<< Wstecz |
Wybrano: R-5245 a, z 1913 roku. |
Zmień język na
| |
| | |
Sprawiedliwy sąd a krytycyzm.
PYTANIE. - Jak można odróżnić sprawiedliwy sąd od krytycyzmu?
ODPOWIEDŹ. - Pan mówi: „Nie sądźcie według widzenia, ale
sprawiedliwym sądem sądźcie”. (Jana 7:24). Św. Paweł mówi: „A tak nie sądźcie przed czasem, aż
przyjdzie Pan” (1 Kor. 4:5). Pytanie wiec nasuwa się. Czym jest
sprawiedliwy sąd? Sprawiedliwy sąd znaczy tyle, co prawa decyzja. Lecz ponieważ
my nie możemy czytać serca, jakim sposobem możemy wydać sprawiedliwą decyzję?
Pismo Św. odpowiada nam, że my nie możemy czytać serc naszych wzajemnie i że
przeto nie powinniśmy próbować osądzić je.
Jeśli więc nie możemy sądzić jeden
drugiego serca, pobudek lub zamiarów, co możemy sądzić?
Odpowiedź Pisma Św. jest, że my
możemy sądzić prowadzenie się jeden drugiego. Jeśli widzimy, że ktoś z ludu
Pana czyni coś niewłaściwego, to możemy mówić: Drogi bracie (lub siostro),
twoje prowadzenie się zdaje się być przeciwne Słowu Bożemu i zdaje się
przynosić złe owoce. Gdyby ta osoba na to odpowiedziała: „Mnie się nie zdaje, że ja czynię źle”,
wtedy nie można sądzić, albo potępiać jej serca. Lecz my powinniśmy rozsądzić
między dobrym a złym prowadzeniem się, a we właściwym czasie i miejscu, zwrócić
uwagę tej osoby na tę rzecz.
Między sądzeniem serca, czego my nie
mamy prawa czynić, a sądzeniem prowadzenia się, co mamy prawo czynić, zachodzi
różnica. Lecz z tego nie zawsze wynika to, że nasze sądzenie prowadzenia się
drugiego jest zawsze właściwe. My jesteśmy wszyscy skłonni do omyłek.
Jeślibyśmy przyszli do brata i
mówili: „Drogi bracie, twoje prowadzenie
się zdaje się być nie właściwe, lecz ja jestem pewny, że ty chcesz czynić
dobrze; proszę cię wytłumacz mi się” On może byłby zdolny pokazać nam, że
owoce były dobre, gdy my sądziliśmy je za złe. My może źle zrozumieliśmy tę
rzecz. My nie mamy potępiać naszego brata, lecz mamy iść wprost do niego
samego, w celu otrzymania jego zdania w tej sprawie. Jeśli wówczas nie możemy
się zgodzić, my powinniśmy mu powiedzieć jak to nam się wydaje i poprosić go,
aby on sam osądził swe serce. My niczego więcej nad to nie możemy uczynić.
NIESEKCIARSKIE PYTANIA
Następujące są pytania, które br.
Russell zwykle stawia, gdy przyjmuje kandydatów do chrztu wodnego. To da się
zauważyć, że takie są pytania, na które każdy Chrześcijanin, jakiekolwiek nie
byłoby jego wyznanie wiary powinien być zdolny dać odpowiedź twierdząco bez
wahania się, jeśli on jest chrześcijaninem odpowiednim dla uznania go za
członka Kościoła Chrystusowego:
1) Czy żałowałeś za grzech starając się naprawić je na ile
to możliwe i pokładasz ufność w wartości ofiary Chrystusa dla przebaczenia
twoich grzechów i podstawy twojego usprawiedliwienia?
2)
Czy poświęciłeś się zupełnie ze wszystkimi władzami, które posiadasz: talenty,
pieniądze czas, wpływ - swoje wszystko Panu, aby wszystko było wiernie używane
w Jego służbie nawet do śmierci?
3) Na podstawie tych wyznań, my
uznajemy cię za członka Domu Wiary i podajemy tobie jako takiemu, prawicę
społeczności, nie w imieniu jakiejkolwiek sekty, stronnictwa lub wyznania
wiary, lecz w imieniu Odkupiciela naszego uwielbionego Pana i Jego wiernych
naśladowców.
Strażnica 02/1914 str. 12 W.T. R-5245 a -1913 r.