<< Wstecz |
Wybrano: R-5177
, z 1913 roku.
|
Zmień język na 
| |
Wiek Abrahama w momencie przybycia do Kanaanu
Otrzymujemy
wiele listów, w których zwraca się nam uwagę na coś, co zdaniem ich autorów
stanowi błąd w chronologii podanej w drugim tomie „Wykładów Pisma Świętego”.
Sprawa dotyczy daty urodzenia Abrahama oraz jego przybycia do Kanaanu. Ze
względu na te osoby, jak i dla pożytku innych, którzy mogą mieć tę samą
trudność, poszerzamy tutaj to, co zostało na ten temat napisane w II Tomie na
str. 44-47.
1
Moj. 11:32 stwierdza, że Tare umarł mając dwieście pięć lat. Dz. Ap. 7:4
podają, że potem Abraham przeniósł się do Kanaanu. Zaś w 1 Moj. 12:4
czytamy, że Abraham miał 75 lat, gdy opuścił Charan. Wynika z tego, że Tare musiał mieć sto trzydzieści lat, gdy urodził się Abraham.
Czy
to nie stoi jednak w sprzeczności ze słowami 1 Mojż. 11:26, gdzie czytamy: „I
żył Tare siedemdziesiąt lat, i spłodził Abrama, Nachora i Harana”?
Naszym zdaniem, nie. Powodem zamieszania jest tutaj fakt, że Haran, najstarszy
syn, wymieniony jest na końcu, zaś Abram, najmłodszy, jako pierwszy –
prawdopodobnie ze względu na jego większe znaczenie dla narracji albo też aby stało
się to niewielkim kamieniem obrażenia, który by przeszkadzał wierzącym w
rozeznaniu tych zagadnień aż do słusznego czasu, gdy Pan miał pokierować naszym
zrozumieniem.
To,
że Haran był najstarszym synem Tarego, wynika dość jasno z opisanych faktów. Jego
syn Lot był na tyle dorosły, że mógł być towarzyszem dla swego stryja Abrahama.
Lot i Abraham prawdopodobnie byli niemal w tym samym wieku, jako że obaj mieli
własne stada, trzody i pasterzy. Gdy Sodoma została zniszczona, Lot miał dwie
córki w wieku stosownym do zamążpójścia i jedną już posiadającą męża. Wszystko
to działo się przed urodzeniem Izaaka, kiedy to Abraham miał dziewięćdziesiąt
dziewięć lat (1 Moj. 17:24; 1 Moj. 18:1,16; 1 Mojż. 19:8,13).
Inny
powód, dla którego można sądzić, że Haran był najstarszym synem Tarego, a
Nachor – drugim, jest następujący: Nachor pojął za żonę Milkę, jedną z córek
swego brata Harana (zob. 1 Moj. 24:15), którego wnuczka, Rebeka, została
żoną syna Abrahama, Izaaka (1 Moj. 24:67).
Nasza
rachuba, tak jak została podana w WYKŁADACH, jest zatem potwierdzana przez
wszystkie znane fakty oraz ścisłe zapisy Pisma Świętego.
Straż, 1/2013; W.T. R-5177a-1913r