<< Wstecz |
Wybrano: R-5353 b, z 1913 roku. |
Zmień język na
| |
| | |
Uczciwe jest małżeństwo
Bez względu na to, co niektórzy
ludzie mówią i czynią, to jednak każdy chrześcijanin przy wypowiadaniu swojego
sądu powinien rządzić się tak literą, jak i duchem Słowa Bożego. Pismo św.
mówi: że „Uczciwe jest małżeństwo i łoże niepokalane” (Żyd. 13:4). Paweł
Apostoł zaleca i spodziewa się od tych, którzy chcą życie swoje poświęcić na
wyłączną służbę Bogu, że tacy będą mogli dopełnić swoje ofiary, pozostając w
celibacie. Podaje też tego przyczynę, lecz bynajmniej nie mówi, aby małżeństwo
było niewłaściwym, lub nieczystym, w jakiś sposób sprzeciwiającym się prawu
Bożemu. Paweł dowodzi, że człowiek żonaty stara się, aby przypodobał się żonie,
tak samo żona stara się przypodobać mężowi i to jest rzeczą, naturalną.
Ci,
którzy znajdują się w stanie małżeńskim, mają mniej możności poświęcić się
całkowicie duszą i ciałem służbie Bożej, niż pozostający w celibacie, (l Kor.
7:32-35). Paweł Apostoł w liście do Koryntów zaznacza, że celibat więcej
sprzyja poświeceniu się służbie Bożej, ponieważ nie wymaga takich starań i nie
nakłada takich obowiązków, jak stan małżeński.
Apostoł
kładzie nacisk na to, że prawo Boże nie zabrania braciom i siostrom w
Chrystusie wstępować w związki małżeńskie, jeżeli są przeświadczeni, że jest to
dla nich potrzebne, by lepiej mogli wykonywać przyjęte na się zobowiązania
względem Boga.
Wspominamy
o tym dlatego, że niekiedy bracia i siostry w Chrystusie, pozostający w
celibacie, szukającym u nich rady w tym względzie innym braciom i siostrom
dawali do zrozumienia, że wstępujący w związki małżeńskie, tracą prawo do
nagrody wysokiego powołania i w ten sposób wkładali na nich ciężar, jaki w
zamiarach Boga nie leży. Dobre zamiary tych braci wcale nie usprawiedliwiają
ich postępowania.
Co
więcej dało się słyszeć, iż pewnemu małżeństwu mającemu dziecko, które bardzo
miłowali, niektóre siostry zwróciły uwagę, że niewłaściwym jest mieć dzieci w
tym czasie, kiedy spodziewane są wielkie zmiany. Jesteśmy przekonani, że
siostry te popełniły błąd. Rozumie się, że mają one prawo sądzić i decydować
dla siebie i tak ukształtować swe życie, jak sądzą, iż zgadza się to z wola
Bożą, lecz nie mają prawa strofować innych, którzy w tej sprawie są innego
zdania. „Ktoś ty jest, co sadzisz cudzego sługę? Panu własnemu stoi, albo
upada.”
PISMO ŚW. WCALE NIE WYRAŻA SIĘ
UJEMNIE O MAŁŻEŃSTWIE.
Apostoł
Paweł daje do zrozumienia, że jeżeli niektóre małżeństwa dobrowolnie zgadzają
się na celibat, to jest to sprawa ich osobista. Jeżeli tym sposobem czynią się
rzezańcami dla sprawy Bożej, by cały czas swój i energię poświęcić na służbę
Bogu, to jest ich wola i ich ofiara, za którą Pan Bóg obdarzy ich stosowną
nagrodą. Lecz skoro jest to ich wybór i mają być wynagrodzeni, to nie
powinniśmy zapominać, że inni mają również prawo wyboru i mogą, o ile uważać
będą za właściwe, zrobić wybór odmienny, my zaś nie mamy prawa potępiać ich za
to, ani też rościć sobie władzy do mieszania się do spraw ich osobistych.
Straż
10/1935 str.158 W.T. R-5353 b -1913 r.