| << Wstecz |
Wybrano: P-160 , z 1914 roku. |
Zmień język na 
| |
| | |
Sukcesja apostolska
Wszyscy chrześcijanie twierdzą dziś, że w przeszłości głoszono błędne nauki, których nie da się obronić wobec jaśniejszego światła naszych dni. Wszyscy cieszą się z ducha zgody, jakiego przejawiają chrześcijanie różnych wyznań – katolicy i protestanci. Jak mogło do tego dojść, że naśladowcy Jezusa sądzili, iż oddają cześć Bogu torturując swych bliźnich. Badacze Biblii wydają się całkowicie zgadzać co do tego, że początkiem tych trudności była doktryna o sukcesji apostolskiej – pogląd, że biskupi kościoła są apostołami natchnionymi w tym samym sensie co Dwunastu.
Papież Pius X zdaje sobie sprawę z tego, że ludzie nie uważają już biskupów za natchnione autorytety i następców na urzędzie apostolskim. Popadając sam w odstępstwo, nakazał niedawno, by w kościele rzymskokatolickim nauczano, że należy badać Biblię, aby w ten sposób znaleźć się pod wpływem nauczania natchnionych dwunastu apostołów. Wszyscy zaczynają stopniowo dostrzegać, że dwunastu apostołów Barankowych (gdzie św. Paweł zajął miejsce Judasza) jest jedynym natchnionym przez Boga autorytetem Kościoła.
Po śmierci apostołów kościół, nie mając dostępu do Biblii i wykształcenia, darzył zbyt wielkim zaufaniem swych biskupów, czyli pastorów i bezpodstawnie przypisał im Boskie natchnienie podobne do tego, które posiadało Dwunastu. Po dwustu latach błąd ten został częściowo zrozumiany i podjęta została próba jego usunięcia, jednak obrany kierunek był również błędny. Stwierdzono, że biskupi głosili bardzo zróżnicowane, a nawet sprzeczne poglądy. Uświadomiono sobie, że te sprzeczności nie były inspirowane mocą ducha świętego. Cesarz Konstantyn (nie ochrzczony) zwołał sobór, na który w 325 r. n.e zaprosił do Nicei wszystkich “biskupów apostolskich”. Przybyła około jedna trzecia, czyli 384. Im to polecono, by zadecydowali, jakie ma być credo. Spierali się miesiącami. Wtedy cesarz sam podjął decyzję, w rezultacie, której powstało Credo Nicejskie. Edykt cesarski głosił, że każdy, kto nie przyjmie tego credo, powinien zostać skazany na wygnanie.
Strona 160
