| << Wstecz |
Wybrano: P-108 , z 1914 roku. |
Zmień język na 
| |
| | |
Królowie Dariusz i Cyrus
Ze względu na swą wierność prorok Daniel został wielce wywyższony przez króla Dariusza. Jego współpracownicy nienawidzili go, ponieważ przeszkadzał im w zdobywaniu nieuczciwych dochodów. Wiedzieli oni, że nie ma innego sposobu, aby usidlić Daniela, jak tylko podchwycenie go w sprawach religijnych. Usilnie przekonywali króla Dariusza, że znacznie umocni swą pozycję, jeśli ogłosi, że tylko on ma być czczony. Przekonywali, że to wywrze wrażenie na poddanych i sprawi, że będą bardziej lojalni wobec jego rządów. Wymogli dekret głoszący, że każdy, kto będzie czcił innego boga, oprócz Dariusza, ma być wrzucony do jaskini lwów. Później śledzili oni Daniela i donieśli na niego. Prawo medo-perskie nie dozwalało na cofnięcie dekretów króla. Dlatego, chociaż król Dariusz bardzo ubolewał nad tym, że jego najwierniejszy urzędnik został schwytany, nie był on w stanie zmienić swego postanowienia. Jedyną jego nadzieją było to, że Bóg Daniela uczyni coś, aby go wybawić.
Daniel został wrzucony do jaskini lwów, ale rano okazało się, że został ocalony. Z kolei do tej samej jaskini lwów wrzucono na rozkaz króla tych, którzy zgotowali zasadzkę na Daniela i zostali oni pożarci (Dan. 6:14-24).
Przy końcu siedemdziesięciu lat spustoszenia Jerozolimy Bóg pobudził serce Cyrusa, który zasiadał wówczas na tronie, aby wydał dekret, na mocy którego wszyscy Izraelici mieli prawo powrotu do Palestyny. Dał on również pieniądze i zarządził, że naczynia, które niegdyś zabrano z Domu Pańskiego, powinny zostać zwrócone. Wróciło blisko pięćdziesiąt tysięcy Izraelitów, czyli tylko nieliczni spośród tak wielu wziętych do niewoli. Gorliwi, pełni wiary w obietnice Abrahama, powrócili i odbudowali miasto, a w czasach Ezdrasza także świątynię. Inni zostali pochłonięci przez sprawy światowe i zamiłowanie do Babilonu. W ten sposób Bóg oddzielił “żużel” Izraela, aby przygotować go na przyjście Mesjasza. Jednak, gdy nadszedł dzień nawiedzenia, “prawdziwych Izraelitów” była tylko garstka w porównaniu do całości.
Po wydaniu dekretu króla Cyrusa miała miejsce romantyczna historia królowej Estery, żony króla Aswerusa.
Strona 108
