| << Wstecz |
Wybrano: R-659 a, z 1884 roku. |
Zmień język na 
| |
| | |
Usprawiedliwienie – definicje
„Usprawiedliwieni tedy z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego,
Jezusa Chrystusa” – Rzym.5:1
Słowo
usprawiedliwienie ma dwa znaczenia, które są ze sobą blisko związane, jedno z
nich to udowodnić, że jakaś rzecz jest sprawiedliwa, a drugie uczynić rzecz niewłaściwą na sprawiedliwą.
A oto
tłumaczenie ze słownika Webster`a: 1)„Pokazać lub udowodnić by być
sprawiedliwym lub zgodnym z prawem, sprawiedliwością, obowiązkiem – uznane
za prawe", 2) "Orzec coś wolne od winy – rozgrzeszyć".
Te
terminy są używane w tych dwóch znaczeniach w Biblii. Jako ilustrację pierwszej
definicji, a mianowicie: udowodnienie lub pokazanie by być sprawiedliwym,
należy zauważyć, iż nasz Ojciec Niebieski i Jezus są sprawiedliwi. Kiedy Jan
głosił pokutę za grzechy, ludzie, którzy wierzyli sprawiedliwemu Bogu,
przyznawali, że Bóg był sprawiedliwy w potępianiu i karaniu ich jako
grzeszników, jego postępowanie było uznane za właściwe. Jezus jako
człowiek był wypróbowywany wszelkim sposobem (świat, ciało, szatan) tak jak my
jesteśmy, „z wyjątkiem grzechu” – „w nim nie było grzechu”, gdyż był „święty,
niewinny, odłączony od grzeszników”. Jahwe był jego sędzią i go usprawiedliwił
tj. ogłosił, że okazał się sprawiedliwym. On został uznany za
sprawiedliwego, tak jak czytamy, „został usprawiedliwiony w duchu (...)
wzięty został w górę do chwały” (1 Tym.3:16).
Jezus
oddał swoje niesplamione człowieczeństwo na śmierć płacąc w ten sposób za nas
karę grzechu Adamowego. Tak więc jego śmierć nie była za jego grzechy, ale za
nasze. „On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo”, „(w
harmonii z jego własnym pragnieniem) Pan jego dotknął karą za winę nas
wszystkich”. Człowiek, Jezus Chrystus oddał samego siebie (swoje
człowieczeństwo) jako okup za wszystkich. I jest to jeden z najlepszych
dowodów, że w oczach Bożych został uwolniony od wszelkiego grzechu, który jest
potwierdzony faktem, że chociaż oddał swoje człowieczeństwo za okup, Bóg nie
tylko zaakceptował tą ludzką ofiarę, ale także podniósł Jezusa do poziomu
ponad poziom ludzki. Jeśli Jezus byłby grzesznikiem, byłoby to niemożliwe,
ponieważ Boże Prawo skazuje każdego grzesznika na śmierć.
A
teraz przyjrzyjmy się drugiemu znaczeniu usprawiedliwienia – czynienie
prawym coś co było niewłaściwe. To jej znaczenie, w którym ten termin
odnosi się do nas, którzy przez „upadek” jesteśmy niesprawiedliwi i grzeszni.
Bóg
nie może mówić w sposób dowolny: chociaż jesteście grzeszni, gwałcicielami
moich sprawiedliwych praw, uznaję was za sprawiedliwych. Nie, On musi być
prawy- sprawiedliwość jest podstawą jego tronu, wszystko opiera się na niej.
Jeżeli jesteśmy niedoskonali i grzeszni, Pan nie może powiedzieć, że jesteśmy
sprawiedliwi. Jeżeli bylibyśmy sprawiedliwi, nie musiałby określać nas jako
grzeszników, ani traktować nas za takich.
Czy
teraz, drogi Czytelniku, nasuwają Ci się słowa, że nie ma ani jednego sprawiedliwego z rodu Adama -ani jednego – i z tego względu powstaje pytanie, czy Bóg nie może
usprawiedliwić kogokolwiek z nas? Odpowiadamy, że Bóg nie może usprawiedliwić
nas w pierwszym znaczeniu tego słowa, które znajduje się powyżej, ale jest
sposób w jaki Boża miłość i mądrość obmyśliła jak może być sprawiedliwym i
usprawiedliwiającym tych grzeszników, którzy wierzą i akceptują Jezusa
(Rzym.3:26). Stąd nasze usprawiedliwienie odnosi się do drugiego znaczenie
słowa wyjaśnionego powyżej. A to oznacza, że my którzy jesteśmy grzeszni,
przeklęci przez Boga, stajemy się prawymi, mając nasze grzechy i
słabości uregulowane przez innego tj. poprzez przypisanie nam innego zestawu
doskonałości.
Jednak
ktoś może postawić pytanie o przyczynę, podstawę usprawiedliwienia.
Jedni uważają, że jest to przez łaskę Jahwe, a nie z tego powodu, że
nasz okup został zapłacony i cytują Tytusa 3:7 „usprawiedliwieni Jego łaską”.
Natomiast inni twierdzą, że jesteśmy usprawiedliwieni, nie z łaski, ani
przez okup, lecz z wiary i cytują Rzym.5:1 „Usprawiedliwienie tedy z
wiary”. Jeszcze inni uważają okup jako podstawę wszelkiego
usprawiedliwienia i odwołują się do Rzym.5:9 „usprawiedliwieni krwią jego”
(śmierć). Czy są trzy sposoby by być usprawiedliwionym? Nie, odpowiada Jezus,
„Ja jestem droga (...) nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie.”
Czymże
jest wiara w Jezusa? Dlaczego nie wierzymy w Piotra, Mojżesza, Samsona,
Izajasza czy też Jeremiasza? Dlaczego nie mógłby Bóg usprawiedliwić tych,
którzy wierzą w nich jak i również tych, „którzy wierzą w Jezusa”? Zatem musi
być coś wyjątkowego i szczególnego o Jezusie, coś innego od wszystkich innych
nauczycieli i proroków, że dzięki niemu możemy być usprawiedliwieni przez wiarę
w jego, ale nie wiarę w nich.
Jeszcze
raz, co znaczy wierzyć w Jezusa? Czy jest to jedynie uznanie faktu, że taka
osoba żyła kiedyś w Judei i zmarła na krzyżu? Z pewnością nie, wielu proroków
zginęło w Judei, wiele osób umarło na krzyżu.
W
wyjaśnieniu, sugerujemy, że jeżeli będziemy badać kontekst, to te zapiski będą
w pełnej harmonii. Jest to przez łaskę Jehowy, że jesteśmy
usprawiedliwieni, gdyż: „Łaska najpierw wymyśliła plan by zbawić nieposłusznego
człowieka.”
Jesteśmy
także usprawiedliwieni z wiary, gdyż musimy przez wiarę uchwycić narzędzia
Bożej łaski – okup- zanim będziemy wstanie dostrzec jego pełną wartość.
Lecz poniżej wszystkiego jest okup – śmierć Jezusa – podstawowa
usprawiedliwienia z wiary i łącznik Bożej łaski. Te trzy rzeczy:
wartość okupu jako moc usprawiedliwiająca, łaska, która to dostarcza i wiara,
która to docenia są pięknie połączone przez Pawła w Rzym.3:24,25:
„usprawiedliwieni darmo, z łaski jego, przez odkupienie w
Chrystusie Jezusie, którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew
jego, skuteczną przez wiarę (...)”
Sekretem
jest, że Jezus zmarł za nasze grzechy. Ale jak ktoś może
sugerować, że grzech jest powodem wszystkiej śmierci, dlatego Izajasz,
Jeremiasz, Piotr i inni umarli z powodu grzechu jak również Jezus. Odpowiadamy,
tak. Oni wszyscy umarli z powodu grzechu, wszyscy z wyjątkiem Jezusa umarli z
powodu ich udziału w grzechu, ponieważ byli potomkami przeklętego Adama,
którego życie było utracone przez grzech. Dlatego wszyscy poza Jezusem umarli z
powodu odziedziczonej skazy. Jezus umarł także z powodu grzechu, ale nie
z powodu odziedziczonej skazy albo osobistej winy. Jego życie pochodziło
bezpośrednio od Boga i nie było odebrane, ale Jezus zmarł za nasze grzechy.
„Pan jego dotknął karą za winę nas wszystkich.”. „Tego, który nie znał
grzechu [osobistego lub dziedziczonego] uczynił ofiarę przebłagalną [traktowany
jako grzesznik] w naszym imieniu, że możemy stać się sprawiedliwością Bożą w
nim.” (2 Kor. 5:21, Diaglott).
Zatem
widzimy, dlaczego Bóg usprawiedliwia wierzących przez Jezusa, a nie
przez nich samych, ani przez apostołów czy też proroków. Teraz widzimy,
dlaczego nie ma żadnego innego imienia danego pod niebem czy pośrodku ludzi,
dzięki któremu moglibyśmy być wybawieni od kary upadku. A jest tak dlatego, że
Jezus oddał swe bezgrzeszne, doskonałe człowieczeństwo jako OKUP – substytut za nasze grzechy.
Czy
Bóg niesprawiedliwie użył chętnego zastępcę za winy nas wszystkich? Ach,
nie. Przez ogrom radości będących przed nim, wycierpiał krzyż, nie
bacząc na jego hańbę. Stąd jego obecne wywyższenie i chwała. Jaka to ogromna
mądrość nieskończonego Jehowy! Czy jest ktoś, kto może znaleźć wadę w Jego
chwalebnym planie czy też oskarżyć go o niesprawiedliwość?
Teraz
widzimy, co to znaczy wierzyć w Jezusa. To nie tylko wiara, że taki człowiek
żył i umarł, ale że żył i umarł darmo od wszelkiego potępienia i grzechu –
potwierdzonego i przyjętego przez Boga – a także, że jego śmierć była za nasze grzechy. I tak widzimy, że Bóg może sprawiedliwie usprawiedliwiać tych,
którzy wierzą i akceptują ofiarę przebłagalną człowieczeństwa Jezusa Chrystusa.
Teraz też widzimy, że grzechy i ułomności Adamowej rodziny zostały anulowane
przez cenę okupu, którą dostarczył drugi Adam. Grzechy pierwszego Adama
zostały przepisane drugiemu, a drugiego Adama ludzka czystość została
przypisana pierwszemu i jego potomstwu – kiedy wierzą, dlatego są oni
usprawiedliwieni by żyć jeszcze raz.
Jest
także błogo wiedzieć, że ten bez skazy, który kupił nas przez ofiarę swego
człowieczeństwa jest teraz wywyższony do duchowego poziomu i mocy, a zatem jako
Nowe Stworzenie – uczestnicy boskiej natury – będzie nadal kontynuował
wypełnianie Bożego planu. Wkrótce przyniesie on z więzienia śmierci tych,
których kupił, by wszyscy oni mogli być (dzięki temu) zbawieni (od kary
Adamowego grzechu) i dojść do poznania prawdy, tj. że przez wiarę w Chrystusa,
są usprawiedliwieni darmo od wszystkich rzeczy i mogą dojść do doskonałości i
harmonii z Bogiem tak jak było przed grzechem.
W ten
sposób Paweł wspomina naukę o usprawiedliwieniu w Rzym. 5:18,19, pokazuje
potępienie na śmierć wszystkich przez Adama i usprawiedliwienie ze śmierci do
żywota przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana, któremu niech będzie chwała na
wieki. Amen.
Usprawiedliwieni
darmo przez jego łaskę, przez odkupienie, które jest w Jezusie Chrystusie,
którego Bóg posłał jako ofiarę przebłagalną (zadowalającą) przez wiarę w jego
krew, aby oświadczyć jego sprawiedliwość (czynienie prawości) na odpuszczenie
grzechów przeszłości.. a także aby oświadczyć (Boża sprawiedliwość, że
może być sprawiedliwy i usprawiedliwiającym tych, którzy wierzą w Jezusa
Rzym.3:24,25) Wskazówką pomocną dla tych, którzy będą badać rozdział „Plan
wieków” w książce pt.„Pokarm dla myślących chrześcijan”, a także inny ważny
temat jakim jest Uświęcenie, jest taka, że powinien następować po nim, lecz nie
powinien go poprzedzać.
(Niepublikowany
w języku polskim)
W.T. R-659a-1884r
