<< Wstecz	Wybrano: R-3417 a,   z 1904 roku.	Zmień język na
		Drukuj

„Nie było go, bo go wziął Bóg”

Nasz naczelny tekst odnosi się do Enocha, ale nie jest niewłaściwie zastosowany przez Komitet Lekcyjny do Eliasza, bo co było oczywiście prawdą o jednym, było także prawdą o drugim. Enoch, wierny prorok starożytności, którego jedyne proroctwo zapisane jest jako jego obwieszczenie o wtórym przyjściu Pańskim, aby wykonywać sprawiedliwość na ziemi i przekonać przeciwników (Judy 14-15), nagle zniknął spośród ludzi i święty zapisek niesie, że nie został on znaleziony, bo go Bóg zabrał; I tak podobnie Eliasz – usłużywszy swoją misją, zniknął spośród ludzi, bo go wziął Bóg. Wprawdzie potem synowie proroccy podsunęli myśl Elizeuszowi, że może duch Pański, który go zabrał, spuścił go w jakiejś innej części świata, ale tam nie ma nic, co by potwierdzało takie przypuszczenie. „Nie jest znaleziony, przeto, że go Bóg przeniósł.”

Powstaje pytanie: Gdzie Bóg zabrał tych dwóch starożytnych proroków? I nie ma na to pytanie żadnej odpowiedzi. Wprawdzie w wypadku Eliasza jest podane, że wicher porwał go do nieba, ale ten wyraz „niebo” jest tu użyty do przedstawienia nieba widzialnego, otaczającego powietrze, i nie ma żadnego jakiegokolwiek odniesienia do nieba, które jest miejscem mieszkania Boga. Że żaden z tych proroków nie poszedł do tego ostatniego miejsca, mamy najlepszy dowód w słowach naszego Pana: „Nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy” – Jana 3:13.

Możemy tylko nieco domyślać się względem tych dwóch proroków i naszym domysłem jest, że oni nie tylko zostali zabrani, aby ich zniknięcie z ziemi mogło być obrazowe, ale że może Bóg wziął ich na jakieś inne stosowne mieszkanie, może do jakiegoś innego świata, skąd w słusznym czasie może ich sprowadzić z powrotem na ziemię i może w ten sposób wpoić ludzkości pewne lekcje, które nie mogłyby być inaczej tak potężnie udzielone; na przykład Bóg mógłby przez to udzielić lekcji o swojej pełnej zdolności spełnienia jakiejkolwiek i każdej obietnicy kiedykolwiek ludzkości uczynionej. Nie mamy jednak takiej myśli, że Eliasz kiedykolwiek powrócił na tę ziemię – nie myślimy, że był on obecny na Górze Przemienienia z Panem i apostołami, jak już wykazano; przyjmujemy Pańskie świadectwo względem tego widowiska na górze – że było to jedynie widzenie. Zobacz nasz numer z 1 kwietnia 1904.

Na Straży 1978/1/06, str. 10;    W.T. R-3417a-1904r