<< Wstecz |
Wybrano: R-4823 a, z 1911 roku. |
Zmień język na
| |
| | |
Kościół Pierworodnych
„Na uroczyste zebranie, do Kościoła pierworodnych, którzy są zapisani w
niebiosach” – Żyd. 12:22-23 (BT).
Kościół
Pierworodnych nie powinien być mylony z Kościołem Pierwszego Zmartwychwstania.
Słowo „pierwszy” w wyrażeniu pierwsze zmartwychwstanie oznacza lepszy,
ważniejszy. Pierwsze Zmartwychwstanie obejmuje jedynie Pana i Jego Kościół,
„który jest ciałem Jego”, czyli innymi słowy klasę Oblubienicy. Zaś w owym
chwalebnym Kościele Pierworodnych znajdują się wszyscy, którzy zostali
spłodzeni z ducha. Ci, którzy mają posiąść duchową naturę, mieli rozwijać się
przez cały Wiek Ewangelii, zanim łaska zostanie udostępniona światu. Kościół
Pierworodnych obejmuje wszystkich, którzy wchodzą w związek przymierza z
Bogiem, zanim Nowe Przymierze wejdzie w życie. Niektórzy będą mieli udział (o
niższym jednak znaczeniu niż Kościół) we wprowadzaniu wraz z „najwyższym
kapłanem wyznania naszego” [Żyd. 3:1] Nowego Przymierza. Wszyscy oni będą mieli
pewien udział wraz z Nim w udzielaniu błogosławieństw Nowego Przymierza
wszystkim narodom ziemi – najpierw Izraelowi, a następnie wszystkim narodom.
„PRZYSTĄPILIŚCIE
DO GÓRY SYJON (...) JERUZALEM NIEBIESKIEGO”
Kościół
Pierworodnych jest proroczo zobrazowany w Starym Testamencie przy okazji święta
Paschy [ominięcia]. Tej nocy, której zabijani byli wszyscy pierworodni Egiptu,
pierworodni Izraela byli omijani. Unikali oni śmierci dzięki krwi na
odrzwiach ich domów oraz dzięki temu, że mieli udział w spożywaniu baranka
wewnątrz domów. Wiemy, że następnie wszyscy pierworodni z Izraela zostali
wymienieni na pokolenie Lewiego i że plemię to zostało rozdzielone na dwie
części – klasę kapłańską oraz inną klasę służebną. Pierwsi byli nazywani kapłanami,
a drudzy Lewitami, choć oczywiście wszyscy byli Lewitami. Obydwie te
klasy były obrazem na Kościół Wieku Ewangelii.
„Wy
natomiast przystąpiliście do góry Syjon, do miasta Boga żyjącego, Jeruzalem
niebieskiego (...) na uroczyste zebranie, do Kościoła pierworodnych” (Żyd.
12:22-23). Rozumiemy, że sformułowanie przystąpiliście oznacza coś, do
czego właśnie przystępujemy, co jest dopiero w zasięgu pola widzenia. Niektórzy
już to osiągnęli. Nasz Pan dotarł już do celu. Również niektórzy z
pierworodnych osiągnęli już metę. Jednak niektórzy z nas jeszcze do niej nie
dotarli. Zbliżamy się jednak do niej. Wszyscy przystąpiliśmy do władzy oraz do
naszego miejsca w Bożym Planie – zakończenia Wieku Ewangelii. Po nim nastąpi
„czas uciśnienia”, którym zakończy się obecny Wiek, co zobrazowane jest w
drżeniu góry Synaj. Następnie zaś, w tym samym kontekście, czytamy, że
przystępujemy do „niezliczonej liczby aniołów”.
Apostoł
wydaje się przedstawiać nam tutaj chwałę przyszłości. Nie tylko że zobaczymy
naszego niebiańskiego Ojca i naszego niebiańskiego Pana, ale także zostaniemy
wprowadzeni na uroczyste zebranie Kościoła Pierworodnych, przed obecność
niezliczonych rzesz aniołów. Są to ci aniołowie, którzy zataczają obóz wokół
tych, którzy boją się Pana, i wybawiają ich (Ps. 34:8). To oni są posyłani, by
usługiwać tym, co mają odziedziczyć zbawienie (Żyd. 1:14). Są oni przy nas, by
doglądać naszych spraw, a częścią naszej radości na duchowym poziomie będzie
poznanie ich osobiście. Gdyby Apostoł ich nie wymienił, uznalibyśmy to za
dziwne, gdyż wymienia on to, do czego się zbliżamy.
Tak
więc widzimy, że Kościół Pierworodnych obejmuje zarówno „wielki lud”, jak i
mniej liczne grono Kapłanów. Tak jak Lewici nie mieli udziału w ziemi, tak też
nie tylko „Maluczkie Stadko”, ale również „wielki lud”, klasa usługująca,
towarzyszki Oblubienicy nie mają udziału w ziemskim dziedzictwie, lecz będą
mieli swój dział w dziedzictwie niebiańskim.
Straż 2/2011 W.T. R-4823a-1911r