Polskojęzyczna strona poświęcona życiu i twórczości pastora Charlesa Taze Russella
Pastor Charles Taze Russell
<< Wstecz Wybrano: SM-586 ,   z 0 roku.
Zmień język na

Śmierć w Adamie - życie w Chrystusie

Bo ponieważ przez człowieka śmierć, przez człowieka też powstanie umarłych. Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą. Ale każdy w swoim rzędzie, Chrystus jako pierwiastek, a potem ci, co są Chrystusowi, w przyjście jego – 1 Kor. 15:2123.

Kiedyś w sposób jak najbardziej nieżyczliwy i niesprawiedliwy pojmowaliśmy oświadczenie Biblii, że Stwórca potępił wszystkich z rodu Adama wraz z nim z przyczyny jego „pierworodnego grzechu”. Teraz jednak, w świetle coraz jaśniejszego odsłaniania Słowa Bożego, mamy przywilej patrzeć inaczej. Obecnie zauważamy nie tylko, że Bóg nie popełnił żadnej niesprawiedliwości wobec dzieci Adama, lecz przeciwnie – że w tej bardzo szczególnej kwestii okazał im wielką łaskę i że Jego postępowanie było ogólnie w interesie ludzkości. Obawiamy się, że stwierdzenie to wyda się paradoksalne dla tych, którzy nie uzyskali jeszcze właściwego poglądu na Boski plan.

Kluczem do usunięcia trudności jest odpowiednie postrzeganie kary nałożonej na Adama i jego rodzaj. Błędny, niebiblijny pogląd na tę karę, pochodzący z „ciemnych wieków”, uczy, że Bóg skazał Adama i Ewę oraz każde dziecko, jakie się im urodziło, na wieczne tortury z rąk diabłów. To niebiblijne, irracjonalne spojrzenie na zapłatę za grzech pierworodny spowodowało całą naszą trudność. W istocie, niezawodnie można stwierdzić, że żadna inna fałszywa nauka wyznawana przez lud Boży nie odwiodła kiedykolwiek tak wielu inteligentnych umysłów od Boga i od społeczności Kościoła.

Czy możemy obwiniać takich ludzi? Z pewnością nie! W rzeczywistości sprawy w naszych czasach utknęły w tak krytycznym punkcie, że chociaż pogląd ten przedkładany jest wszędzie każdej chrześcijańskiej kongregacji, to nawet nie jeden na dziesięciu wyznaje, iż weń wierzy. Na ich korzyść przemawia fakt, że ich serca i umysły wyrosły na tej teorii z mrocznej przeszłości.

Chrześcijanie w sercu odrzucają te wyznaniowe błędne wyobrażenia o Bogu i Jego Słowie. Tym niemniej jednak temat ten nie jest dla nich jasny; boją się oni, że wyrzeczenie się tej doktryny oznaczałoby odrzucenie Biblii i utratę wiary. I na tym właśnie polega ich błąd. Większość wyznawców chrześcijaństwa nie jest badaczami Biblii. Wiedzą, co MYŚLEĆ o Biblii, czego, jak SĄDZĄ, ona uczy, co im POWIEDZIANO, że jest jej nauką i czego W MYŚL katechizmu naucza. Nigdy jednak nie przeprowadzili osobiście krytycznego badania Biblii, aby się dla samych siebie NAUCZYĆ, co naprawdę jest jej nauką, aby mieć dla swojej wiary owo: „Tak mówi Pan”.

„ZAPŁATA ZA GRZECH JEST ŚMIERĆ”

Chociaż czytaliśmy naszą Biblię w przeszłości, to przypisaliśmy jej na podstawie wyznań wiary z mrocznego czasu szkodliwy błąd, że gdy Słowo Boże oświadcza, iż śmierć jest karą za grzech, to tak naprawdę oznacza to coś odwrotnego – życie, wieczne życie w wiecznych męczarniach. Kto był upoważniony, żeby przekręcić owe natchnione słowa w tak diabelski sposób? Kto miał prawo dodać coś do Bożego Słowa i w taki sposób pozbawić znaczenia jego prawdziwą naukę? Oto słowa Apostoła: „Albowiem zapłata za grzech jest śmierć; ale dar z łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” – Rzym. 6:23. Jakież stwierdzenie mogłoby być prostsze? Dla niegodziwych w ogóle nie ma gwarancji życia, ani w przyjemności, ani w bólu. Oni znajdują się pod wyrokiem śmierci – zniszczenia. Życie wieczne jest DAREM i zostanie dane jedynie tym, dla których będzie błogosławieństwem, którzy przyjmą je przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Wszyscy inni doświadczą jak najbardziej kary śmierci, którą Bóg zapowiedział ojcu Adamowi i jego potomstwu, gdy grzech pojawił się na świecie.

Udajmy się do 1 Księgi Mojżeszowej i zwróćmy uwagę na oświadczenia skierowane do naszych pierwszych rodziców odnośnie grzechu i kary zań. Zauważmy, że bez przekręcania teologii nie będziemy mieć żadnej trudności z tym, jak zrozumieć Boski wyrok, tak jak wyraźnie zrozumieli go nasi pierwsi rodzice. Wyrok wypowiedziany przeciwko ojcu Adamowi za jego nieposłuszeństwo brzmiał: „Śmiercią umrzesz”, „boś proch, i w proch się obrócisz”; „Przeklęta będzie ziemia dla ciebie, w pracy z niej pożywać będziesz po wszystkie dni żywota twego. A ona ciernie i oset rodzić będzie tobie, (...) aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty” (1 Moj. 2:17, 3:1719). Jak pięknie proste, jasne i sensowne! Bóg zabrał naszym pierwszym rodzicom przywilej życia, ponieważ nie wykorzystali swego błogosławieństwa w zgodzie z Jego prawem.

„WSZYSCY W ADAMIE – WSZYSCY W CHRYSTUSIE”

Nie byłoby żadnej nadziei przyszłego życia, dobrego lub złego, gdyby Bóg w swoim miłosierdziu nie zapewnił Zbawiciela – Dawcy życia – jak słowo to oddaje tekst syriacki. W Boskim właściwym czasie przedłożył On swemu Synowi, Logosowi, możliwość stania się Odkupicielem człowieka. Logos stał się ciałem (Jana 1:14) i posłusznie dał samego siebie na śmierć – „zakosztował śmierci za KAŻDEGO” [Żyd. 2:9 NB]. Jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wyrok śmierci przyszedł na ród Adama, tak i przez posłuszeństwo „człowieka Jezusa Chrystusa” aż do śmierci usprawiedliwienie do życia przyszło na cały rodzaj – możliwość powrotu do pierwotnej doskonałości, jaką posiadał Adam, zanim upadł. Teraz widzimy mądry powód dozwolenia na to, żeby wyrok przeszedł z powodu nieposłuszeństwa jednego człowieka na wszystkich jego potomków. W ten sposób jedna ofiara za grzech mogła uczynić możliwym pojednanie całej ludzkości.

Przeczytajmy teraz nasz tekst i przeniknijmy głębię jego piękna i mocy. Zmartwychwstanie ludzkości ze stanu grzechu, śmierci i grobu do pełnej doskonałości i wyobrażenia Boga, od jakiego rodzaj ludzki odpadł w Adamie, jest zbawieniem, jakie Bóg przygotował dla wszystkich. Kto zaniedba osiągnięcia pełnego odwrócenia się od stanu grzechu i śmierci, sam poniesie odpowiedzialność za odrzucenie chwalebnych ustaleń, jakie Bóg poczynił przez Chrystusa i w Chrystusie.

PIERWSZE ZMARTWYCHWSTANIE

Bóg dzieli zbawienie ludzkości na dwie części: jedna to zbawienie Kościoła do duchowej natury, a druga – zbawienie świata do doskonałej ludzkiej natury. Tę pierwszą realizuje On w ciągu obecnego Wieku Ewangelii. Drugiej dokona przez Chrystusa i Kościół w ciągu Wieku Tysiąclecia – podczas królowania Mesjasza przez tysiąc lat.

Kościół, „maluczkie stadko” świętych, którzy są powoływani, ćwiczeni i sprawdzani na wąskiej drodze w czasie obecnego Wieku, mają stanowić klasę „pierwszego zmartwychwstania” i staną się Oblubienicą Chrystusa, „kościołem pierworodnych”. Połączą się oni z wielkim Odkupicielem w Jego przyszłej pracy. Będą uczynieni podobnymi do Niego, zostaną przemienieni z natury ziemskiej do niebiańskiej, dzieląc Jego chwałę, cześć i nieśmiertelność. Po uwielbieniu Kościoła zostanie pod całym niebem zainaugurowane Królestwo Boże. Wtedy dla całej ludzkości rozpocznie się błogosławienie, zbawianie, podnoszenie, zmartwychwstanie ze stanu grzechu i śmierci – nie do stanu duchowego, lecz do doskonałego, ziemskiego życia w doskonałym, ziemskim domu – w przywróconym raju.

Wszyscy chętni i posłuszni będą błogosławieni przez wielkiego Dawcę życia, który osiemnaście wieków temu umarł, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, i który tymczasem wybiera tych, co połączą się z Nim w pracy podnoszenia ludzi. Z tą klasą Oblubienicy będzie On panował, by błogosławić wszystkie narody ziemi. A o dobrowolnie nieposłusznych, świadomie niepobożnych czytamy: „Wszystkich niepobożnych wytraci” (Ps. 145:20). Nie będzie ich On przechowywał na mękach albo w jakiś inny sposób. Umrą śmiercią wtórą. Nikt jednak nie umrze wtórą śmiercią z powodu przestępstwa Adamowego. Chrystus umarł za to przestępstwo i uwolni od niego Adama oraz cały jego rodzaj, nawet jeśli poniosą odpowiedzialność za każdą dobrowolną winę, otrzymując za to plagi bądź karanie w tym celu, żeby nauczyli się miłować sprawiedliwość i nienawidzić nieprawości (Dz. Ap. 3:1923).

Kazania Pastora Russella  SM-586

  Wstecz | Do góry

Home | Biografia | Pogrzeb | Apologia | Historia | Dzieła | Fotogaleria | Pobieralnia | Prenumerata | Biblioteka | Czego nauczał
Polecane strony | Wyszukiwanie | Księgarnia | Kontakt | Manna | Artykuły

© pastor-russell.pl 2004 - 2016