. - Dan.12:4,10.
Straż
1929 str. 44 - 46. W.T.
R-5092 a - 1912 r.