<< Wstecz |
Wybrano: R-5057 a, z 1912 roku. |
Zmień język na
| |
| | |
Chrześcijański Kościół i Jego Misja
Niema wątpliwości, że Kościół Chrześcijański jest eklezją,
ciałem, i że Chrystus Jezus jest Głową „kościoła, który jest jego ciałem.” (Efez. 1:22; Efez. 1:23). Niema wątpliwości, że różne członki kościoła są
powoływane - pociągane przez proces wybierania - z świata. Świadectwo Pisma Św.
odnośnie przedmiotu powołania zdaje się także być jasne. Ap. Piotr powiada, że
kościół jest ludem dla pewnego celu; tj., że Bóg ma szczególny plan albo cel w
wybieraniu kościoła. Ci mają „opowiadać
cnoty tego, który ich powołał z ciemności ku dziwnej swojej światłości”, „tak niechaj świeci światłość wasza
przed ludźmi, aby uczynki wasze dobre widzieli, a chwalili Ojca waszego, który
jest w niebiesiech”(1 Piotra 2:9; Mat. 5:16).
My pytamy się odnośnie tego
przedmiotu przyświecania światła i o piśmienne odpowiedzi, jaki będzie mieć to
skutek na świat, naprawienia ludzkości i wystawienia przed nią przykładu
lepszego życia, lepszego myślenia. My pytamy się czy przedmiot powołania jest
ostateczny. Pismo Św. odpowiada, że nie; że kościół jest wywołany ażeby był
uprzywilejowanym ludem i ażeby stali się współdziedzicami z jego Panem w jego
królestwie. Pytamy się dalej, czy on prawdziwie będzie miał królestwo. Pismo
Św. odpowiada: Tak; że przy końcu tego wieku, ale jako wielki Król, Prorok,
Sędzia, by udzielić błogosławieństwa zarezerwowane przez jego śmierć. My pytamy
się odnośnie udziału kościoła w obecnym czasie. Odpowiedź przychodzi, że ci,
którzy wiernie naśladują Baranka przez dobre i złe raporty, którzy podejmują
swój krzyż i naśladują Jezusa będą policzeni za godnych współuczestników w
Królestwie.
MISJA KOŚCIOŁA
My pytamy się czy kościół będzie
zdolny zwalczyć złe tendencje w świecie. Odpowiedź jest: Tak; Szatan będzie
związany na tysiąc lat, i nie będzie mógł zwodzić narodów więcej aż się wypełni
tysiąc lat. Podczas tych lat misją Zbawiciela będzie by błogosławić ludzkość
jako „Słońce Sprawiedliwości”,
a uzdrowienie będzie w jego promieniach; w którym to błogosławieniu świata,
kościół będzie miał z nim udział. Pytamy się czy to jest taka nowa propozycja,
którą Bóg uczynił; odpowiedź przychodzi: Nie; to było w Boskim planie i
zamiarze przed założeniem świata. Jest to Ewangelia, albo wesoła nowina, wpierw
oznajmiona Abrahamowi: „W nasieniu
twoim błogosławione będą wszystkie rodzaje ziemi.” – (1 Moj. 12:3).
Bóg zamierzył błogosławić wszystkie
członki ludzkiego rodzaju, wszystkie narody i powinowactwa i języki, jak
zamierzył, że to błogosławieństwo przyjdzie do nich przez nasienie Abrahama.
Naród Żydowski był tylko figuralnym nasieniem; zaś pozafiguralnym nasieniem
jest Chrystus (Jezus Głowa kościoła jego ciałem), który będzie błogosławił
wszystkie rodzaje ziemi. Lecz świat musi oczekiwać na swoje błogosławieństwa
dopóki kościół nie będzie uzupełniony, i nie przejdzie poza zasłonę i nie
usiądzie z Chrystusem na jego stolicy.
Pytając się odnośnie powodzenia
błogosławieństwa, której to pracy doglądał będzie kościół, Pismo Św. odpowiada,
że „Każde kolano ukłoni się a każdy
język wyzna”; i że znajomością Bożą napełniona będzie cała ziemia. Czy to
oznacza uniwersalne zbawienie - iż każdy będzie zbawiony - odpowiedź jest, że
Bóg zamierzył, iż tak jak wszyscy umierają w Adamie, tak wszyscy ożywieni będą,
przyprowadzeni ponownie do przywileju osiągnienia wiecznego życia będzie
zależeć na sposobie, w którym przywilej jest użyty. Żadni nie będą zniewoleni i
zmuszeni.
Większość ludzkości ma takie
poszanowanie do sprawiedliwości, że gdyby nagroda była tak pewna jak te
pożądania do grzechu, to niewątpliwie oni by woleli czynić sprawiedliwość.
Wielu powiada nam, że byli niemal zmuszeni do czynienia zła. Tylko bardzo mało
jest gotowych wyrzec się grzechu i postępować wąską drogą posłuszeństwa i
poświęcenia. Za to też ci, którzy tak czynią w tym wieku otrzymają szczególną
nagrodę, inni, którzy miłują sprawiedliwość i nienawidzą nieprawości będą mieć
wszelką pomoc bez przymusu pod panowaniem Chrystusowego królestwa. Ci otrzymają
w swoich staraniach współudział dla sprawiedliwości. Pisma Św. mimo to, z
równoważną siłą oświadcza, że jak śmierć była pierwotną karą za grzechy w
wypadku Adama, tak zawsze będzie karą za grzech; i że ktokolwiek podczas
przyszłego wieku będzie grzeszył dobrowolnie umrze wtóra śmiercią, z której nie
będzie zmartwychwstania, odkupienia, nadziei, przywrócenia.
ZIEMIA BĘDZIE PRZYSZYM MIESZKANIEM
CZŁOWIEKA
Zanim grzech wszedł na świat, to Boskim postanowieniem dla
naszych pierwszych rodziców był ogród Eden. Gdy rozmyślamy o tym, zwróćmy nasz
zmysł do przyszłości, strzeżonej przez Słowo Boże; i w zmysłowej wizji widzimy
przywrócony Raj - nie tylko sam ogród, ale całą ziemię przywróconą do
piękności, urodzajności, szczęśliwości. Potem przypominamy sobie natchnioną
obietnicę tak znaną nam - „I otrze
Bóg wszelką łzę z oczów ich; a śmierci więcej nie będzie, ani smutku, ani
krzyku, ani boleści nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy pominęły, oto wszystko
nowe czynię!” – (Obj. 21:4; Obj.21:5).
Odwołując się do słów Św. Piotra
zapewniających te chwalebne „czasy
restytucji” wszystkich rzeczy, które Bóg przepowiedział przez usta
wszystkich świętych proroków od wieków, to widzimy, że w Boskim „słusznym czasie” ziemia będzie
przyprowadzona do doskonałości pierwotnego przeznaczenia wyobrażonego w Edenie.
My wierzymy, że ten czas jest bliski. My widzimy te obiecane przychodzące błogosławieństwa.
Czymże są nasze ogromne projekty irygacji przez artezyjskie studnie i przez
wodociągi, izali nie wypełnieniem proroctw odnoszących się do królowania
Chrystusa i błogosławienia ziemi! „Albowiem
wody na puszczy wynikną, a potoki na pustyniach. Weselić się z tego będzie
pustynia i miejsce leśne, a rozraduje się i zakwitnie jako róża.” – (Iz.
35:6).
Pismo Św. powiada nam, że Bóg po
stworzeniu różnych stopni duchowych istot uczynił człowieka, „mało mniejszym od aniołów” (Ps.
8:5) Rodzaj ludzki rozpoczął się z Adamem i Ewą, którzy byli zdolni uchwycić i
ocenić Boskie urządzenie, gdy nieme stworzenia nie mogły. Bóg uczynił człowieka
na swoje własne podobieństwo. Fakt, że grzech wszedł i sprowadził Ojca Adama
pod wyrok śmierci nie oznacza, że Niebieski Ojciec zmienił Swoje zrządzenie.
Cel, który on miał „na początku” nijak nie został zmieniony.
My możemy widzieć powód, dla którego
cały świat nie był uczyniony Edenem, mianowicie, Bóg zamierzył dać rodzajowi
próbę. Według rekordu Pisma Św. to gdyby pierwsza para zachowała swoją
sprawiedliwość, swoją świętość, to by trwali w doskonałości i by propagowali
doskonały ród; i gdyby nie wszedł grzech, Bóg byłby odpowiedzialny za ich
utrzymanie. Lecz Bóg przewidział, że grzech wejdzie, dlatego tylko uczynił Eden
doskonałym i pozostawił resztę ziemi, by trwała w niedokończonym stanie.
Konsekwentnie, Bóg rzekł do Adama: „Przeklęta
będzie ziemia dla ciebie, w pracy z niej pożywać będziesz po wszystkie dni
żywota twego. O ona ciernie i oset rodzić będzie tobie; i będziesz pożywał
ziela polnego, w pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba." – (1
Moj. 3:17-19).
NIEDOSKONAŁA ZIEMIA JEST
BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM DLA UPADŁEGO CZŁOWIEKA
Bóg mógł uczynić całą ziemię
doskonałą tak łatwo jak on „przygotował” mały ogród Eden. Lecz on przewidział, że gdyby ziemia była doskonała to walka
umierania byłaby dłuższa, i degradacja człowieka byłaby większa. Bieda świata
dopomogła zachować ludzkość od większej nieprawości. Wyrok „w pocie czoła będziesz pożywał
chleba” było widocznie zamierzone jako błogosławieństwo, ażeby człowiek
nauczył się lekcji doświadczenia przez borykanie się z ziemią o swoje życie.
Jak Stwórca rzekł do człowieka odnośnie przeklętej ziemi, iż to było „dla ciebie”. Więc człowiek
nauczył się, że „Zapłatą za grzech
jest śmierć.” Niebieski Ojciec, mimo to, nie zmienił swego planu. Kiedy
królestwo będzie ustanowione, ziemia wyda urodzaj swój; i Bóg zapewnia nas, że
on „miejsce nóg swoich uwielbi.” – (Iz. 60:13).
Edison był narzędziem opatrzności w
daniu nam zadziwiających elektrycznych narzędzi. Burbank i inni również pod
Boskim kierownictwem dokonali cudów w ogrodnictwie. Co za piękne owoce i kwiaty
nastąpiły jako wynik. Jest to trudno wyobrazić sobie coś w zbliżeniu do
doskonałości czy to w starym Edenie albo jak świat szerokim Edenie, jaki będzie
ustanowiony! W odnoszeniu się do „czasów
restytucji” Prorok oświadcza, że „ziemia
także wyda urodzaj swój”. (Ps. 67:7) My patrzymy na to przygotowanie się do
wypełnienia się tej obietnicy.
Kilka lat temu w stanie Wirginia rolnik znalazł nadzwyczajną
pszenicę - sto czterdzieści dwie łodyszki, każda z dobrze rozwiniętym kłosem -
pochodzące z jednego ziarna pszenicy! Pod nazwą „Cudowna Pszenica,” jest ona teraz
rozwijana powoli w różnych częściach kraju. Przeciętnie wydaje się, iż jedno
ziarno zrodzi około dwanaście set ziaren. Tego samego roku znaleziono również
nadzwyczajny owies, rosnący dziko przy drodze. Ta sama opatrzność dodatnio,
kieruje naszymi chemikami w ekonomicznych metodach w wydobywaniu saletrorodu z
atmosfery do zasilania ziemi i tym sposobem podnosi ziemskie błogosławieństwa,
w wypełnieniu Boskiej obietnicy, że on uczyni podnóżek swój chwalebny.
Dlaczego ziemia nie była zaraz
uczyniona chwalebną? Odpowiedź jest, że Bóg dozwala ludzkości do propagowania
rasy wpierw. Gdyby ludzkość była doskonała, to może nauczyłaby się lekcji o
okropności grzechu w ten sam sposób jak nauczyli się aniołowie. Przez
przyśpieszenie popełnienia grzechu, ludzkość nauczyła się złego wpierw i była
poddana pod wszystkie zmiany grzechu i śmierci. Aniołowie nauczyli się tej
drugiej lekcji - czym jest sprawiedliwość, czym jest dobro - nie tylko w
przepisie, ale w oceniającym znaczeniu.
LUDZKOŚĆ NAUCZY SIE DRUGIEJ LEKCJI
Bóg wybiera teraz kościół. Tak
prędko jak kościół będzie uzupełniony, wtedy ludzkość będzie miała sposobność
nauczyć się lekcji o sprawiedliwości, znajomości Boga i powstanie z grzechu i
śmierci, z słabości, jakie przyszły na nich przez grzech. Ten podźwigający czas
jest wyraźnie zaznaczony w Piśmie Świętem jako „czasy restytucji” - przywrócenia
tego, co zginęło. Odkąd to, co było utracone było ludzką doskonałością i
rozkoszą Edenu, ludzkość nie otrzyma niebieskich rzeczy, ale ziemskie
błogosławieństwa. Boska wola będzie uskuteczniona. Świat będzie przyprowadzony
do doskonałości podczas tysiąca lat królowania Mesjasza. Największy dział
restytucyjnej pracy odnosi się do człowieka. Twarde, kamienne samolubne serce,
które jest jak świat szeroki, nie jest podobne Bogu ani Boskiej chwale.
„CZŁOWIECZA NIELUDZKOŚĆ DO CZŁOWIEKA
TWORZY NIEOBLICZONYM TYSIĄCOM SMUTEK.”
Dziewiętnaście stuleci kazania
wykazuje, że uleczenie tej choroby nie jest w naszej mocy; i że tylko mało
pragnie szukać Pańskiego ducha uprzejmości i łagodności serdecznej. Lecz wielki
Król Chwały jest także Dobrym Lekarzem. On sam może uleczyć chorobę grzechu i
jej rezultaty. Przez niego Boska obietnica dana Izraelowi będzie wypełniona: „dam wam serce nowe, i odejmę serce
kamienne z ciała waszego, a dam wam serce mięsiste” (Ezech. 36:26). Praca
ta wyjdzie od Izraela do wszystkich rodzajów ziemi, ku podźwignięciu wszystkich
chętnych i posłusznych z grzechu i śmierci, do wszystkiego, co było utracone w
Edenie a odkupione na Kalwarii. Dzięki Bogu, że wszyscy niechętni i nie
posłuszni nie będą przekazani do niemających końca tortur, ale do „wtórej śmierci” – „wiecznego zniszczenia”. Doskonała
ziemia trwać będzie na wieki dla chwalebnych istot ludzkich.
CZOŁOWNICTWO CHRYSTUSA
Bóg zamierzył, aby uczynić nowe stworzenie. Dlatego On
przedsięwziął sposobność do powołania kościoła, aby był połączony z jego Panem,
w Boskiej naturze, daleko ponad księstwa i moce i ponad wszelkie imię. Ci,
ewentualnie, kiedy wszyscy dobrowolni grzesznicy będą wymazani, dowiadujemy się
jak Pismo Św. zaznacza, że „każde stworzenie,
które jest na niebie, i na ziemi, i w morzu”, słyszałem mówiące, „Siedzącemu na stolicy, i Barankowi
błogosławieństwo, i cześć i chwała, i siła na wieki wieków.” (Obj. 5:13)
Tym sposobem Pan zgromadzi razem wszystkich wiernych, tak na niebie jak i na
ziemi, pod czołownictwo Chrystusa, którego Głową jest Jehowa. (Efez. 1:10).
Brzask 03/1939 str. 43-45 W.T. R-5057 a -1912 r.