<< Wstecz	Wybrano: R-10 a,   z 1879 roku.	Zmień język na
		Drukuj

AUTORSTWA LUTERAŃSKIEGO DUCHOWNEGO

Próba udowodnienia, że Syn Człowieczy naprawdę osobiście powróci na ten świat może wydawać się dość bezcelowa. Jest to doktryna, którą zgodnie wyznają wszyscy ortodoksyjni chrześcijanie; a jednocześnie nie ma chyba innego artykułu wiary chrześcijańskiej, który byłby traktowany w sposób równie chłodny i nieokreślony. Niewielu rozumie go jako rzeczywistość. Niewielu trzyma się go jako skutecznej prawdy. Ludzie mu nie zaprzeczają, ale też go nie czują. Tak bardzo w swych umysłach skupili się na urojonych i symbolicznych przyjściach Zbawiciela, poprzez Opatrzność, Jego Ducha, Jego Słowo i Jego Kościół, że wiara w Jego jedyne rzeczywiste przyjście stała się niemal archaizmem – martwą literą,.

Prawda ta nie dotyka już ludzkiego serca i sumienia swą przebudzającą i majestatyczną mocą. Mówimy o niej i śpiewamy, ale nie jest przez nas efektywnie przyjmowana. Jest w naszym credo, ale nie można powiedzieć, że jest częścią naszej wiary. Jeśli w ogóle o niej myślimy, to z wielkim dystansem. Dlatego traktując tę sprawę z właściwą uwagą, powinniśmy przemyśleć nasze stanowisko i starać się określić naszą postawę wobec tej wspaniałej doktryny.

Jeśli podświadomie powtarzaliśmy sobie, że „Odwłacza Pan mój z przyjściem swoim,” teraz jest czas, by się przebudzić i dostrzec je jako fakt, aby dzień ten nas nie zaskoczył. Chrystus nakazuje nam: „Czuwajcie tedy, ponieważ nie wiecie, której godziny Pan wasz przyjdzie.” „A on dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy.” „Albowiem jak sidło przypadnie na wszystkich, którzy mieszkają na obliczu wszystkiej ziemi.” Tak oto w pośrodku potężnych fal wzbierających dziś w społeczeństwie otrzymujemy poważne napomnienie, by wejrzeć w głąb naszych serc i trzymać się mocno wskazówek naszego Pana.

W.T. R-10a-1879r